وقتی حمایت کنندگان زبانی و ظاهری از خبرنگاران، همان حمله کنندگان و تهدید کنندگان باطنی و عملی هستند؛ نمی توان انتظار داشت که خبرنگاران براستی مصون بمانند یا اطلاعات درست دریافت کنند | ||||
تاریخ انتشار: ۱۰:۵۵ ۱۳۹۴/۱۱/۱۴ | کد خبر: 111284 | منبع: | پرینت |
درحالی که خبرنگاران و اصحاب رسانه جزو ضعیف ترین و پر خطر ترین قشر در ناامنی ها و حملات انتحاری و انفجار و اختطاف و تهدیدهای لفظی هستند؛ تاکنون کسی به حمایت از آنان برنخواسته بود تا اینکه انفجار در دارالامان و کشته و زخمی شدن بیش از 30 تن از کارمندان طلوع، سیلی محکمی بر مسوولان خواب زده کوبید.
بدین ترتیب شد که در لابلای انواع و اقسام ابراز تاسف ها و غم شریکی ها و محکوم کردن اینگونه حملات با شدیدترین الفاظ سرانجام رییس جمهور طی فرمانی طرح حمایت از خبرنگاران و مصونیت امنیتی اصحاب رسانه را صادر و در ظاهر قایله را ختم بخیر کرد اما...
اما چندی نگذشت که معاون تلویزیون آرزو نیز از سوی افراد مسلح ناشناس لت و کوب شد تا این فرمان اشرف غنی نیز صرفا جنبه ی فرمالیته و تشریفاتی به خود بگیرد و مورد تمسخر حمله کنندگان و پوزخند دیگر دست اندرکاران رسانه ای و خبرنگاران واقع شود.
درصورتی که طرحی جامع و برنامه ای مدون پشت فرمان های آنی و بدون ضمانت اجرایی ارگ ریاست جمهوری نباشد؛ ده ها فرمان دیگر نیز صادر اما هرگز عملی نمی شود همچنان که فرمان های پیشین نیز صرفا خوراک خبری شدند و بس!
دیگر اینکه، وقتی حمایت کنندگان زبانی و ظاهری از خبرنگاران و دست اندرکاران تولید و پخش اخبار و برنامه های رسانه های جمعی، همان حمله کنندگان و تهدید کنندگان باطنی و عملی هستند؛ نمی توان انتظار داشت که خبرنگاران براستی مصون بمانند یا اطلاعات درست دریافت کنند.
به عبارت دیگر، زورمندان، روسا، سفرا، وکلا و وزرا که مخاطب و مورد سوال خبرنگاران هستند نه تنها اطلاعات دقیق و درست را در اختیارشان نمی گذارند که بعضا آنان را لت و کوب و تهدید هم می کنند و اینها همان تاییدکنندگان فرمان رییس جمهورند! وگرنه مردم ملکی فقط شنونده و بیننده و خواننده ی رسانه ها هستند و آزارشان به مورچه های طلوع هم نمی رسد.
کد (8)
>>> خبر نګار بی طرف در هر ګوشه دنیا محفوظ است و هیچ کروهی ممانعت انها را نمیکند.
ولی انهای که تمام احساسات و عنعنات وکلتور خود را زیر پا میکند و برای بیګانه خدمت میکند و رسوم غیر اسلامی و غیر خلاقی را رایج میکند و خلاف. مذهب اسلام رفتار میکند انها هر جای که باشد محفوظ نیست و در بین یک جامع اسلامی جا ندارد.
>>> جناب آغای نظر دهنده اول ! در هر کشور دموکراسی جان هر بر نامه ساز از نگاه قانون اتحادیه ژرونالیست ها همیشه محفوظ هستند اما در کشور های خاور میانه که نه ازادی بیان وجود دارد و نه بیان از بیان ،این اتفاق ها همیشه به وجود میاد نه دولتی وجود دارد که از جان انها محافظت نمایند و نه قانونی که بتواند پیگرد قانونی انرا به اجرا در اورد چونکه در هر کشور آواز خوان هنر پیشه سینما ، تیاتر وهمه هنر هفتم بیطرف و تنها در اجرای نقش شان عمل و کار می کنند ، اما در کشورهای بیسواد چونکه از نظر دید انها چون دانش ندارند مود نقد قراز می گیرند
مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است