۲۵ حمل یک روز سیاسی نیست، بلکه یک روز فرهنگی است.
نامگذاری ۲۵ حمل در ولایت هرات باید همچنان پایدار بماند و ازسال گذشته به شکوه تربر پا شود.
بنام ۲۵ حمل شهروندان هرات دورهم درهرگوشه و کنار جمع می شوند و به خوشی و سرود می پردازند. خلاصه بهانه ای برای شادمانی مردم هرات.
روز ۲۵ حمل قول می دهیم، که از تاریخ، هویت و زبان شرین ات ای هرات زیبا پاس داری نمایم.
هرات شهر دانش و معرفت و بالاخره عروس شهرهای جهان به نامت افتخار می کنم و از اینکه در این مرز و بوم زاده شدم مفتخرم.
هر وجب این کشور باستانی آرامگاه عارفان و دانشمندان می باشد که جهان به آن افتخار می کند. از اینکه نقطه نقطه کشور خود را دوست می داریم شکی نیست، ولی بدون شک نام هرات بر روح و روان شهروندان با معرفت این شهر که جایگاه عارفان و شاعران می باشد، عجین شده است.

زندگی در کوچه های گل آلود و تنگ و تاریک ات روح مرا تازه می سازد. هرات ای شاه شهرها، گرد و خاک کوچه هایت برایم مانند سرمه چشم است و در این کوچه پس کوچه ها چه شخصیت های با دانشی زیسته، خدمت نموده و زیرخاک رفته اند که درهر قدم برداشتن باید احتیاط نمود، تا مبادا پای مان بر آرامگاه عارف و شاعری گذاشته شود.

هرات عزیز ! نام های شهرستان هایت را بدون علت، ولسوالی گذاشتند؟ سبزوار را شیندند و شافلان را پشتون زرغون، فوشنج ات را زنده جان، ولی شهروندان هرات نام های اصلی ات را فراموش نکرده و نمی کنند.

تغییر این نام ها در زمان غلام فاروق خان در سال های ۱۳۱۴، تا ۱۳۱۶ صورت گرفته است. مردم هرات از تغییر نام ها نا راحت بوده ولی از ترس غلام فاروق خان چیزی گفته نمی توانستند.

غلام فاروق خان ضمن اینکه در بازسازی و تحولات هرات نقش مثبتی داشت، ولی فرد بسیار خشن و ظالمی بود.

فقط نام چند شخصت ها برده شده که گویا مخالفت خود را علیه تغییر نام های فارسی به پشتو در هرات پنهان نکردند مانند صلاح الدین سلجوقی، حسن شرین سخن شاعر و نویسنده، عبدالکریم احراری و تعداد محدود دیگری روح شان شاد.

محمود منجم زاده

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است