این درایت و عقلانیت باید در دستگاه دیپلماسی ما به تدریج شکل بگیرد تا بتوانیم با ایجاد تهدید مشترک، منافع مشترک و دخیل ساختن قدرتهای بین المللی پاکستانی ها را وادار بسازیم که از حمایت گروههای افراطی دست بردارند | ||||
تاریخ انتشار: ۲۰:۱۷ ۱۳۹۴/۱۱/۱ | کد خبر: 110501 | منبع: | پرینت |
نشستی با حضور اشرف غنی رییس جمهور کشور در کشور سوییس برگزار شد. این نشست درمورد امنیت آینده افغانستان و ثبات جهانی بود. همچنان اشرف غنی باسرمنشی دبیر کل ناتو نیز دیدار و گفتگو داشته است. آیا این نشست ها نتیجه ای برای امنیت و ثبات در افغانستان خواهد داشت؟
داکتر لطیف نظری، استاد دانشگاه در برنامه «بازنگاه» گفت: در واقع مهمترین بعد این نشست می تواند بعد سیاسی و امنیتی به خصوص برای افغانستان باشد، چون افغانستان هیچ سهمی را در اقتصاد دنیا در حال حاضر ندارد امابه عنوان کشوری که از موقعیت ژیوپولتیک و ژیواستراتژیک برخوردار می باشد، قطعا می تواند در امنیت منطقه و جهان نقش داشته باشد. نشستی که رییس جمهور افغانستان با دبیر کل ناتو و نواز شریف داشت، می تواند برای افغانستان حایز اهمیت باشد. وقتی رییس جمهور افغانستان با نواز شریف روی این بحثها بتواند تمرکز می کند، قطعا می تواند به یک راه حل منطقی دست پیدا کند.
وی ادامه داد: بنابراین اینگونه نشست ها می تواند، یک فرصت برای افغانستان باشد اما با توجه به اینکه بحث ناتو سیاست گسترش به شرق، در منطقه ما را دنبال می کند و در موج سوم امنیتی تلاش می کند که کشورهای آسیای میانه را عضو ناتو بسازد، از این منظر هم می تواند برای افغانستان حایز اهمیت باشد. چرا که اگر این جدال در واقع به گونه ای روند را تحت تاثیر قرار دهد که روسیه و چین احساس ناامنی کنند، افغانستان از این وضعیت امنیتی متاثر خواهد شد.
استاد دانشگاه، با اشاره به نشستی که برگزار شد گفت: دیدار رییس جمهور افغانستان با دبیر کل ناتو می تواند بر روی مسایل منطقه ای، سیاست ها و راهبردهای میان مدت و بلند مدتی که ناتو در منطقه ما دنبال می کند روی این مباحثات وضعیت امنیتی افغانستان را هم مورد توجه و دقت نظر قرار بدهد. اینگونه نشست ها می تواند از لحاظ سیاسی و امنیتی فوق العاده مهم باشد اما این موضوع منوط به این است که پس از این، رییس جمهور افغانستان با شفافیت و به نمایندگی از افغانستان بتواند بحث های خود را با نواز شریف به صورت بسیار جدی و محوری مطرح کند و ادامه دهد و هم تهدیدات مشترک و هم نگرانی های مشترک رابا این مقام های بلند پایه کشورهایی که در حیات سیاسی افغانستان نقش دارند مورد مباحثه جدی قرار دهد. رییس جمهور باید در مباحثات بین المللی جدی باشد و فرصت ها را از دست ندهد.
داکتر نظری، در خصوص روابط میان افغانستان، پاکستان و آمریکا اظهار کرد: فرآیندهای سیاسی افغانستان به گونه است که ما نتوانستیم یک اجماع نظر را در قبال همسایه های خود از جمله پاکستان در داخل کشور مورد توجه و دقت نظر قرار دهیم، افزون بر این مناسبات افغانستان و آمریکا طی سالهای گذشته پرتنش بوده و یک مناسات فرسایشی را پشت سر گذاشته است. به این جهت است که پاکستان جایگاه مهمتری را در سیاست خارجی آمریکا احراز کرده و قطعا آمریکاییها هم برای روابط خود با پاکستان اهمیت زیادی قایل است و حتی سیاست تمایل به هند را به گونه ای در حاشیه تحولات سیاست خارجی خود قرار داده است.
