پس از گذشته نزدیک به یک سال از روی کار آمدن حکومت وحدت ملی و وعده هایی که از سوی سران این حکومت برای مردم عملی نشد حال بحران اقتصادی در کشور نگرانی بزرگی را برای مردم ایجاد کرده است. افت تجاری کشور در سال جاری به 8.2 میلیارد دالر رسیده است که برای بقای افغانستان نگرانی هایی مطرح شده است. این درحالی است که برای رشداقتصاد نیاز به تقویت سرمایه گذاری در کشور است اما سرمایه گذار برای سرمایه گذاری نیاز به امنیت دارد. چیزی که در کشور وجود ندارد. با این اوضاع آیا حکومت می تواند اوضاع را بهبود و یا مدیریت کند؟

حشمت غنی احمدزی کارشناس مسایل اقتصادی در برنامه بازنگاه در این مورد گفت: اول باید مشخص شود که نیاز ما چه است و مشکلات ما در کجا قرار دارد. بهرحال تاجر خود بهتر می داند که چه زمانی چه کالایی را عرضه کند. از سویی ما از تاجر توقع داریم که صنعت گر باشد و بیاید صنعت را رشد دهد بدون این که زمینه آن را ایجاد کنیم. درحالی که سرمایه تاجر افغانستانی نقد است و خود کار را ایجاد می کند.به چند نکته باید توجه کرد. اول این که کشور به 170 صنعت کوچک نیاز دارد. دوم اینکه برای ایجاد کار در کشور نیاز به سرمایه گذاری است. برای سرمایه گذاری نیز باید جزییات کار بررسی شود. هزینه ایجاد کارخانه، میزان مصرف برق، تعداد کارگران مورد نیاز، میزان تولید و مفاد آن باید مورد بررسی قرار گیرد. از سویی اگر حکومت نمی تواند یک صنعت قوی ایجاد کند، بانک ها باید یک قدرت اقتصادی داشته باشند تا بتواند به تاجر برای سرمایه گذاری پول قرضه بدهند. مشکل اینجا است که وزارت مالیه افغانستان از روزی که روی کار آمده است به این فکر است تا از تاجر بیچاره به هر صورتی مالیات بگیرد. درآمد حکومت از این راه است. در تجارت کشور اصلاحات بنیادی نیاز است تا در اقتصاد کشور تغییرات ایجاد شود.

این آگاه امور، با توجه رویکرد حکومت در مورد اقتصاد کشور افزود: ملت باید مبدل شود به یک حرکت اجتماعی، سیاسی که بتواند بر حکومت فشار وارد کند. اگر تاجران نمی دانند که چه کالایی وارد کشور کنند آگاهان ما باید بدانند که چه کالایی مورد نیاز است. سران حکومت چگونه تجارت کردن در این کشور را نمی دانند. تجارت در افغانستان تخصص خاص خود را می خواهد. تاجران در کشورهیچ گاه بر قشر تعلیم یافته سرمایه گذاری نکرده اند و حال در مرحله ای قرار دارند که نمی دانند چگونه عمل کنند. آگاهان اقتصاد افغانستان باید اطلاعات مورد نیاز را به تاجران افغانستان انتقال دهد. از سویی تاجران کالای خود را انبار و تنها مقداری را می فروشند و باقی را نگه می دارند چون نمی خواهد ضرر کنند. بر همین اساس سران حکومتی باید اول کشور را بشناسند بعد بر پایه آن برنامه ریزی کنند.

همچنین وی در مورد عدم مدیریت سران حکومتی بر وضعیت اقتصادی کنونی خاطرنشان کرد: نباید منفی بافی کرد. در کشوری که آب، زمین، منبع بشری و معادن دارد نباید منفی بافی کرد. اگر برق و جاده این کشور درست نمی شود حداقل 60 معدن کوچک را مورد بررسی قرار داد و بر آن برنامه ریزی کنیم. حتی برخی کشورها برای حل مشکلات اقتصادی خود، به عنوان مثال معادن را به گروه های سیاسی به گونه درصدی واگذار کرده اند.

حشمت غنی احمدزی راه حل بهبود وضعیت کنونی را انسجام اقتصادی برای افغانستان یک ضرورت دانست و گفت: انسجام اقتصادی برای هر کشوری نیاز است و رهبری سیاسی باید قبول کند که مشکل در کجا است. تاکنون همه وضعیت کنونی را با دوران ریاست کرزی مقایسه می کنند. در دوران کرزی نظام 13 ساله به مانند ماه عسل بود زیرا غم کشور را40 تا 50 کشور خارجی دیگر می خوردند. اما در حال حاضر سرمایه هر افغانستانی سرمایه ملی محسوب می شود. باید به تاجر افغانستانی به چشم کسی دید که برای ما کار خلق می کند. سیستم بانکداری، سیستم گمرکات و سیستم مالیه ما براساس منطق درست نیست زیرا اگر از بانک قرضه بگیریم و به حساب شرکت واریز شود وزارت مالیه بلافاصله مالیات می خواهد. دولت باید به تاجران وطنی بها داده و تاجران را جهت دهی و رهبری کند.

