استمرار و جاری بودن موجودیت جامعه و ثبات ماهیت حکومت‌ها و دولت‌ها و نیز ماهیت سیال مفهوم دولت - ملت و اجتناب ناپذیر بودن تغییر و جابجایی حاکمان، همه و همه ضروری می‌نماید تا همگان خود را بخشی از یک موجودیت و یک ماهیت بدانیم.

ماهیتی که هویت مشترک ملی و تاریخی همه ما در آن به وجود می‌آید و در آن معنا می‌یابد. با این باور، همگان خود را ناگزیر از آن می‌دانیم که برای حفظ هویت خود از ماهیت و موجودیت خود دفاع و صیانت نماییم.

واضح است که ضعف دولت و حکومت - علت این ضعف خواه ذاتی باشد و خواه عرضی- به طور مستقیم موجب ضعف و فتور ملت خواهد شد و ملت ضعیف و بی تفاوت و فاقد قدرت اثرگذاری نیز نمی‌تواند دولت و حکومت قوی و کارآمد را به وجود آورد و این دو عنصر ضعیف در کنار هم موجب ضعف و سستی کشور خواهند شد. لذا برای ایجاد و حفظ اقتدار ملی، همدلی و همزبانی دو عنصر موجودیت کشور، امری ثابت و گریز ناپذیر است.

این مسوولیت خطیر و بزرگ که همزمان متوجه دولت و ملت است، لازم می‌نماید تا اقدام ها و فعالیت‌ها، فراگیر، غیر حزبی و غیر جناحی و فارغ از تعلقات سیاسی و قومی و نژادی و صد البته هدفمند، کلان نگر و بلند مدت و برخوردار از تدبیر، برنامه و هدف باشد.

فرزان

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است