جنبش روشنایی، امروز دوشنبه 27 ثور، مردم را به خیابان ها کشاند و برای تغییر مسیر خط برق ترکمنستان، آنها را به تظاهرات واداشت. آیا تظاهرات و ریختن در خیابان ها در شهرهای مختلف کشور، می تواند مردم را به حق مسلم شان که استفاده از خدمات شهری است برساند؟ آیا حکومت بهایی به این اعتراض ها می دهد و یا همانند قبل، بعد از اعتراض مردم، وعده ای می دهد وبعد از آن عمل نمی کند؟

به گزارش شبکه اطلاع رسانی افغانستان (afghanpaper)، محمدیاسین ادیب، رهبر حزب بیداری ملی افغانستان، در برنامه «آماج» گفت: خدمات شهری حق هر شهروند افغانستان است. حق باشندگان هر ولایت افغانستان است که از نعمت های خدادای مستفیض شوند اما این موضوع مهم است که به چه طریق و سیستمی حق خود را دریافت و درخواست کنیم.

وی افزود: باید قبل از اقدام هر حرکتی در کشور بررسی کنیم که این حرکت مشروع است یا خیر و یا اگر بتوانیم از طریق مذاکره آن را به انجام برسانیم چرا تظاهرات کنیم. امروز در افغانستان بهار دموکراسی وجود دارد و رییس جمهور و رییس اجرایی، به این گفتگوها توجه کرده و بها می دهند.

ادیب، با انتقاد از تظاهرات امروز بیان داشت: این حرکت ها نظم و ثبات و امنیت را بر هم می زند و آشوب ایجاد می کند. این حرکت ها ضد ملی است و جفا به حق ملت رنج کشیده و ستم دیده افغانستان است. انتقال برق از مسیر ترکمنستان به افغانستان پروژه ای ملی و نه پروژه ای قومی وسمتی و ولایتی است و همه افغان ها از آن باید مستفیض شوند اما این حق و خواست نباید از طریق به راه انداختن آشوب ها و ناامنی ها مطرح شود.

رهبر حزب بیداری ملی افغانستان، در خصوص دلیل تظاهرات مردم و عدم صبر برای گفتگو اظهار کرد: مساله برق و خدمات شهری حق تک تک شهروندان افغانستان است. حکومت وحدت ملی مکلف است که در این جهت مطابق باوعد هایی که در دوران کمپاین های انتخاباتی شان، به مردم داده بودند عمل کنند. حکومت برای هموطنان بامیانی وعده داده است که 300 مگابایت برق به آنها داده می شود. اگر این وعده را عملی کند بسیاری از مشکلات حل می شود اما مشکل در اینجا است که مردم به وعده دادن های حکومت وحدت ملی ناباور شده اند. چرا که حکومت تابحال وعده های زیادی داده است و به آنها عمل نکرده است.

وی، مذاکره را در این مورد بهترین راه دانسته و گفت: خوب بود که رییس جمهور و رییس اجرایی در این خصوص مدیریت بحران می کردند و با رهبران این جنبش صحبت می کردند و مساله را حل می کردند. ضروری نبود که این رهبران از طریق کنفرانس ها و به راه انداختن اجتماع ها در این برهه حساس در کشور، خواست خود را مطرح کنند.

ادیب، معتقد است برخی از به راه اندازان تظاهرات سودجویی می کنند و می گوید: در میان چنین حرکت های طوفان زا، یعنی موجی از حرکت های مردمی و مدنی، برخی حلقات و احزاب و چهره هایی هستد که بخاطر استفاده های سیاسی و کسب نام و نشان و امتیاز از این حکومت به میدان کارزار حاضر می شوند. در حقیقت هدف آنها دلسوزی برای این قوم نیست بلکه به منفعت خود فکر می کنند.

کد (30)

>>>   تو چی می فهمی بری خودت گپ میزنی تظاهرات مسالمت امیز حق مردم است وجزء حقوق مدنی ملت است مردم اگر تظاهرات نکنند حق خود را چطور بگیرند کدام رهبر دلسوز است که حق مردمش رابگیرد همه شان دزد زدو بند بازند وجز منافعشان زره ای به مردم فکر هم نمیکنند مگر اینها تا بحال که حقوق مردم پایمال شده حرکتی کرده اند حالا که مردم به میدان امده اند اینها هم شمشیر زن شده اند وگر نه همهشان کوستزن هستند.ومگر دولت حرف حق سرش میشه اگر واقعا دولت متوجه میشد مسیر را که تصویب شده وشرکت آلمانی قبول کرده تغییر نمیداد تا کار به تظاهرات بکشد.مگر مردم بیکارند ودرد ومشکلی دیگر ندارند.برای خودت حرف میزنی.........!