کد (18)

>>>   عشمت غنی احمدزی که در تبصره های خویش از کار گرد حکومت دوسره انتقاد میکند چرا به برادرخود که ریس جمهور است ازنز دیک درمحل اقامت شان نمیگویند مشکلات که پیشرو داریم یک اندازه حل گردد خوب میبود. ویابه خاطر محبوبیت خویش این کار میکند نتجه خوب نخواهد داشت .
با احترام حسن از ننگرهار

>>>   خود حكومت كي بها دارد حشمت جان كوچي كه بها به ديگران بدهد ؟؟؟؟
كابلي

>>>   حب وطن که فریضه اساسی همه اتباع کشور است
هر شخص وطن دوست به معنای مادی آن ( زادگاه و سرزمین آباء و اجدادی ) خویش را دوست دارد.
وطن دوستی در مسیر درست آن نیز به عنوان یک صفت نیک انسانی او شمررده می شود، تمام کسانی که نسبت به وطن خویش محبت دارند. هر چه که ریشه های وجودی طبیعی یک انسان در یک مکان قوی تر باشد، ارتباط آن شخص از نظر روانی و طبیعی باآن محل بیشتر و قوی تر خواهد بود. اساساٌ انسان، رابطه مادی و معنوی فراوانی با زادگاه خود دارد و همین پیوند عاطفی باعث علاقه او به وطن می شود. بنابراین «حب الوطن من الایمان »، هم طبیعی و هم منطقی است .
طبیعی است به دلیل همان انس و الفتی که در قلب انسان نسبت به وطنش ایجاد می شود، و منطقی است به دلیل اینکه دفاع از حدود حربیه کشور موجب دفاع از ارزش های موجود در آن می شود البته به شرط آنکه حق و حقیقت در وطن حاکم باشد وگرنه باید برای برقراری حق در وطن کوشید و اگر مقدور نیست از آنجا هجرت کرد، چنانکه اصحاب رسول خدا صلی الله علیه واله وسلم در آغاز دعوت به اسلام چنین کردند و به مدینه هجرت کردند.
منظور ما وحدت ملی یعنی همه مردم کشور ما هماهنگ درمورد حدود حربیه افغانستان فکر کنند و دفاع صروت گیرد . وحدت مردم یعنی نبود تفرقه و نفاق و درگیری و کشمکش بین اقوام ، حتی در جماعتی که از لحاظ اعتقاد دینی مثل هم نیستند, می توانند اتحاد داشت باشند، می توانند کنار هم باشند، می توانند دعوا برسر کرسی ها یا مقام برای افراد غیر شایسته سالار و بی سواد و نژاد پرست نکنند. ملت افغانستان متشکل از اقوام مختلف یکپارچه اند، مانند پشتون، تاجیک، هزاره، ازبک، ترکمن، بلوچ، پشه یی، نورستانی، آیماق، عرب، قرقیز، قزلباش، گوجار، براهوی وسایر اقوام می‌باشد. چون انتخابات ریاست جمهوری افغانستان در دو دوره بی نتیجه پایان انجامید. بنا ؛ کورسی های رهبری حکومت بر پایه توانایی و شایستگی افراد بر اساس تخصص مسلکی دانشکاهی گزیده می شد و نه بر پایه قدرت مالی یا موقعیت اجتماعی تک قومی یا تک حزبی ، فامیلی یا خانوادگی که برای رشد وحدت ملی جامعه کثیر الملیت آسیب رسانده است.
هم وطنان عزیز
درکشور های که پابند به شایسته سلاری هستند، توجه های خویشاوند سالاری ، قبیله گرایی ، حزب قومی سالاری و غیره بخاطر رشد اقتصاد جامعه از تقرر بی سواد و کم تحصیل در پست مهم دولتی جدآ پرهز می کنند.
باتائسف در کشور ما افغانستان از عدم مدیریت شایسته سالاری در امو ر اصلاحات و حکومت داری خوب وضیعت نا بساما ن امروز کشور را ربط آن با مسائیل اقتصادی وضعیت بد معیشتی مردم وبیکاری با عث فرار قشر جوانان تحصیل کرده کشور ما شده است که تصویری آن را رسانها ی بین المللی در اختیار خوانندگان مردم افغانستان در سرتاسر جهان قرار داده هند. یکی از دلیلی اساسی شل و ناتوانی سران حکومت و حدت ملی عدم توجه در تقرر کادر های شایسته سالار در پست های مهم می باشد؛ شایسته سالاری در حقیقت یک روی کرد و یک فاکتور جهت انتصاب اشخاص متخصص و کارشناس دانشگاهی در یک حکومت داری خوب و شایسته سالار است.
اما در کشورما باتائسف معاون اول ریس جمهور کشور یک فرد غیر مکتب خوانده بی سواد است و به همین دلیل حرف های...و جنجال بر انگیز و تحریک آمیز در مطبوعات می زند وهم در تصمیم گیری ملی خیل عاجز است و دایم به دلیل نا معلوم بدون در نظر گرفتن شرایط دشوار کشور به کشور بیگانه ترکیه می رود. بنا از تمام هوطنان عزیز خواهش است که هم فکری بین اقوام به آماده گی دفاع از حدود حربیه افغانستان نیاز جدی حیاتی است.
سلام عرض ادب هموطن عزیزم این مضون در صفحه عومی فسبوک خود بنشر رساندم و من انتظار کامنت تبصره شما محترم هستم ممون از شما
داکتر یارمحمد « حیدر زاده»
داکتر علوم محیط زیست

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است