نشست قلب آسیا که در پاکستان برگزار شد دستاوردی برای افغانستان نداشت. این نشست در آغاز بسیار با اهمیت تلقی می شد. دیدیم چندین کنفرانس برگزار شد اما حکومت افغانستان هیچ دستاوردی از آن نداشت | ||||
تاریخ انتشار: ۲۰:۵۷ ۱۳۹۴/۹/۱۹ | کد خبر: 107831 | منبع: | پرینت |
نشست قلب آسیا در پاکستان با حضور چهارده کشور و یازده سازمان بین المللی برگزار شد. گزارش ها بیان کرده اند که رییس جمهور علاوه بر اشتراک در این نشست با برخی مقام های پاکستانی نیز دیدار کرد و در خصوص آغاز پروسه گفتگو با طالبان صحبت نمود. با اینکه سفر قبلی رییس جمهور غنی به پاکستان هیچ دستاوردی نداشت اما چرا رییس جمهور دوباره دلخوش به پاکستان کرد؟
نظری پریانی روزنامه نگار در برنامه «بازنگاه» گفت: نشست قلب آسیا که در پاکستان برگزار شد دستاوردی برای افغانستان نداشت. این نشست در آغاز بسیار با اهمیت تلقی می شد. هنگامی که نخستین نشست برگزار شد، گمان بر این می رفت که چون سیزده کشور و چندین سازمان بین المللی در این نشست حضور دارند افغانستان به عنوان قلب آسیا بسیار حایز اهمیت خواهد بود و می تواند از این کنفرانس به عنوان یک ابتکار برای حل مشکلات خود استفاده کند اما دیدیم چندین کنفرانس برگزار شد اما حکومت افغانستان هیچ دستاوردی از آن نداشت. بر عکس این پاکستانی ها بودند که توانستنند با به کار گیری یک دیپلماسی موفق اقداماتی را که خودشان می خواستند انجام دهند. این پاکستان بود که از آنچه به عنوان گفتگوهای صلح یاد می شد استفاده کرد و استفاده می کند.
وی در خصوص سودهایی که پاکستان از این نشست ها برده عنوان کرد: هم اکنون پاکستانی ها توانسته اند چندین زندانی خود را از افغانستان آزاد کنند و با خود ببرند، بتوانند درون ارگان های استخباراتی افغانستان نفوذ کنند و آزادانه تحقیقات کنند، بتوانند برخی از فرماندهان مخالف خود را در داخل خاک افغانستان از بین ببرند، بتوانند مخالفان خود را در اینجا نابود کنند، آنها را از خاک خود بیرون کنند و در خاک افغانستان جا دهند، بتوانند وزیرستان پاکستان را که می توانست مرکزی برای داعش باشد به شرق افغانستان انتقال دهند و در اینجا مرکز داعش را تاسیس کنند. یعنی این پاکستان است که همه معضلات و مسایل خود را کم می کند و افغانستان هر روز به کام فتنه ها می رود و بر مشکلاتش افزوده می شود.
پریانی معتقد است این نشست سودی برای افغانستان نداشته و بیان کرد: افغانستان به این نشست رفته اما هیچ برنامه ای برای آن ندارد. علاوه بر آن مشخص است که رییس جمهور افغانستان هیچ حرفی علیه پاکستان نخواهد زد و هیچ موضع گیری در برابر آن نخواهد داشت. حرفهایی که رییس جمهور علیه پاکستان می زند فقط در سطح ملی و در سطح خوراک داخلی گفته می شود. ما تا هنوز در حد بین المللی و در آن سطح که جامعه بین المللی بر پاکستان فشار وارد کند تا نسبت به استراتژی شان نسبت به افغانستان انعطاف نشان دهند حرفی نزده ایم. متاسفانه خط سرخ هایی که زمامداران ما دارند باعث می شود که آنها نتوانند آنطور که باید علیه پاکستان حرف بزنند بلکه باید جانب این کشور را نگاه دارند. چرا که آنها از پاکستان و کشورهای غربی تمویل می شوند تا در قدرت باشند. این نشست برای ما کاملاً تشریفاتی است با وجودی که حرفها و راه حل های خوبی مطرح می شود اما جنبه اجرایی نخواهد داشت اما پاکستان می تواند کاملاً سود ببرد و از این نشست ها به نفع خود استفاده کند.
به باور این روزنامه نگار اراده ای برای مبارزه علیه پاکستان وجود ندارد و گفت: اشرف غنی قبل سفر به این نشست مطرح کرد که بحث ما دست یافتن به صلح بین دو کشور است. این بهترین حرفی بود که رییس جمهور بیان کرد. یعنی در این صحبت معضل افغانستان طالبان نبوده است بلکه طالب به عنوان ابزار دست پاکستان مطرح شده است اما متاسفانه این حرف خوب فقط در داخل گفته می شود. در جایی که باید این فکر گفته شود و این حرف بیان شود تا پاکستان وادار شود تا از کارهای خود دست بردارد زده نمی شود.