>>>   حق گرفته میشود داده نمیشود این جاه افغانستان است ؟؟؟؟اقبال

>>>   گرچه من از نظريات آقاي أديب هيچ وقت خوشم نيامده، مگر اين نظرش را قبول دارم كه همه مديران اين تظاهرات مانند اديب به نفع و سود خود فكر مينمايند، نه در غم باميان هستند و نه در غم سالنگ. ديگر اينكه دوام اين حكومت تا دوسال ديگر امكان پذير نيست، جنگ بالاي لحاف ملا نصرالدين است، ما و اين رهبران در زندگي خود اكثر اين پلانهاي روي كاغذ در عمل نخواهيم ديد، اين حكومت دوام ندارد، يا طالب ميآيند يا مثلش كدام قدرت ديگر،

>>>   اقای ادیب واقعا در این تظاهرات تحریک شده دلسوزی ونفع رسانی بیشتر برای قوم ومنطقه از جانب محرکین این تظاهرات نبوده بلکه محرکین اغوا گر منفعت خودشان مطرحه است در غیر ان چرا در ابتدای تصویب اینکار یعنی سه سال قبل این چنین تحریکات از جانب مغرضین صورت نگرفته بود که بعد از چند سال وپیشبرد ۷۰٪کار ودرباقی ۳۰٪ باقی مانده ان کهعنقریب به پایه اکمال میرسد وچندین مردم ولایات بشمول ولایت بامیان از ان مستفید میگردد چنین حرکت غیر قانونی را توسط مردم سازماندهی کرده اند تا ازینکار شان نفع برداری بیشتر وبهتر کنند .

>>>   جناب ادیب ! شما که ریس یک حزب دهن پرکن میان تهی هستید ایا در طول مبارزات مدنی و سیاسی خود برای اعاده حقوق مدنی وسیاسی تان هیچ مظا هره نکرده اید ؟ این اظهارات شما که " این حرکتها ... اشوب ایجاد میکند " دور
از انصاف است و ابروی حزب تانرا با این نظر خود از بین بردید
خداوند جور تان کند .

صفدری

>>>   وقتی حکومت بین اتباع کشور تبعیض قائل می شود و صدای عدالت طلبی بخشی از مردم را نادیده می گیرد، تنها راه مسالمت آميز برای حق خواهی تظاهرات است، حکومت باید از این مردم صلح طلب و کشور دوست تشکر کند نه ملامت!
و این را هم بدانیم که بعضی از هموطنان ما هنوز هم مطالبات شان را از راههای خشونت دنبال می کنند و برخی شان اصلا معنای آبادانی و ضرورت آن را درک نکرده اند؛ مثلا نمی دانند که پلچک ها برای عبور سیلاب در نظر گرفته شده است یا برای بمب گذاری!
گذشته از این تظاهرات در قانون هم پیش بینی شده و کسی نمی تواند مانع آن شود.

>>>   جنبش روشنایی» به دنبال «جنبش تبسم» نقطه اوج دیگری را در مبارزات مدنی مردم افغانستان رقم می زند. حضور شکوهمند و مسالمت آمیز دهها هزار تن در کشوری خسته از خشونت مانند افغانستان نمی تواند تصادفی و بدون بسترسازی برای یک حرکت مدنی صورت گیرد. به تمامی شرکت کنندگان در این حرکت بزرگ باید سلام فرستاد و در برابر شعور مدنی شان سر تعظیم فرودآورد. بی انصافی و ظالمانه است که حرکتی به این عظمت و بزرگی را که نشانی از تکامل و تحولی گسترده در درک بخش عظیمی از جامعه افغانستان دارد، به پای این و آن نسبت دهند. آیا چنین جنبشی می تواند بیزاری مردم ما را از خشونت و روی آوردن آنان به مبارزه مدنی و مبتنی بر احترام متقابل به تنوع قومی و مذهبی جامعه را نوید دهد؟ ادامه چنین جنبشهای مدنی پاسخی به این سوال بزرگ خواهد داد.

>>>   وقتی که قانون و عدالت و انصاف حاکم باشد بلی
اما اگر قانون جنگل حاکم شد آنوقت دگر سنگ روی سنگ بند نمیشود
و چاره ای نیست و انسان نباید بنشیند بر تحمل ظلم تماشاچی باشد..

>>>   لطفن از خود و ملیت تان انگشت ششم نسازید. برعکس با دگر اقوام خویشی کرده یکجا در فضای صلح آمیز زندگی نمایید. ببینید، شما از دهم محرم و هر حرکت تان یک حرکت تحریک آمیز و سیاسی ساخته اید. موضوع برق هم یک موضوع تخنیکی است که میشد با مذاکره حل گردد.

>>>   دموکراسی اسمی جه دردی را دوا کرده جناب ادیب یا شاید بدرد جیب شما خورده است.
زکریا از ایران

>>>   جناب ادیب وقتی دارند حق کوشی میشود عدالت وجود ندارد باگفتگو بجای نمی رسیم چیکار باید کرد درطول تاریخ منطقه مرکزی محروم ازهر نوع خدمات انکشافی اجتماعی رفاهی مورد بی توجه ی قرارگرفته یا بهتر بگوئیم مورد تبعیض قرارداشته ودارد ملت مرکزی خشونت طلب نیست وشما هم بهتره یکطرفه به قاضی نروید وجدان بشری تان زیر سئوال نبرید حضرت علی می‌فرماید حق گرفتنی نه دادنی (محمدعلی صادقی ازدایکندی)

>>>   اگر حق زریعه مذاکره و تفاهم در افغانستان بوجود می آید . سه صد سال بر ما حکومت نمی کردند .

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است