من به عنوان یک شهروند که دغدغه ی، فعالیت سیاسی را دارم، به هیج عنوان مدنی بودن را خلاصه به چند نهاد و مجموعه نمی کنم.

باور من این است که، بحث شهروندی مختص به قشر خاص نیست زیرا هر یکی از ماها میتوانیم، ضمن فعالیت های سیاسی، به عنوان افراد فعالتر و مسوولیت پذیر تر، از حقوق حقه مردم خویش دفاع کنیم. به جاده بیایم و نگذاریم، بینی انسان بنام زن بریده شود و یا هم فرخنده ی در حضور جمع زنده زنده در آتش بسوزد.

شاید خیلی ها فعالیت های دادخواهانه مارا، برچسب پروژه ی و غیره بزنند اما از یاد نبرند که همه ما حق داریم تا مظلومیت ساکنان ننگرهار و بدخشان و از عدم رعایت عدالت اجتماعی در نقاط مرکزی کشور را فریاد کنیم.

بله من به عنوان یک شهروندی که بیشتر فعالیت هایم در حوزه سیاسی بوده، به هیج عنوان دست از اعتراض های مدنی بر نخواهم داشت. همان طوریکه شب ها در خیمه دادخواهی 31 اسیر خوابیدم، صدای فرخنده و سحرگل شدم، بر علیه جنایت زابل اعتراض کردم، از کودکان هفت ماهه ننگرهار دفاع کردم و در اعتراض به شهید شدن کودکان وردک صدا بلند کردم، بعد ازین نیز در کنار شهروندان عدالت طلب و دادخواه، خواهم بود. قرار نیست حق خواهی، عدالت طلبی، شهروند مسوول بودن، با قید نهاد و غیره منحصر به افراد و چهره های خاص شود اما در کنار این همه، باید به صراحت بگویم که من رویکرد و نگرش سیاسی دارم. دوست دارم به عنوان جوان افغانستان در سطح تصمیم گیری های سیاسی در افغانستان قرار داشته باشم.

قرار نیست انکار بکنیم و بیم از دسیسه های پیدا و پنهان داشته باشیم. زیرا فعالیت سیاسی در افغانستان جرم نیست. آنانی که بزدلانه زیر نام نقد، بر دیگران می تازند باید بدانند که فرهنگ نقد و انتقاد در جامعه ای که در آن آزادی بیان رعایت می شود، امر در خور ستایش هست اما نه اینکه با جملات مغرضانه دست به تخریب ابعاد شخصیتی دیگران بزنند.

من نیز همانند صدها جوان این سرزمین که سال ها در رکاب رهبران شان شیون کردند و سینه زدند، حق دارم فعالیت سیاسی داشته باشم اما نه به عنوان مزدوران فکری، بلکه با حفظ و در نظر گرفتن اهداف جمعی و استقلالیت عمل.

میثم احسانی

>>>   انوار الحق احدی بزودی یک انجوی دیگر برای رسیدن به قدرت میسازد با او شریک شوید

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است