استاد دانشگاه، در خصوص راه حل مشکل میان پاکستان و افغانستان گفت: مشکل افغانستان در مرحله اول، بحث امنیت است که هم بحث توسعه اقتصادی و هم فرآیند گذار دیپلماتیک و گذار سیاسی را می تواند برای افغانستان فراهم بسازد. بنابراین مشکل ما مشکل امنیتی است. درست است که پاکستان دارای یک نظم سیاسی است اما ویژگی این نظم سیاسی در واقع سپهر حاکمیت قانون نیست. پاکستان هنوز پر از سامانه های نیرومند افراط گرایی است و هنوزتمایل به زیستن در جامعه مدرن در بین سیاستمداران پاکستان وجود ندارد و مشکل عمده این کشور هم با ما این بوده است که همیشه یک جدال دیرینه و تاریخی بین نظامی ها و سیاستمداران وجود داشته و به جای سیاستمداران، همیشه نظامی ها بر سر میز مذاکرات می نشستند.
وی ادامه داد: اینها مشکلات ساختار این نظام سیاسی می باشد که در همسایگی ما قرار دارد اما فراموش نکنیم که در فرآیند کنش دیپلماتیک، اگر ما درک درست از اهداف ملی و منافع ملی خودداشته باشیم و همینطور از الگوی کنش بازیگر رقیب یعنی پاکستان داشته باشیم و سازو کارهای عقلانی را در مناسبات خود با پاکستان مورد توجه قرار دهیم، زمینه حل مشکل بین پاکستان و افغانستان وجود دارد. در شرایط حاضر پاکستان هم نیازمند این است که اقتصادش با کشورهای منطقه ادغام شود. پاکستان هم از تروریزم و افراط گرایی رنج می برد، افغانستان هم رنج می برد. پس بنابراین این درایت و عقلانیت بایددر دستگاه دیپلماسی ما به تدریج شکل بگیرد تا بتوانیم با ایجاد تهدید مشترک و منافع مشترک و دخیل ساختن قدرتهای بین المللی پاکستانی ها را وادار بسازیم که از حمایت گروههای افراطی دست بردارند.
کد (30)
>>> عبدالله پيمان:
كرزى پدر طالبان است. وى در بيش از يك دهه اى اخير تمامى فرصت هاى زمانى و بخش عظيمى از امكانات مادى مردم را صرف بازتوليد طالبان و تقويت ماشين جنگى اين گروه وحشى نمود. كرزى در همسويى و همكارى راهبردى با طالبان همواره سعى ورزيد تا از تكوين و تكامل دولت ملى جلوگيرى نمايد. او نام رهبران طالبان جنايت كار را از فهرست سياه سازمان ملل خارج كرد و به آنها وجهه اى ديگرى بخشيد. وى طالبان را برادر و فرشته نجات خطاب كرد. هسته هاى تروريستى طالبان را وارد نهادهاى دفاعى - امنيتى كشور نمود، ظرفيت ها و امكانات دولتى را در اختيار شان گذاشت تا به راحتى دست به جنايت بزنند. استاد ربانى و ده ها شخصيت كليدى ديگر مقاومت را بوسيله اين دايناسورهاى قرن از ميان برداشت. شهروندان مظلوم و بى دفاع كشور را همه روزه از دم تيغ خون آشام اين وحشى هاى زمان، مى گذراند. هر روز، بساط غم و درد و اندوه را در خانه هاى مردم مى گستراند و خود به تماشا مى نشيند و صحنه اى تراژديك و غم انگيز پرپر شدن گل هاى اين چمن را رضايت مندانه مى نگرد و از فرط مسرت و خوشحالى خنده اى قهقه بر لبانش نقش مى بندد. و ......!
حالا نام اين طالب چند چهره بر بالاى فرودگاه كابل حك شده، جايى كه مهد ارزشهاى فرهنگى و تمدنى ما مى باشد.
نهاد هاى مدنى و سازمان هاى اجتماعى و احزاب هاى سياسى و ساير اصناف و اقشار جامعه براى برداشتن سايه شوم اين خاين باييستى دست به راهپيمايى گسترده بزنند و تابلوى نام ننگين اورا از در و ديوار فرودگاه بردارند و بزمينش بكوبند تا صدايش چنان در شهر بپيچد و طنين افگند كه ديگر هيچ خايينى جسارت نكند تا از نردبان مردم بالا رود.
مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است