انتظار می رفت که مذاکرات مستقیم میان دولت و طالبان در هفته اول ماه مارچ، در پاکستان برگزار شود اما گروه طالبان به رهبری ملا اختر منصور، با انتشار خبرنامه ای اعلام کردند که این گروه در مذاکرات شرکت نخواهند کرد. آیا پروسه صلح حکومت افغانستان و نشست چهارجانبه، به این زودی ها نتیجه می دهد؟

داکتر لطیف نظری، استاد دانشگاه در برنامه «بازنگاه» گفت: تا زمانیکه ماهیت و ترکیب قدرت سیاسی در افغانستان و پاکستان مشخص نشود و سیاست تنش زدایی و اعتماد سازی بین افغانستان و پاکستان شکل نگیرد روند صلح افغانستان به نتیجه ای مثبت دست پیدا نخواهد کرد. در حال حاضر هم چنین اتفاقی نیفتاده است. انتظار این که طالبان وارد پروسه صلح شوند آن هم به صورت دسته جمعی، انتظاری زود هنگام است. به همین جهت دولت افغانستان باید زمینه ها و بسترهای دست یابی به صلح را فراهم بسازد که در این ارتباط قدم های جدی برداشته نشده است. شورای عالی صلح افغانستان و حتی دیپلماسی افغانستان به جای یک راهبرد مشخص، بادوام و دقیق، در ارتباط با صلح افغانستان، بیشتر از سیاست های مقطعی و تاکتیکی که تحت تاثیر روان شناسی سیاسی رهبران ما می باشد پیروی می کنند. تا زمانیکه ما یک راهبرد مشخص در ارتباط با طالبان، در ارتباط با حامیان منطقه ای طالبان و همچنین یک ساختار به جای کارگزاران فعلی ما مورد توجه قرار نگیرد، دست یابی به صلح به عنوان یک معقوله پرمعما باقی خواهد ماند.

وی، درارتباط با اعلام های اخیر مقام های آمریکا بیان داشت: در حال حاضر میان افغانستان و پاکستان فضای بی اعتمادی و تنش وجود دارد و علاوه بر آن، آمریکا اعلام کرده است که اگر طالبان به روند صلح نپیوندند با فشارهای گسترده و حتی کشتار گسترده رو به رو خواهند شد. اعلام های آمریکا نشان می دهد که اراده جدی برای تامین صلح و ثبات در افغانستان وجود ندارد. به همین جهت است که آمریکایی ها اعلام کرده اند که دولت افغانستان و آمریکا سال آینده باید برای جنگ های بیشتر آماده باشند که اگر طالبان به روند صلح نپیوستند، سرکوب شوند. نفس این مساله نوعی تهدید برای طالبان است. تهدید به این صورت است که طالبان برای جنگ آمادگی بگیرند. وقتی یک طرف را تهدید می کنیم، ولو ضعیف باشد آمادگی می گیرد و مقاومت نشان می دهند. به همین جهت هم طالبان اعلام کرده اند که اگر خارجی ها از کشور بیرون نشوند، اگرنام طالبان از فهرست سیاه خارج نشود، اگر، زندانیان طالبان آزاد نشوند، هیچ نوع مذاکره ای صورت نخواهد گرفت.

داکترنظری، معتقد است دست یابی به صلح در افغانستان غیرممکن شده است و گفت: اصولاً ارده ای در سطح کشورهای منطقه و فرامنطقه برای آوردن صلح و ثبات در افغانستان وجود ندارد و دولت افغانستان در یک خلاً استراتژیک و راهبردی، این مذاکره را به پیش می برد. به همین جهت چون درک ضعیف از مطالعات منطقه ای و بین المللی از سوی دولت مردان ما وجود دارد، دست یابی به صلح، نه تنها امیدوار کننده نیست بلکه با چالش های زیادی روبه رو خواهد شد.

