زمانی بود که من تلاوت قرآن شیخ عبدالباسط با آن صوت اعجوبه ای او را زیاد می شنیدم و به یک حال و هوای دیگری می رفتم، شاید بهشت می رفتم و برمی گشتم و یا هم در همین دنیا بودم و فکر می کردم بهشت رفتم.

زیاد مذهبی هم نبودم اما تظاهر به دینداری مفرط هم نمی کردم ولی این صدا و این موسیقی قرآنی آنچنان در دلم چنگ می زد که دلم می شد برای دهمین بار هم که شده همان تلاوت قرآن را بشنوم.

امروز و پس از گذشت سال ها می بینم کودکی به نام عبدالله نه از مصر، ایران و عربستان بلکه از خود همین افغانستان در بین 34 کشور در مسابقات ترتیل قرآن برنده می شود و مقام اول را کسب می کند.

این خبر خوشایندی برای من است که ما امروز اگر بخواهیم حتی می توانیم عبدالباسط ها، منشاوی ها، غلوش ها و قاری راضیه ها را در همین کشور خود خواهیم داشت.


مهدی ثاقب

>>>   استاد برکت الله سلیم چند بار نمره اول را درمسابقات جهانی گرفته است

>>>   برکت ا... در بین شاگردها اول شده است، نه اساتیدی مثل منشاوی و غلوش و غیره

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است