بدون تردید و بدون اینکه از حقایق چشم پوشی کنم میدانم عده ای از مردم ما بخاطر تشویش از آینده و نبود کنترول حاکمیت در قرا و قصبات مختلف کشور برای حفظ ننگ و ناموس و جلو گیری از چور وچپاول تعداد زیادی خود سرانه دست به خریداری سلاح زده اند و اکثر آنها مسلح شده اند، من از عواقب مسلح شدن مردم که در آن کنترول و محاسبه وجود نداشته باشد سخت نگرانم و آنچه را که می نویسم حق و حقیقت است. بی پروا از تهدید تهدید کنندگان در حکومت وحدت ملی بدون تشویش این درد مشترک را به همه شریک می سازم.

خداوند پاک از همه ما بهتر می داند که ملت عزیز افغانستان شدیدا تحت ظلم و ستم گروه های تروریستی و آدمکشان حرفوی قرار دارد و در محاصره انواع توطیه های خودی و غیر خودی دست و پنجه نرم می کنند، برای نجات خویش از این بحران نیاز به مدیریت سالم نیاز به مبارزه ای جدی دارند.

با گذشت هر روز متاسفانه مشکلی پی مشکل دیگری در سر راه مردم ما خلق می شود. از بی کفایتی بعضی از مسوولین گرفته تا مداخله آشکار و پنهان بیگانگان، رنج بی پایان ملت ما ادامه دارد.

اگر گله یا شکوه در رسانه ها یا در نوشتن ها می کنم مفادی نخواهد داشت، اما آنچه که باعث تشویش و نگرانی من است هر روز در این کشور اعمال و حرکات مورد اجرا قرار می گیرد که نه منطقی است و نه عقلانی.

بعد از گذشت 14 سال که از سقوط حاکمیت طالبان می گذرد یکبار دیگر تعداد زیادی از مردم این سرزمین مسلح شدند که عواقب آن نهایت خطر ناک است.

با درنظرداشت آینده ای تاریک که عامل عمده آن مسلح شدن مردم غیر مسوول و خود سر است زنگ خطری است که سر انجام اش مشقت زا و حتی خیلی خونین خواهد بود.

ملت صبور و آگاه افغانستان می دانند که پروسه دی دی آر بخاطر خلح سلاح اشخاص غیر مسوول میلیارد ها دالر مصرف برداشت، حالا یکبار دیگر دوباره مردم مسلح شده اند.

به باور من این عمل ناعاقبت انديشانه جنگ هاي قومي منطقوی و زبانی را دامن می زند و باعث برهم خوردن اندك نظم كه در اين نظام وجود دارد می شود و کنترول حاکمیت را در نقاط مختلف به مشکل مواجه خواهد ساخت.

من ماموریت رسمی ندارم تنها یک معلم هستم که در دانشگاه های خصوصی بخاطر لقمه ای نان و خدمت برای نسل جوان مشغول کارم، فقط می خواهم منحیث یک مسلمان و یک افغانستانی به نزد خدا و ملت خود رفع مسوولیت نمایم و عواقب خطرناک مسلح شدن مردم را بشما مسوولین تشریح نمایم.

آیا مسلح سازی مردم بدون تشکیل و چوکات بندی در یک اداره مسوول یک ضرورت است؟ آیا گزینه های بهتر و مفید تر از ان مورد بررسی قرار گرفته است یا خیر؟ به باور من نیروهای خود سر مسلح حاکمیت را ضعیف و باعث تضعیف نیروهای امنیتی وتقویت حاکمیت های قومی منطقوی در کشور می گردند.

مردم ما می دانند که افراد مسلح غیر مسوول نه صلح می خواهد و نه هم طرفدار صلح هستند. تجربه نشان داده است که این نیروهای خود سر از متن نا آرامی ها و قانون شکنی ها بوجود آمده جنگ، خونریزی و خانه جنگی علت اصلی حیات این معلول نا میمون است.

