پس از موج اعتراض های گسترده نسبت به تغییر مسیر لین برق 500 کیلوولت از بامیان به سالنگ و تشکیل کمیسیون رسیدگی به این موضوع، رییس جمهور غنی فیصله نهایی را اعلام کرد و در حکم جدید خود سالنگ را مسیر انتقال برق معرفی و بر برق رسانی به بامیان و دیگر ولایت های مرکزی تاکید کرد.

هر چند نمی توان از سیاسی کاری ها و پلان های درون ارگ که هیچ ارتباطی با منافع ملی ندارد چشم پوشی کرد و هر چند ارگ تبدیل به آیینه تمام نمای ترس سران حکومتی از شنیدن صدای مردم و تاشه شدن در پشت کانتینرها شده اما وای از آن کسانی که راه یک حرکت مدنی را به بیراهه برده اند و این بار را می خواهند کج به منزل برسانند.

اینکه جنبش روشنایی با عنوان یک حرکت مدنی آغاز بکار کرد و حرف های بسیاری برای گفتن داشت، صحیح.... اما کش دادن بیجا به این موضوع پس از فیصله نهایی راه را برای نفوذ سیاسی برخی سودجویان و فرصت طالبان هموار کرده و شاید به همین حیث باشد که دست بردار یک جریان پر از کش و قوس و خسته کننده و فرسوده که عملا هیچ حرف خاصی برای گفتن ندارد، شده است.

حالا بماند که در جریان اعتراض به توتاپ چگونه داستان تلخ رویارویی رهبران هزاره تکرار شد در حالیکه دست تمامی آنها چه کسانی که در دولت گذشته معاون بودند و امروز سردمدار جنبش و چه جلالتمآبان هزاره این دوره ارگ و قصر سپیدار به خون خیانت به این قوم آلوده است و حالا انگار همین توتاپ که در ابتدا یک حرکت مدنی بود برای آنها تبدیل به میدان پیکار و نبرد شده تا پرده از خیانت های هم بردارند و آن یکی بر طبل تو خالی حمایت از ولایت های مرکزی بکوبد و این دیگری هم شعار منافع ملی بدهد.

برق در نهایت به بامیان و ولایت های مرکزی خواهد رسید اما سوال اینجا است که چرا برخی دست از سر توتاپ بر نمی دارند و با تبدیل این حرکت مدنی به یک جریان کسل کننده و ضعیف آبروی جنبش روشنایی و صدای دادخواهی مردم را می برند؟ و اینکه سران این جنبش با تکیه بر هیاهو و جنجال های سیاسی میان تهی از این خلا به دنبال چه چیزی می گردند؟ و قرار است تا کجا مردم بیگناه افغانستان تاوان سنگین این چور و حمله برخی از رهبران بی کفایت و نالایق را پس بدهند؟

صدای حق طلبانه مردم امروز در هیاهو و جنجال های عده ای سودجو گم شده و باز هم گزارش ها حاکی از آن است که کسی صدای مردم را نمی شنود و فقط عده ای با نام و سابقه پرطمطراق خود مردم را تحریک و آنان را مجبور به یک موج سواری سیاسی می کنند تا فقط برای خودشان آب و نان و قدرت شود نه مردم...

مردم کم کم آگاه تر می شوند و می فهمند دست رهبران معترض امروز به مسیر توتاپ در دو سال گذشته به داستان های پشت پرده آلوده است، مردم می فهمند افغانستان با این جنبش ها نه تنها روشن نمی شود بل در ظلماتی از جنس اختلاف های حزبی و قومی فرو می رود، مردم در نهایت خواهند فهمید...خیلی زود.

کد (20)

>>>   دشمنان افغانستان رو سياه باد،

>>>   برق تا برق است۰
هدف غنی و تیم قبیلوی او فقط رساندن برق بلند ولتاژ صنعتی به جنوبی است و اگر درین راستا تاجیک ها ویا هزاره ها ویا هرکسی دیگر محروم شود برای غنی بیتفاوت است و فقط برق ۵۰۰ میا وات صنعتی باید با کمترین ضایع شدن شدت آن به جنوب و جنوب شرق برسد۰
این در حالیست که تولید چهار بند برق عمده کشور قبلن همه در خدمت جنوب و جنوب شرق قرار دارند و مناطق مرکزی روشنی هم ندارند۰

>>>   محقق در خیانتی که به حق مردم مناطق مرکزی کرد دیگر در بین مردم هزاره جای ندارد چون او یک فرد معامله گر،فرصت طلب وخائن هست وخیانتش را بارها به اثبات رسانده،اما جنبش روشنائی با قدرت هر چه تمام تر باید ادامه بدهد ومشت محکم بر دهان خائنین تبعیض گران بزنند تا عبرتی باشد برای سایر سردمداران که راه عدالت را گم نکنند.چاوشی از دایکندی.

>>>   واه زمان فرا رسیده که آقای خلیلی با ملا هبت الله بیعت کند و شاید والی سایه بامیــــــــــــــان شود و نام حجت الاسلام خلیلی را کسب کند آنهم اگر ملایان طالب مهربانی کنند. هه هه هه هه..............

>>>   جنبش روشنایی ظلمات نشده بلکه شعا عش بیشتر هم
شده . جنبش روشنایی میخواهد که سراسر افغانستان از
پا میر و بدخشان گر فته تا باد غیس و نیمروز و پکتیا و کنر و
مغمان و پنجشیر و کا پیسا و پروان و بامیان و دای کندی و
اروز گان ... دور ترین گوشه و کنار افغانستان هم از نگاه مادی
و هم از نگاه معنو ی روشن شود و تاریکی های محجر شده
در مغزها روشن شود و افغا نستا ن از حالت گدای گریی
جها نی بر ا ید .جنبش رو شنایی تنها از خاطر لین برق
وارداتی دست به راه پیما یی تاریخی نزد ه است . گرچه
دستهای پنهان و اشکار برچسپ قو می وسمتی بان
نسبت دادند ولی اگاهی فعا لین و همنوایی روشنضمیران
همو طن ثابت نمود که این جنبش یک جنبش سراسری
وملی است که برای تحقق عدالت راه اندازی شده .است
جنبش روشنایی جنبش نسل نو افغانستان میبا شد
که عزت و ترقی افغانستان را میخوا هد نه فقر و ذلت را.
شیخ سراب

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است