پس از تلاش یازده ساله حکومت افغانستان ظاهراً حالا سازمات تجارت جهانی افغانستان را به عنوان صد و شصت و دومین عضو این سازمان می پذیرد. اما به باور برخی کارشناسان عضویت در این سازمان در شرایط کنونی برای افغانستان سودی ندارد بلکه به ضرر افغانستان است. اما حکومت افغانستان اظهار می دارد که عضویت در این سازمان باعث رشد سرمایه گذاری و همچنان اشتغال زایی می شود. این در حالی است که صادرات افغانستان چهاردرصد است و واردات تا نود وشش درصد می رسد.آیا عضویت در این سازمان در شرایط کنونی به نفع افغانستان است و یا به ضرر افغانستان؟

سید حسن شریفی بلخابی عضو مجلس نمایندگان در برنامه «آماج» گفت: در موضوع ملحق شدن به سازمان تجارت جهانی دو دیدگاه وجود دارد. کسانی که عضویت این سازمان را دارند برایشان منفعت دارد. بحث برداشتن تعرفه و بحث پایین آمدن قیمت کالا، خدماتی که آنها برای کشورهای عضو انجام می دهند و اصول اقتصاد پایداری که در این سازمان وجود دارد از سری معیارهایی است که به درد اعضا می خورد. از این نگاه عضویت در این سازمان می تواند به نفع ما باشد، کشور را به تحرک وادارد و پول سرازیر کند. خدمات بالا می رود و تجارت، آزاد، بین المللی و جهانی می شود. سرمایه ها در اینجا ریخته می شود. دیدگاه دیگر برای عضویت در این سازمان نگاهی انتقادی است. چرا که اقتصاد کوچک و محلی ما نمی تواند در برابر تعرفه های آن رقابت کند. کشورهای جهانی که روحیه استعمارگری دارند، می خواهند سازمان تجارت را یک تریبون بسازند و استعمار تجاری کنند. اگر افغانستان بخواهد عضو این سازمان شود، باید بتواند شرایط الحاق به این سازمان را به وجود آورد که از شرایط مهم الحاق به سازمان تجارت جهانی موضوع قوانین تجاری است که متاسفانه قوانین ما در این قسمت مشکل دارد. آن کشورهایی که در این سازمان پیوسته اند با قوانین تجاری بسیار قوی و مطلوب با رویکرد منفعت طلبی کشورها توانسته اند که این معیارها را به دست آورند تا به نفع شان باشد.

وی در خصوص پیوستن و یا عدم پیوستن به این سازمان بیان داشت: اگر کشور ما نتواند ایجاد شغل کند و از صنایع محلی ما حمایت کند و نتوانتد جلب اعتماد سرمایه گذاری کند به این سازمان بپیوندد بهتر است اما اگر همه این کارها را بتواند انجام دهد بهتر این بود که به این سازمان نپیوندد. متاسفانه تا به حال دولت ها این حالت را نتوانسته اند به وجود آورند. هم اکنون کشور ما در جنگ و آتش می سوزد و بسیاری از شهرهای افغانستان ناامن می باشد. ما در واقع در کشور نه شرایط اقتصادی خوب و نه شرایط امنیتی خوب داریم.

بلخابی در ادامه اظهار کرد: اگر ما سیاست اقتصادی داشته باشیم، بتوانیم کشور را مدیریت کنیم، چرخه اقتصاد را در اینجا تحریک کنیم، می توانیم رشد اقتصادی داشته باشیم اما سیزده سال گذشته است و نتوانستیم این شرایط را ایجاد کنیم. پس خوب این است که برخی از ضررها را قبول کرده و به سوی عضویت دراین سازمان پیش برویم. ما باید سیاست خوب اقتصادی را ایجاد کرده تا هم حمایت محلی خوبی داشته باشیم و هم آهسته آهسته در تجارت های جهانی شریک شویم و این بد نخواهد بود.

این نماینده مجلس تصمیم گیری در این مورد را وظیفه مجلس دانسته و گفت: در مورد پیوستن و یا نپیوستن به این سازمان مجلس نمایندگان تصمیم می گیرد اما ما هنوز خطوط اساسی کشور را نداریم، اصول سیاست خارجی را نداریم، سیاست واحد امنیتی نداریم، استراتژی اقتصادی نداریم، اینها چیزهایی هستند که خطوط اقتصادی، تجارتی، سیاسی و تجارتی ما را روشن می کنند چه رسد به اینکه ما روی قوانین پایین تر بحث کنیم که آن بحث قوانین تجاری باشد. هم اکنون قوانین تجاری ما مشکلات زیادی دارد. پس ما باید در هر دو میدان کار کنیم. دولت ما مکلف است خطوط اساسی کشور را در همه ابعاد در خانه ملت بیاورد تا بتوانیم در چارچوب آن به طرف قانونمداری حرکت کنیم.

کد (30)

>>>   در صورت تامین امنیت و پیشرفت نظام تعلیمی و تحصیلی مطابق معیار های بین المللی، غرض بوجود آمدن کدر های متخصص و شرایط سهل جهت سرمایه گذاری و سرمایه گذاری کشورها و کمپنی های خارجی در کشور و پیدایش زمینه کار و تولید در کشور،پیوستن به سازمان تجارت جهانی به منفعت کشور خواهد بود.
در غیر آنصورت شما نمیتوانید به ده ها هزار اقلام وارداتی تان ،تعرفه های گمرکی و تجارتی وضع کنید، درنتیجه عواید گمرکی تان که بعد از کمک های جهانی،مهمترین قسمت بودجه دولتی تان را تشکیل میدهد، از دست میدهید.
اگر شما بنا بر مصلحت های اقتصادی کشور تان و غرض رشد تولیدات داخلی معدودی که دارید،بالای بعضی اقلام وارداتی،تعرفه وضع کنید، در مقابل تان رویه بالمثل صورت میگیرد و در نتیجه فروش اقلام صادراتی محدودی که دارید، در بازار های خارجی، به نسبت عدم رقابت از نگاه قیمت،به مشکل مواجه میشود.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است