بناء صلح، آرامش و ختم جنگ به مفهوم ختم حیات نیروهای خود سر مسلح گفته می شود. هیچکس بخاطر نزدیک شدن به پایان عمر خود مبارزه نخواهد کرد و این انتظار از مردم که خود سلاح گرفته اند برده نمی شود. این اشخاص و افراد آهسته آهسته بزرگ شده می روند، بعضی اوقات بخاطر بقای خود یا به دشمن تسلیم می شوند و یا دست به کودتا می زنند و در ولایات و مناطق دور دست ادارات محلی را به کنترول خود در آورده و با گذشت هر روز و عملیات بی رحمانه حس تمامیت خواهی در وجود آن رشد می کند، خود سرانه به خانه و کاشانه مردم بی دفاع داخل می شوند و آنچه که می خواهند انجام می دهند.

مردمان مسلح غیر مسوول چه خاصیت دارند؟ اکثر اینها خاصیت زالو را دارند، از خون مردم تغذیه می کنند. اگر مکیدن خون قطع شود، این گروه ها هم می خشکند و به فنا می روند.

از لحاظ وضع الجیشی در مناطق شکل می گیرند که حاکمیت دولت به خطر مواجه است. طوریکه ایشان در مناطق اشوب زده خلای حاکمیت و قدرت را پر می کنند و تنها از آمر خود که ارباب، ملا و یا سر مایه دار است اطاعت می کنند و با نیروهای دولتی رابطه تنها زمانی برقرار می نمایند که از ایشان امتیاز می گیرند نه اینکه اطاعت می کنند. بناء این نیروها قسما از اداره دولت خارج و به بهانه حالت اضطرار تمام نورم های قانونی، اخلاقی و اداری را زیر پا گذاشته تابع ذوق و سلیقه خود می باشند، یعنی اینها ها نیروهای فرا قانونی اند.

با مطالعه و شناختی که از خاصیت اجتماعی و هنجار های اخلاقی مردم فقیر افغانستان دارم، برخی از ایشان در جلب منفعت بسیار حریص و موشکاف اند، با سلاح گرفتن خود سرانه در بعضی مناطق سایران با آزمندی تمام زمینه های تشکیل چنین هسته را مساعد می سازند تا با زور سلاح امتیاز بگیرند.

مردم افغانستان نسبتا فقیر و غالبا در فکر جلب منفعت اند، هر پدیده که عاید داشته باشد با آنکه مبدا و مسیر منکر و شنیع هم داشته باشد باز هم به سراغ آن می روند. مثل اینکه کشت کوکنار از جنوب تا دور ترین نقاط شمال کشور سرایت کرد و تشکیل گروپ های گروگان گیر در مراکز نمونه دیگری گفته می شود که همه شاهد ان بوده و هستیم.

حالا ولایات که قبلاً مانند دایکندی و غور بامیان پنجشیر پروان از ولایات نسبتا آرام کشور گفته می شدند نیز نیروهای غیر مسوول مسلح روز بروز در حالت رشد اند کار بجای رسیده که مردم بجای همکاری با پولیس و قوت های مسلح دیگر کوشش می کنند خود شان با قدرت وارد صحنه شوند و نقش دولت را ضعیف سازند، تا دولت مجبور به تنازل و قبول خواست شان شود، خواستی که هرگز قانونی و اصولی نخواهد بود.

ســـــه پیشنهاد دارم:
اگر کار شناسان و متخصصین درون نظام عوامل و انگیزه های نا امنی و رشد خشونت را بر رسی نمایند بدون تردید راه بیرون رفت از این بحران بدون از مسلح سازی نیرو های خود سر ممکن است.

الف: باید یاد آور شوم که توهین برخی متنفذین قومی بنام تفنگ سالار و خارج ساختن شان از بین مردم حمایت مردم را از دولت کم ساخته است. به نظر من بهتر است بجای مسلح سازی ادارات محلی انتخابی و مردمی باشند. این شیوه در امر ثبات و استقرار امنیت کمک بیشتر خواهد کرد. در صورت انتخابی بودن مردم در پهلوی نیروهای امنیتی از والی منتخب و اداره محلی که خود تایید کرده اند حمایت می کنند یعنی هم حامیان والی طرفدار دولت اند و هم نیروهای امنیتی.

