تاریخ انتشار: ۱۲:۱۷ ۱۳۹۴/۱۱/۲۲ | کد خبر: 111714 | منبع: | پرینت |
پایتخت تاریک است. مردم در اندوه و نگرانی و هراس بسر میبرند.
سران نظام معاشهای سه صد و پنجاه هزار افغانی تعیین میکنند و شهزادههای نظام نیز مصروف مبارکباد به مناسبت اشغال پستهای جدید حکومتی...از یکسو آژیر سقوط نظام نواخته میشود و از سوی دیگر آرایشگاه سپیدار و ارگِ مرگ به مردم وعدههای میانتهی تحویل میدهند...
تاریکی پایتخت، حاصلِ شعلههای جنگ در شمال است و گلولههای که به شمال شلیک میشوند، افغانستان را به سکوی نابودی نزدیکتر میکند.
مدیران جنگ معتقد اند که با تضعیف شمال و تغییر جغرافیای جنگ، شمال به پاشنه آشیل نظام بدل میشود اما واقعیت این است که با فلج شمال مرگ نظام فرا میرسد.
وفایی
>>> نیروری هوایی وزمینی بنام محلات مسکونی باتروریست محبت دارد این وضعیت بدبه مظلومان است وگرنه چندنفرقطاع الطریق توان قطع شاهراه راندارد .
وطندار
>>> حکومت مرکزی از شمال صاحب اقتدارشده و از شمال نابود میشود. شمال مرکز ثقل است عدم توجه به شمال نابودی حکومت مرکزی است
>>> با رسیدن بهار شمال تجزیه کشور بیدار ما میکند بهتراست تا دیر نشده خود بیدار شویم.
م ا.کابل
>>> پیش بهانه جو بهانه بسیار است طوریکه حکومت در مورد حملات سنگین بر ترورستان طالبان جلوگیری از ضرر رسانی بمردم ملکی وغیره مسایل را مطرح میکنند در حالیکه در حقیقت حمایه از ترورستان طالبان است نه توجه به مردم ملکی اگر توجه بر مردم از جانب حکومت در راس اشرف غنی وجود میداشت اول اینکه دند غوری را محل اسایش وارامش با امضای یک سند توسط گلاب منگل وزیر اقوام وقبایل معتصب اش به طالبان نمی دادند ودیگر اینکه هم مانند کرزی تقاضا های پی درپی صلح خواهی را از ترورستان گدایی نمیکردند وبه این ترتیب بزرگ نمایی انها را در نبرد برخ مردم نمیکشیدند ایا دولت انقدر ناتوان است که یک منطقه کوچک را از ترورستان طالبان با همه ساز وبرگ های نظامی که در اختیار دارد گرفته نمیتواند چنین نیست اراده حکومت بخصوص ارگ نشینان در مورد از بین بردن طالبان ترورست وجود ندارد وبه همین اساس است که سرپرست وزارت دفاع را خلاف قانون ومقررات وخلاف اراده مردم ونماینده های شان در پارالمان نگهداشته اند تا طالبان از بین برده نشود.
مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است