این آگاه سیاسی، با بیان اینکه در حال حاضر صلح افغانستان به نظم منطقه ای و فرامنطقه ای گره خورده است، افزود: اینطور نیست که صلح، فقط در اختیار افغانستان باشد. نقش پاکستان کماکان در روند تحولات افغانستان هم در جنگ و هم در صلح بسیار برجسته می باشد. جایگاهی که پاکستان در حال حاضر در ساختار نظام بین الملل دارد، برجسته است. بعد از پایان جنگ سرد، پاکستان با چند تحول مهم بین المللی همراه بود. یکی، سیاست تمایل هند در آمریکا که در دوره کلینتون شکل گرفت و دوم آمریکایی ها از طالبانی شدن ساختار سیاسی و اجتماعی پاکستان سخن زدند. این موقعیت، پاکستان را در حاشیه تحولات سیاست خارجی آمریکا قرار داد اما بعد از حادثه یازده سپتامبر و گرمایش روابط آمریکا و پاکستان و نرمش از سوی پاکستان شاهد بودیم که بار دیگر دست پاکستان در تحولات سیاسی و امنیتی افغانستان بازگذاشته شد. بنابراین در حال حاضر آنچه را که پاکستانی ها در افغانستان دنبال می کنند، چنین راهبردی می باشد. یعنی در واقع در فرآیندهایی که در افغانستان شکل می گیرد، ردپایی از پاکستان مشاهده پذیر است و آن هم بدون همسویی و هم نظری آمریکا نیست. به همین جهت تا زمانیکه فشارهای بین المللی بر پاکستان به صورت صادقانه اعمال نشود، افغانستان کانون منازعه خواهد بود و تا آمریکا نخواهد صلح نمی آید.

داکتر نظری، در خصوص راه حل مشکلات صلح افغانستان بیان داشت: بسیاری از مشکلات امروزه را دیپلماسی افغانستان می تواند حل کند. اگر ما مبنای قوم، زبان، مسایل جناحی و سیاسی را در ساختار دیپلماسی افغانستان از بین ببریم و افراد متخصص، شایسته و متعهد به منافع ملی، جذب دستگاه دیپلماسی افغانستان شوند، می توانیم بر بسیاری از ناکارآمدی ها را نقطه پایان بگذاریم. در حال حاضر مشکل ما این است که نه طالبان ما را جدی می گیرند، نه پاکستان و نه آمریکایی ها. چراکه دولتی داریم که هنوز جدال و منازعه بر سر تقسیم قدرت دارند.

کد (30)

>>>   خداوند هر مملکت را به کاری ساخته است.
مثلآ آلمان و جاپان را عقل و علم داده است و از عقل و علم خویش برای تولید و پیشرفت خویش استفاده میکنند.
خداوند برای افغان ها غیرت داده است و خود شان میگویند که ما پوز ابر قدرت های جهان را به خاک مالیده ایم. پس برای نشان دادن غیرت چه کار است؟
معلومدار جنگ کار است. اگر در افغانستان جنگ نباشد، مردم دنیا از کجا با خبر میشوند که مردم افغانستان با غیرت اند؟
مردم افغانستان یک خاصیت دیگر نیز دارند که عبارت از مهمان نوازی است. بنأ هوش کرده باشید، قوای خارجی را که چند دهه و یا هم چند صده مهمان شما باشند، غرض نگیرید که مهمان نوازی شما خراب خواهد شد و در دنیا بدنام خواهید شد.
بنآ بین خود هرقدر جنگ میکنید ،بکنید. هرچقدر سلاح ضرورت داشته باشید، برایتان داده میشود.
منتهی شما نباید این نام نیک خویش را که عبارت از مردمان غیرت مند و مهمان نواز است، در جهان از دست بدهید.
اظهار الحق حقیقتی.

>>>   حضور شرم آور احمدزی در نشست لندن به عنوان زعیم فاسد ترین نظام در جهان، وقتی برگشت همتبارانش لویه بابا لقب میدهندنش!
مروری به سابقه لقب دهی ها در اوغانستان دربرابر ارتکاب جرم:
احمدخان ابدالی: پاداش جرم قتل عام در هندوستان و غارت مال و منال مردم صلح پسندش:
لقب احمدشاه بابا
دوست محمد خان: پاداش جفا به غازیان در چاریکار و پیوستن به انگلیس:
لقب امیر کبیر
تره کی: پاداش در برابر قتل هزاران انسان و جهالت:
لقب نابغه شرق
ظاهر شاه: پاداش به خاطر چهل سال عیاشی :
لقب بابا
کرزی: پاداش غارت دارایی عامه و طالب پروری:
میدان هوایی کابل به نامش
غنی: پاداش دربرابر بزرگترین تقلب انتخاباتی، به مضحکه گرفتن دموکراسی:
لقب متفکر دنیا
توجه کنید به اضهارات درشت دیوید کامرون، نخست وزیر .بریتانیا در مقابل ملکه و رهبر مذهبی کشورش که او مهماندار فاسدترین رهبر دنیاست :
..

>>>   آفرین بسیار خوب گفتیدکه تمام قهرمانان کشورگشایان .. رامعرفی کرده اید.

>>>   به خداوند ایمان بیاور و بدان که خواست خداوند اگر بود هر کار دران لحظه میشود پس مسلمان شو و به خداوند ایمان بیاور نه به امریکا و خواست امریکا .

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است