در شرایط فعلی نیروها امنیتی تنها اند. افراد متنفذ و با صلاحیت بنام جنگ سالار از منطقه بیرون کشیده شدند و حال جای شان به نیروهای بمراتب بدتر بنام این و آن سپرده شده است.
بناء معقول تر این است تا دولت بجای مصارف زیاد زمینه انتخاب مسوول مورد تایید و حمایت مردم را در ولایات مساعد سازد تا مردم بخاطر دفاع از انتخاب خود شان با نیرو های امنیتی کمک کنند حال مردم هیچ انگیزۀ بخاطر دفاع از حکومت ندارند.

ب: همه می دانند ملت بخاطر دفاع از نظام انگیزه ندارد.عوامل متعدد بیرونی و درونی مردم را از دولت متنفر ساخته، اگر سخنگویان و استراتژیست های رییس جمهور انتقاد ها را توجیه و تاویل کنند. زبان مطبوعات جهان را کس گرفته نمی تواند. این مطلب را بخاطری اضافه کردم که سخنگویان رییس جمهور و رییس اجرایی انتقادات مردم را بسیار سطحی می گیرند و آنرا جزیی از خاصیت سیاستمداران افغان می پندارند. باید پرسید، مطبوعات بیرون مرزی و نمایندگان ملل متحد که دولت فعلی را ضعیف و ملوث به رشوت و فساد و همکار با قاچاقچیان معرفی می کنند متأثر از کدام خاصیت است؟

به هر حال دولتمردان باید حقایق را جدی بگیرند و در پی تلافی و جبران فرصت های از دست رفته بر آیند: یکی از این فرصت ها انگیزه دهی بجای مسلح سازی است.
فعلا مردم بخاطر دفاع از دولت انگیزه ندارند، والی ها که از محیط نیستند و پایه مردمی ندارند، در ولایات دست تیم های قوت های خارجی می باشند، مردم از اینگونه والی های بی صلاحیت و محتاج به خارجی، یکی از عوامل عمده طالب سازی و مخالفت مردم عملیات خودسر نیرو های ایتلاف و تلاشی خانه ها و گشت و گذار شان با یونیفورم در مراکز تجمع مردم است که باید قطع شود. به استثنای عده محدود در شهر های کلان، سایر مردم از دیدار خارجی ها خوش نمي شوند و از حضور شان در اجتماعات و مساجد نفرت دارند. اما دولت و خارجي ها به این امر توجه ندارد.

پدیده طالب سازی دیگر مطبوعات تصویری کشور است که بنام دمو کراسی و آزادی بیان مواد قانون اساسی را نقض و با پخش تصاویر نیمه برهنه خارجی حساسیت ها را بر می انگیزند و استدلال طالبان را مبنی بر بی دین بودن دولت تقویت می بخشند، تنظیم و پخش کلپ های افتضاح آمیز موسیقی دانان اماتور شوقی و شهرت طلب کشور که در خارج و داخل تنظیم می شود و با رقص و معاشرت مرد و زن همراه است، ماهیت دولت را به نظر عام مردم کفر آمیز ساخته که باید اصلاح شود.

اینها همه دلیل عمده بر پروسه طالب سازیست و علاوتا تخطی از قانون اساسی است که بند اولش بنام اسلام رقم خورده. دولت همیشه به ساختن قانون اساسی افتخار می کند در حالیکه مادۀ اولش را عملی نمی سازد. کدام ماده این قانون در کشور عملی شده؟

ج: بجای مسلح سازی به برخی قوانین، سنن و عرف کشور اعتنا نمایید.
با مجرمین چون متجاوزین جنسی آنهم با دختران خورد سال و سارقین دسته جمعی مسلح، اختلاس گران داخل اداره به شدت بر خورد کنید.
روزانه اخباری که از تلویزیون ها پخش می شود نظیر این وحشت در هیچگوشه دنیا وجود ندارد.
تجاوز های مکرر جنسی بالای اطفال، اختطاف دختران و باز آوردن شان به مطبوعات که به شراب خوردن و فحشا در ملای عام اعتراف کنند، اینها دمو کراسی نیست، بلکه اشاعه فساد و زمینه ساز طالب و مخالفین دولت است.

هیجکس نمی خواهد در کشوری چون افغانستان با دولت همکاری کند که اخبار روز مره اش را تجاوز جنسی، قتل مردم بیگناه ملکی، اختلاس ملیاردها دالر، حمایت جانیان حرفوی و اختلاف ارکان سه گانه دولت تشکیل دهد.

