برای وکلا و سناتورها و اعضای شورای ملی که زحمت زیادی برای منافع و مواضع افغانستان می کشند و عزت و اعتبار ملی را حفظ می کنند و وزرا و حکومتی ها را برای مطالبات مردم ملکی و تکالیف شان بازخواست عادلانه می کنند دو رخصتی درنظر گرفته شده است.

رخصتی تابستانه و رخصتی زمستانه که بخش اعظم پارلمان و مجلس سنا را روانه ی ولسوالی ها و مناطق دوردست برای حل و فصل مسایل موکلان و رای دهندگان شان می نماید و بخش اقلیت و عده کمی را به دوبی و آنتالیا و اروپا برای چکرزنی و استراحت می فرستد(!)

افزون بر اینکه در زمان رخصتی و تعطیلی پارلمان و سنا، بسیاری حوادث و اتفاقات کلان در سطح ملی رخ می دهد که نیازمند حضور فعالانه و موضع گیری آگاهانه ی اعضای شورای ملی است؛ این سکه روی دیگری هم دارد.

در واقع در زمان رخصتی های دو مجلس نمایندگان و سنا، اوج فرمان های تقنینی رییس جمهور از ارگ در فشرده ترین و عاجل ترین بسته های حکومتی به سمع و نظر ملت می رسد و در ظاهر، برخی مسوولیت ها به دوش اشرف غنی می افتد اما در باطن تنفس رییس جمهور آغاز می شود.

به بیان ساده تر، دست ارگ نشینان و سران حکومتی در این رخصتی ها و غیبت های طولانی قانون گذاران باز است تا در لفافه ی فرمان های تقنینی هرگونه اعمال نظر و ابتکار عملی که می خواهند در حوزه های مختلف سیاسی و اجتماعی و امنیتی و اقتصادی انجام دهند.

تجربیات گذشته نشان داده است که اکثریت قریب به اتفاق این فرمان های تقنینی، در این فرصت غنیمت بدست آمده، تثبیت و اجرایی می شود تا اینکه بعدها با فشار مجلس و برخی نهادهای مدنی، احتمالا اصلاح گردیده و گاهی نیز بی هیچ تغییری باقی می ماند.

در مجموع می توان چنین نتیجه گرفت که رخصتی زمستانه برای ارگ ریاست جمهوری زمان می خرد تا هرآنچه که از سوی پارلمان و مجلس سنا رد شده یا احتمال رد شدن دارد را در قالب فرمان های تقنینی و بسته های مشروع حکومتی به لایه های اجتماعی و امنیتی و اقتصادی تزریق نماید.

کد (8)

>>>   از خواسته های مردم بغلان حمایت قاطع میکنیم
طرح انتقال مرکز ولایت از پلخمری به بغلان مرکزی ، یک برنامهٔ تمامیت خواهانه ، تباری ، قومگرایانه و غیر دموکراتیک است.
بناءً تظاهرات مردمی ، مشروع و حق طلبانهٔ شهروندان بغلان را حمایت میکنیم ، به خواستهٔ بر حق مردم پاسخ مثبت باید داد و حقوق مردم را به رسمیت شنا خت ، ع و غ دیگر بس است جفا در حق کشور و مردم آن ، فردا در برابر تاریخ پاسخگو خواهید بود ، مردم شما چه گفتنی دارید ؟

>>>   ﺷﻤﺎﻝ ﻫﻨﻮﺯ ﺩﻡ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ و ﭘﺎ ﺩاﺭﺩ!
ﭼﻬﺎﺭ ﻧﻔﺮ ﻧﺎﻗﻠﻴﻦ ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺑﺎﺷﻨﺪﮔﺎﻥ ﻏﻴﻮﺭ ﺑﻐﻼﻥ ﺭا رﻗﻢ ﺑﺰﻧﻨﺪ.
ﻧﮕﺎﺭﻩ ﻫﺎ اﺯ ﻭاﻛﻨﺶ و ﺧﻴﺰﺵ ﻣﺮﺩﻣﻲ ﺑﻐﻼﻥ ﺩﺭ ﺑﺮاﺑﺮ ﺩﺳﻴﺴﻪي اﻓﻐﺎﻥﻫﺎﻱ ﻧﺎﻗﻞ ﻣﺒﻨﻲﺑﺮ اﻧﺘﻘﺎﻝ اﺳﺘﺎﻧﺪاﺭﻱ ﺑﻪ ﺟﺎﻱ ﺩﻟﺨﻮاﻩﺷﺎﻥ.

