تاریخ انتشار: ۱۴:۳۵ ۱۳۹۴/۱۲/۱۷ | کد خبر: 113126 | منبع: | پرینت |
هر سال با آغاز ماه مارس بازار شعار سردادن ها به نفع زنان در افغانستان بالا میگیرد و با شنیدن و خواندن این شعارهای زیبا که تعداد بسیاری آن را «آقایان» سر میدهند، احساس میکنی که بانوی افغانستانی، خوشبختترین زن دنیاست!
بیشتر از تاریخ های هفتم تا پانزدهم ماه مارچ در مجلل ترین ترین کاخ های شهر با هزینههای گزاف از روز زن با چند چهره تکراری و خسته کن محدود بانوان و یک تعداد آقایان روشنفکر! گرامیداشت صورت میگیرد و آنجا مسایلی چون حقوق زن، مشکلات زنان افغانستان، خشونتها علیه زنان و مواردی از این دست مطرح میشوند و این محفلها تمام شده و تا سال بعد همه موارد به دست فراموشی سپرده میشود اما متاسفانه واقعیت زنان جامعه افغانستان چیزی دیگری است!
پارسال فقط چند روز گذشته از روز جهانی زن و در همین ماه مارچ دختری در کابل به با بستن اتهام دروغین از سوی جادوگر زیارتگاه شاه دوشمشیره، در قلب پایتخت کشور چنان زجر کش میشود که دنیا را به گریه وامیدارد اما آنانی که مسوول این قتل وحشتناک بودند امروز در کشور هستند و پشتیبانان این جنایت افرادی چون ملا ایاز نیازی همچنان سرتاج دینداری ما است ولی این خون فرخنده است که به سادگی در حال فراموش شدن است، خون فرخنده هنوز خشک نشده «رخشانه» در گوشه دیگری کشور به گونه وحشیانهتر سنگسار شد و بینی زن دیگر در فاریاب بریده شد.
اینان تنها نمونههای محدود وضعیت زن در افغانستان افغانستان است!
واقعیت امر این است که تعدادی بسیاری از همین برادران ما که با آمد آمد روز جهانی زن ساعتها فکر کرده شعار میسازند، خانه خود شان را برای مادر، خواهر و همسر شان زندان ساخته اند و این شعارها را اغلب برای جلب توجه بانوان به سوی خود و خواهشهای پلید شان سر میدهند وگرنه چه کسی همسران این مردها را در کجا دیده است که در اجتماع ظاهر شده باشند؟!
موضوع بعدی اینجاست که آیا واقعن حقوق زن در افغانستان با محفلها و شعارهای تکراری و میان خالی تامین میشود؟
به باور من آن عده زنان تحصیل کرده و فعال که میتوانند در چنین مراسمها شرکت کنند، آنان از حقوق خود آگهی دارند و میتوانند از خود شان در هر مقطعی دفاع کنند که آفرین شان و خوشا به حال شان اما پرسش من از فعالان حقوق زن این است که شما عالی جنابان از وضعیت زنان روستایی و حتا حاشیههای شهرهای بزرگ چه میدانید؟!
برای بهبود وضعیت آنان چه کار کرده اید؟!
چقدر شما برای بهبود وضعیت زنان در افغانستان صادقانه و روشمند فعالیت داشته اید؟
و اینکه اگر دیگر پولی از سوی نهادهای بین المللی برای انجام فعالیت برای زنان، قطع شود؛ شما باز هم آماده هستید که برای زن افغانستان کاری بکنید و حتی همین محفلهای که اکنون در فضای بسته میگیرید را باز هم بگیرید؟!
سخن آخر، زن پیشتر از اینکه مادر، خواهر و همسر باشد؛ «انسان» است و تا زنانیکه ما حقوق «انسانی» زن را نپذیریم، کاری برای زن افغانستان نکرده ایم.
نثار آریانفر
>>> هــــــــــرسخنران که درچنین محافل برای زنان آزادی می خواهد وحق طلب میکند برای شریک زندگی خود آن را قبول ندارد صرف برای دیگران می خواهد نه اعضای فامیل خودش
مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است