آخر یک روز از محاکمه اختلاس گران، بدار آویختن دزدان، متجاوزین و قاچاقچیان و همآهنگی ارکان دولت هم خبر پخش کنید.

دولت باید جلوی اینقدر ظلم و فساد را بگیرد و الا هیچ دلیل برای دفاع از آن وجود ندارد. شاید مردم خود شان مانند دهۀ هفتاد به کمک خارجی ها طالب و داعش را بخاطر بر داشتن فساد بیاورند و در ان وقت پشیمانی سود ندارد.

به باور نويسنده اگر از مسلح شدن نیرو های خود سر جلوگیری نشود، جنگ داخلي، قومي و زباني را در كشور شعله ور ساخته مناطق امن را نا امن مي سازد. باعث دوام جنگ ها و بالاخره باعث تجزيه افغانستان مي گردد.

از شما مسولان درجه اول تقاضا داريم تا در اين موارد تجديد نظر نموده اينده افغانستان واحد را از حوادث هولناك بعدی نجات دهيد که عواقب بعدی ان خیلی خطرناک و قابل تشویش است.

احمد سعیدی

>>>   جنرال دوستم معاون رياست جمهوري است يا شهردار دو ولايت؟
جنرال دوستم معاون غني در أمور دو ولايت جوز و فارياب دوباره براي نا امن سازي شمال در جمع جمعه خان دل درد پيوست
من ندانستم كه جنرال دوستم معاون رياست جمهوري است يا شهردار ِ فارياب و جوزجان؟
دوستم چرا تا اين اندازه در رفتارش تبعيض هاي قومي و مليتي را بنمايش ميگذارد؟
اين آقا معاون رياست جمهوري است يا وكيل مردم فارياب و جوزجان ؟

>>>   كرزي، غني و طالبان تروريست همزبان، هم تبار و از يك قوم اند
به لحاظ خدا شما يكبار بيطرفانه داوري نماييد
تعصب، تبعيض و قوم پرستي هم از خود يك اندازه دارد
شما ببنيد كه طالبان تروريست هر روز جنايت مي آفرينند ولي كرزي و غني بخاطر هم زبان بودن و هم تبار بودن با طالبان تروريست، هيچگاهي در برابر طالبان واكنش نشان نميدهند و حتي نامي هم از جنايت طالبان تروريست نميبرند
پس بيشتر از اين چرا خاموش بود و چرا جنايتهاي اينها را تحمل كرد؟

>>>   گفته گفته شما شدید بسیار گوی
و ازینها یک تن نشد اسرار جوی
برادر محترم آقای سعیدی ـ هرچه نوشته اید درست است وهر چه تا بحال از زبان تان شنیده ایم هم براساس یک تحلیل منطقی وبا یک دید وسیع از جیو پولیتیک منطقه وکشور ما بوده اما متاسفانه کو گوش شنوا حرف های شما برای طبقه حاکم در کشور مانند اهن سرد را کوبیدن است زیرا شما خود میدانید که اینها فقط مهره های در بازی شطرنج هستند که جابجا میشوند وبس در نوشتار بالا از تهدید تجزیه ذکر نموده اید این یک ترس بزرگ همه است اما اگر به این ترتیب مردم آرامش وامنیت کار نان سرپناه بدست آورند که چه بهتر .اما خدا شاهد است که فقط به شرط رفاه خاطر مردمیکه درین 40 سال رنج بسیار دیدند. وبس

