ای زبر دست زیر دست آزار
گرم تا کی بماند این بازار
به چه کار آیدت جهان داری
مردنت به که مردم آزاری
ملت مسلمان و داغدیده افغانستان بیش از سه دهه می باشد که به پلاس غم نشسته و به عزای مادران داغدیده و پدران کمر شکسته سر به زانوی غم نهاده، دوای برای درمان و چاره به بیچارگان را سراغ ندارند ملاک برتری ها در جامعه پول داری و حق از آن قلدران شناخته می شود و این مقوله مصداق یافته:
هر آن کس که در کیسه اش زر بود
قبول است حرف اش اگر خر بود.

و فتنه های خود خواهی سر بلند کرده و مستضعفین را زیر سم ها و چکمه ها لگد مال ساخته است نه پارلمان را اعتباری و نه شوراهای ولایتی را ننگ وعاری، مقام ها و پست ها را سکوی برای ضربه زدن و زر اندوختن ساخته اند و جیب مستمندان تبره برای طعمه شان قرار یافته است، آرزوی آرزو مندان به نا امیدی مبدل گشته و حکومت وحدت ملی التیامی به درد ها قرار نیافته و امیدوار اند تا انانیکه با زر و زور بر گرده مردم قرار گرفته اند دور شده و کسانیکه امیب وار خون مردم را می مکند زوال پزیرند.

قاری غلام محمد مصون

>>>   قاری صاحب
بسیار عالی نوشتی خانه شما آباد با احترام مولاداد

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است