حکومت در فصلی که باید نیروهای خود را تجهیز می کرد، خود را به مذاکرات بیهوده و دروغی صلح، مشغول داشت که این نوعی حمایت از طالبان را نشان می دهد | ||||
تاریخ انتشار: ۱۹:۳۷ ۱۳۹۵/۲/۴ | کد خبر: 114953 | منبع: | پرینت |
نشستی مشترک میان رهبران حکومت و شورای ملی، در ارگ ریاست جمهوری برگزار شد و دولت افغانستان تصمیم گرفت تا بعد از این تمرکز حکومت بیشتر از صلح به جنگ بر مخالفان باشد. در این نشست تاکید بر افزایش فشار بالای مخالفان مسلح شد و تصمیم گرفته شد تا هماهنگی میان والی ها و ولسوال ها بیشتر شود. پس از این نشست، طالبان خونین ترین حمله را در پایتخت افغانستان، انجام دادند. آیا این تغییر موضع حکومت افغانستان بر موضع مخالفان حکومت، تاثیری خواهد گذاشت؟
محمد علی احمدی، معاون پیشین والی غزنی، در برنامه «بازنگاه» گفت: در اراده حکومت، در قسمت تمرکز روی جنگ و شدت عمل در برابر طالبان، تمام مردم افغانستان و دنیا شک دارند. چرا که شش ماه پیش که فصل آمادگی برای سرکوب طالبان، جنگ و گرفتن ابتکار عمل به دست نیروهای امنیتی ما بود، ما مذاکرات چهارجانبه را به پیش گرفتیم و خوش بینی های بی مورد را برای آن داشتیم . بدین ترتیب فرصتی کافی برای آنها داده شد تا خود را کاملاً برای عملیات بهاری آماده کنند.
وی، در خصوص حمله انتحاری طالبان در کابل بیان داشت: سه شنبه خونین کابل هم حاصل یک عملیات طرح ریزی شده بر اساس استراتژی کلان طالبان است که حداقل بیش از دو ماه بر روی آن کار صورت گرفته است.این کار هم در زمانی صورت گرفته است که دولت افغانستان در خواب خرگوشی به سر می برد و نیروهای امنیتی اغفال شده بودند.
احمدی، مذاکرات صلح را فریبی بیش، برای مردم افغانستان نمی داند و می گوید: مذاکرات صلح یک مذاکرات ناکام، بی نتیجه و مایوس کننده و در عین حال اغفال کننده بود. این بار اول نیست که در نتیجه مذاکرات صلح، مردم افغانستان قتل عام می شوند. مذاکرات صلح تبدیل به یک اهرم فریب برای مردم و حتی برای نیروهای امنیتی افغانستان شده است. متاسفانه بارها مذاکرات صلح وسیله ای برای تجدید قوا برای طالبان شده است و بیشترین ضربه و تاوان را مردم افغانستان پرداخته اند. همانطور که در این سه شنبه خونین سیصد و پنجاه نفر کشته و زخمی شدند.
معاون پیشین والی غزنی، مردم را به بیداری و به پا خواستن در برابر حکومت تشویق کرده و گفت: متاسفانه یکی از مشکلات بزرگی که ما در افغانستان داریم این است که در کنار حکومت بیکاره، ضعیف و بی کفایت ما، درکنار ناهماهنگی بین دو رهبرنالایق دولت، وجدان عامه مردم افغانستان هم خاموش است. شورای علمای چه می کنند؟ چرا در برابر فاجعه ای به این عظمت سکوت است؟ چرا مردم در برابر چنین فاجعه ای تظاهرات نمی کنند تا این کار طالبان را محکوم کنند؟ با این فاجعه ای که سه شنبه در کابل اتفاق افتاد، مردم باید هم در برابر نظام اعلام موضع کنند و هم طالبان را دچار محکومیت عمومی کنند و علیه آنها تظاهرات نمایند.
احمدی، در خصوص نتیجه نشست شورای ملی با رهبران حکومت بیان داشت: هنوز زود است که این کار را تغییر نگاه ارزیابی کنیم، چرا که تغییر نگاه استراتژیک، در ارتباط با جنگ و صلح، در ارتباط با موضع و موقف افغانستان در قبال پاکستان کاری آنی و یکشبه نیست. این کار مستلزم سال ها سرمایه گذاری است. حکومت افغانستان باید به جای این تغییر موضع های یکشبه، دوست و دشمن را مشخص کند و نگاه سیاسی خود را روشن نماید.
وی، ادامه داد: ما پانزده سال است که درگیر جنگ با طالبان هستیم، حالا حکومت یکشبه تصمیم گرفته است که ما بعد ازاین با ملاطفت با طالبان برخورد نمی کنیم و بعد از این از آدرس جنگ با آنها برخورد می کنیم. این راهی نیست که به یکباره و یکشبه تغییر بخورد. این کار کاری بسیار زمان گیر است. به این کار به هیچ عنوان باور ندارم. اگر در این برنامه اراده هم وجود داشته باشد تطبیق آن مشکل دارد. چرا که هم اکنون تهدیدات بسیاری مردم را نشانه گرفته است. القاعده، داعش، طالبان و دیگر گروه های تروریستی، همه و همه از این دسته هستند. این حکومت باید به جای این برنامه های ظاهری حمایت آشکار خودرا از آنها قطع نماید.
احمدی، در خصوص حمایت حکومت از تروریست ها بیان داشت: ما حکومتی داریم که در فصلی که باید نیروهای خود راتجهیز می کرد، خود را به مذاکرات بیهود و دروغی صلح، مشغول داشت که این نوعی حمایت از طالبان را نشان می دهد. حکومتی داریم که از آدرس های مختلف از طالبان حمایت می کرد و آنها را برادران ناراضی، مخالفان سیاسی می خواند و جنگ را با آنها جایز نمی شمارد. در حالیکه آنها به مردم بیچاره ما رحم نمی کنند و هر روز جان بسیاری از مردم بی گناه را می گیرند.
کد (30)
مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است