>>>   محترم احمد سعیدی با عرض ادب و خسته نباشید به شما و تمامآ دوستان و علاقمندان صفحه . یک اصطلاح عام است که گفته اند : آب که از سر پرید چه یک نیزه چه صد نیزه . حالا که هدف دست سوم تباهی افغانستان است و میخواهند که نسل اسلام از بین برود . در هر گوشه و کنار کشور بازی گرگ و بره جریان دارد هدف اینکه یکبار مسلمانها را میکشند و میگویند که فلان منطقه از وجود نیرو های مخالف پاک شده و تصفیه شد . باز در همان ساحه دوباره تعدای دیگر از مسلمانها از بین میرود و همیشه خبر پخش میشود که فلان ساحه بدست نیرو های مخالف دولت قرار گرفت و تصرف نمودند .
اگر از هردو طرف جاهلان اند وگر زنجیر باشد بگسلانند
تغییر دادن ذهنیت مردم کاریست بس مشکل . به نظر بنده شاید افراد از بی بند و باری و بی تفاوتی دولتمندان به ستوه امده میخواهند که خود شان از خود در مقابل دزدان و اوباشان دفاع نمایند .و خداوند نیرو عظیم برایشان بدهد که از این منجلاب مردم و کشور خود را نجات دهند .
این دولتمندان نمیشنوند و یا نمیگذارند ایشانرا که بشنوند و یا هم نمیخواهند که بشنوند. بخاطر منافع شخصی شان در معرض خطر قرار نگیرد .
گوش کر بفروش گوش خر بخر
گوش خر بهتر بود از گوش کر
و من الله التوفیق
کاکر از کابل

>>>   تحلیل درست و بحق است انشاءالله دولت مردان توجه نمایند
عبدالفتاح اسکندری از لوگر

>>>   محترم سعدی صاحب : تحلیل و بردا شت شما کاملا عینی و از روی واقعیت ها ی که در حال حاضر در کشور ادامه دارد صورت گرفته اما کجا خرد سیاسی و رهبری معقول ! غیر احساسات و چیغ و فریاد. متاسفانه افغانستان با ع و غ در حال غرق شدن و نابودی است خداوند به داداین ملت برسد. آمین یا رب العالمین
وطندار

>>>   دوستم اول صـــرفیه بـــــــــــــــــــــــــــرق خانه اش را بپردازد !

>>>   رهبران فکری داعش وطالب هریک : کرزی، غنی ، اتمر، جمعه خان همدرد، فاروق وردک، یون ، احدی وتمام دارو دسته این فاشیست های افغانستان هستند.

>>>   خوشا آنروزیکه تمام تحلیل گران سیاسی کشور مان مانند شما واقیعت های وطن را برملا واظهار نمایند تا کرسی نشینان داخل ارک بشنوند ومجبور شوند دست به اصلاحات (درسیاست خارجی. ومنفک نمودن اشخاص رده بالای حکومت که در فســـــــاد آغوشته اند ) بزند تا باعث صلح وآرامی دروطن شود. انشاآلله
پناه کابل

>>>   تنها راه نجات کشور افغانستان همان پشنهاد رهبرشهیدوحدت ملی است یعنی حکومت مثل حکومت فدرال آلمان یاامریکا یاخیلی ازکشور های دیگر

>>>   پیشنهادات شما محترم بسیارمعقول است باید سران حکومت متوجه شود
سلیم کاکړ(کابل)

>>>   اقای سعیدی یک تحلیل گر واگاه سیاسی خوب است اما شخصیت ملی نیست تبعیض راباخود همراه دارد اگر وجدان خود را پیش روی گزاشته قظاوت کند شاید قبول کند .به دلائیل ذیل - 1-طالب وداعش والقاعده مخالفین واضیع واشکار افغانستان هستند اما تفنگ سالاران قدرت طلبان ووطن فروشان داخلی خطرناکتر ازانها هستند که هزاران هزار میل سلاح های سقیل وخفیف را به افراد غیر مسئول ووابسته شان توضیع نموده وبخاطر باقی ماندن خودشان درقدرت از هیچ نوع نا امنی تفرقه اندازی وتبعیز خلق کردن دربین ملت دریغ نمی ورزند نمونه مسال افشا شدن بیشتر از سی هزار میل سلاح سقیل وخفیف از یکقوماندان به اسم جان احمد در ولایت پروان که بدست امریکائ ها افتید بهمین طور هزاران قوماندانان غیر مسئول دیگر که همه اینها حاکمیت ملی وامنیت داخلی کشور را بر همزداند اقا ی سعیدی ازاینها هیچ تزکر بعمل نه اورده اند جای افسوس است که یک دانشمند ویک تحلیلگر ما اگر چنین قضاوت داشته باشد پس از افراد بی دانش وبی تحلیل چه امید داشت

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است