>>>   ﺣﻀﻮﺭ ﮔﺴﺘﺮﺩﻩ ﻣﺮﺩﻡ ﺩﺭ ﺭاﻫﭙﻴﻤﺎﻳﻲ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺑﺎ اﻧﺘﻘﺎﻝ ﻣﺮﻛﺰ ﺑﻐﻼن اﺯ ﭘﻠﺨﻤﺮﻱ ﺑﻪ ﺑﻐﻼﻥ ﻣﺮﻛﺰﻱ

>>>   افغانستان بدست دزدهای غربی امریکای افتاده است

>>>   شما به رخصت زمستانی و عیش نوش بروید. اما امریکاییها و ناتو داعش و تروریست را در بگرام تربیت میکند و به شمال و جنوب انتقال میدهد.
وای از این وکیلان خواب برده . مردم سوریه و عراق هم بخواب بودند و امریکاییها و غربیها از ان فرصت استفاده کردند و داعش را به وجود اورند و عراق و سوریه را نابود کردند. اگر بخواب باشید این کار و حشتناک را جنایتکاران امریکای در افغانستان تکرار خواهد کرد.
محمد

>>>   کاپی شده از ویکی پدیا :
حـــکومـت دوســـره :
نظام حکومت دوسره یکی از انواع نظام های سیاسی بوده که جدیدا درعرصه سیاست جهان ظهورنموده ومبتکر این نوع نظام درجهان برای باراول جان کری وزیر امورخارجه امریکا بود و اولین مرتبه درافغانستان این گونه نظام اقتدار را در دست گرفت درین حاکمیت رئیس آن باید یکی از متفکرین جهان بوده ورئیس اجرائیه اش باید از شیک پوش ترین ها انتخاب گردد. تقسیم چوکی ها از اولویت های جدی آن ها بوده وسهمیه برای هرکدام پنجاه فیصد میباشد به همین دلیل نام حکومت دوسره را گرفته است .
درین گونه نظام اکثرا مقامات از اقارب نزدیک ودوستان شخصی برگزیده میشوند ومتباقی چوکی های حکومتی سرپرست تعیین میگردند تا زمانیکه یک فردی خودی میسرشود وبه آن چوکی نصب گردد.
در تعینات مقامات محلی ولایات اگر مردم صد مرتبه تقاضا ی تعین شدن والی السوال شاروال یا دیگر مقامات را نمایند کسی تعیین نمیگردد اما اگر یک مرتبه برعلیه حاکم موجود اعتراض صورت گیرد فورا برکنار میشودوبجایش کسی سرپرست تعیین میگردد.دلیلش اینست که اولویت حکومت سرپرست بودن است .
از خصوصیات دیگر این گونه نظام ها اینست که نقش مهمی به مشاورین داده میشود وتعداد مشاورین برای مقامات محدود نیست واین مربوط به تعداد دوستان خویشاوندان ولازم دید مقامات حکومتی میشود همچنان درین نظام ها رئیبس حکومت قبلی در گوشه کمین میگیرد وهمواره با دسیسه های گوناگون وتحریکات واولتیماتوم ها درپی دوباره بدست آوردن تاج وتخت میباشد
آزادی های فردی ازجمله آزادی بیان برای مردم تامین است تاهرچه می خواهند بگوبند وبنویسند اما نه کسی می شنود ونه میخواند
از خصوصیات دگر این نظام اینست که رئیس جمهور شخصاباید همه کارهارا انجام دهد مخصوصا قرارداد های دولتی ، تعین بستی شاروالان ولایات ،برراسی از دوسیه های زندانیان ،
ازینکه این گونه نظام موفق بدر آمده حالا ملل متحد می خواهد در لیبی هم حکومت دوسره بسازد
گیلگمش

>>>   اگر واقعآ بنام حکومت و قانون در این کشور چیزی هم وجود داشت کرزی باید محاکمه شود. معلوم میشود مشکل اساسی بحران کنونی افغانستان نه پاکستان است و نه طالبان بلکه حضور سران و سیاست مداران خاین در مملکت است

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است