مرگ ملامنصور در خاک پاکستان، افکار عمومی جهانی و افکار عمومی داخلی پاکستان را بر ضد این کشور رقم زده است. به همین دلیل هم گفته می شود آمریکا سیاست های خود را درقبال پاکستان تغییر داده است و فشار بیشتری را بر این کشور آغازکرده است. آیا این تغییر سیاست آمریکا واقعی است و آیا پاکستان از حمایت تروریزم دست برخواهد داشت؟

رحمت الله بیژن پور، استاد دانشگاه در برنامه «تحول» گفت: هنوز برای پاکستان راه ناتمام فراوان است و کجراهه هایی وجود دارد که پاکستان بتواند مسایل مربوط به بازی هایی را که در منطقه به نفع جامعه جهانی، یا به عبارت بهتر آمریکا انجام می دهد توجیه کند. به یاد داشته باشیم که در مجموع کلیه این وضعیت تبلیغاتی که علیه پاکستان سامان داده می شود برای این است که از حجم فشار بر سر پاکستان کم کنند. در حقیقت یکی از شیوه های دفاع از پاکستان است. پاکستان دارای یک نظام دموکراتیک است و همیشه هم در حوزه دیپلماسی در نظام بین الملل، خود را قربانی تروریزم دانسته است و ادعا می کند در وضع کنونی به طور کل در پروسه افراطی گری و فعالیت های مافیایی در منطقه و گروه های تخریبی قربانی داده است. در حالیکه همه دنیا می دانند که این تولیدات به دست پاکستان است و تمام این بازی ها و بحران در منطقه به دست این کشور است.

وی، در خصوص علت عدم موفقیت افغانستان در نشست های بین المللی گفت: افغانستان به دلایل بد بازی کردن در مناسبات بین المللی و در واقع برخوردهای نادرست و غیر اصولی در حوزه مناسبات بین کشورها و درنظام دیپلماتیک در منطقه، نتوانست تمام اسناد و مدارک را و آنچه در بازیها به ظهور آمد به روی میز بحث ببرد، پس برنده این بازی ها پاکستان شد و همیشه دست پیش را گرفت. بازی هایی که پاکستان به راه انداخته است در واقع در مقابل پول و بها انجام می شود. پاکستان شش و نیم میلیارد دالر از بازی های افراط گری در منطقه سود می برد. بنابراین برای جامعه جهانی این بازی ها قابل توجیه است. حامیان بازی های تروریستی یک مثلث است. یکی از اضلاع این مثلث عربستان سعودی است که حمایت های مالی و فکری می کند،دیگری پاکستان به عنوان مدیر پروژه بحران در منطقه است و ضلع دیگر، آمریکا و سایر کشورهایی که پاکستان را حمایت می کنند. بنابراین پاکستان متهم درجه یک این بحران ها نیست.

بیژن پور، با بیان اینکه نشست های بین المللی فرصت هایی بسیار طلایی برای شکایت از پاکستان هستند، افزود: اسناد و شواهد نشان می دهند که پاکستان تا بحال هیچ مناسبات حسنه ای با افغانستان نداشته است و آن را به عنوان یک رویکرد نشان نداده است و این سیاست را تغییر هم نخواهد داد. افغانستان ناگزیر است که تمام اعتراض های خود را و مستندهای به دست آمده از حوزه مداخله پاکستان در افغانستان را به میز سازمان ملل بسپارد و رای جهانی را در باب مساله پاکستان و وضعیت کنونی افغانستان بگیرد. سازمان ملل باید موارد رایک به یک بررسی کند و سپس شورای امنیت محدویت هایی را برای سیاست های تهاجمی پاکستان قرار دهد تا پاکستان ناگزیر باشد که از روزنه دیگری به افغانستان وارد شود. دولت کنونی افغانستان هم باید با شناخت کل آسیب ها، یک سیاست نامه مناسب برای تمثیل اداره افغانستان در سطح بین الملل مطرح کند و سطح ملی را نیز با تقویت سیاست بین المللی دوام و استحکام بخشد.

کد (30)

>>>   اقای بیژن پور یک جانبه وجانبدارانه صحبت کرده اند حامیان تروریزم مربع ومخمس ومسدس اند وایشان خوب میدانند که ملا اختردروقت امدن از ایران مورد تهاجم قرار گرفت وانها باروسها نیز تماس مستقیم دارند درست است که انها را امریکا وانگلیس ساخته وپاکستان برایشان ماوی داده ولی امروزه با همه کشور ها ارتباط دارندمثلا در قطر دفتر دارند ودرهمه جا تردد مینمایند اصلا اینها را برای زرع وانکشاف مواد مخدر تربیه مینمایند که در تجارت این مواد هم همه سهم وحصه دارند نه تنها پاکستان حتی دیگر همسایه هانیز حصه ای خود ازین تجارت را میگیرند وانچه بسیار مهم است تسیس وجهه ای اسلام ومسلمین است که این مامول را توسط وحشت وجنایات بیشمار شان بدست می اورندمتاسفانه افغانها در هر مکتب ومسلکی داخل میگردند افراطی تر از طراحان ان مسلک کار مینمایند کمونیست های افغان کمنیست از روسها بودند واخوانی های ساختگی ما خودرا از سایر اخوانی ها پیشتاز میدانستند ... های ما نیز بدین منوا ل وحتی تکنوکرات های امروز هم تکنوکرات تر از تمام دنیا میباشند اگر خارجی ها یک یا دو وظیف برایشان میدهند اینها بیشتر وبهتر ازان را انجام میدهند واین برای کشور ما مصیبت بزرگ است
نیم جان از نیم روز

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است