پریانی نتیجه ای خوبی از این نشست برای افغانستان نمی داند و افزود: خوب بود که افغانستان در کنفرانس قلب آسیا شرکت نمی کرد. اگر اشرف غنی قصد داشت که فشارهای جهانی را بر پاکستان وارد کند به این کنفرانس نمی رفت، با سران دولت پاکستان در داخل افغانستان هم دیدار نمی کرد، در کنفرانس پاریس هم با نواز شریف دیدار نمی کرد. چرا که در هر فرصتی که احساس می شود تا جامعه جهانی باید بیاید و بر پاکستان فشار وارد کند از دوران کرزی تا اشرف غنی این فشار را از سرشانه پاکستان رفع شده است. پاکستان ملامت را در ذهن جامعه جهانی به سلامت تبدیل کردند. حالا هم در این نشست سران کشور ما ادبیاتی را که باید در مقابل پاکستان داشته باشند ندارند. این ادبیات نه تنها تدوین نشده است بلکه عمداً در فکر و ذهن هیچ مشاور و سخنگویی نمی آید. چرا که بیشتر این افراد دست بوسان پاکستان هستند و رابطه آنها هزاران بار با آی اس آی به اثبات رسیده است.
کد (30)
>>> خط ديورند يك سر حد شناخته شده در مجامع جهانى است، از سوى ديگر أكثريت مطلق افغان هاى پاكستانى، با اين ادعاى اوغان هاى احساساتى افغانستان كدام دلبستگى ندارند، همه هويت پاكستانى دارند و آينده شان هم با آينده ء پاكستان گره خورده است. كسانى كه خيز و جست بى هوده مى زنند جز اين كه خود را مسخره كنند، معناى ديگرى ندارد.
هر چند آقاى سعيدى تاجيكتبار از غنى خواست كه سر حد ديورند را به رسميت نشناسد، اما غنى هر قدر كور ذهن هم باشد، اين را مى داند، اين قصه پايان يافته است و باز خوانى آن چندان مزه ندارد.
از آقاى صالح مى خواهيم كه لشكر سبز خود را آماده كند كه پشاور و پل اتك را فتح كنيم، در غير آن بهتر است تا در تياتر نقش بازى كند تا در سياست خود را دلقك و مسخره سازد.
>>> چرا پاکستان از پشتونها در مقابل دیگر قوم های کشور ما حمایت میکند؟
ما "تاجیک ها، هزاره ها، اوزبیک ها، وغیره۰۰۰" با پاکستانی ها کدام اختلاف بنیادی نداریم، نه کدام ادعای ارضی جاهلانه داریم و نه هم کدام دوشمنی دیگری با آنها داریم۰
این پاکستانی ها هستند که خیال کنترول تمام خاک افغانستان را دارند و برای اجرای آن هدف خود ضرورت به یک آله دست در داخل کشور ما دارند۰
درینجا پاکستانی ها پشتونها ها را به حیث آله دست انتخاب نموده اند۰ این انتخاب پاکستانی ها بخاطر همتباری پشتونها با پشتونهای پاکستان و پیوند شدید پشتون ها به قوم و ملیت "پشتونولی" بسیار زیرکانه و سنجیده شده بوده است۰ به همین خاطر پاکستانی ها هر گروه تمامیت خواه پشتون را چشم پُت حمایت میکنند۰
درین جا یگانه گروه که شدیداً در مقابل تمامیت خواهی پشتونها مقاومت میکنند بدرجه نخست تاجیک ها هستند۰
این معادله تاجیک ها را در مقابل منافع پاکستان قرار میدهد، و پاکستان را وا میدارد تا از پشتونها باز هم بیشتر دفاع کند، ولو که یکتعداد این پشتونها شعار ها و ادعا های احمقانه چوند دیورند را هم داشته باشند۰
چرا؟
بخاطریکه پاکستان میداند که آن قدرت که ادعای پشتونستان و دیورند این گروه پشتونها را در عمل به کرسی بگذارد در افغانستان اصلاً موجود نیست و در آینده هم نخواهد بود۰
هند یک کشور با سیاست متعادل و کمتر ماجراجو است و داخل این ماجرا نخواهد شد، و افغانستان هیچگاهی آن قدرت را که با پاکستان مقابله کند نخواهد داشت۰
پاکستانی ها این نکات را خوب میدانند۰
اما افسوس در آن است یکتعداد از بچه گک های سیاست در بین تاجیک ها این نکات را کمتر میدانند و فقط یاد گرفته اند که با گفتار های ضد پاکستانی خودشان را به شهرت برسانند ولی بیخبر از عواقب آن
>>> آقای پایانی شما صد در صد از حقیقت چشم پوشی کردید یا که تعصب زیادی که به قوم اکثریت 70 در صدی پشتون دارید
ذهن وچشم و درک تان را کور ساخته
و توان تحلیل درست از قضایایی افغانستان را از شما گرفته اند
بنده بعضی اوقات تحلیل های شمارا از طریق رسانهها دیداری و اجتماعی
شنیده و دیدهام که برای من یک پشتون بسیار زننده و دشمنانه اند
من یقین کامل دارم که در آینده نزدیک ماه عسل شما یعنی شما غیر پشتون ها به پایان خواهد رسید و صلاحیت های اصلی افغانستان بدست فرزندان اصیل افغانستان خواهد افتاد
جوزجانی
>>> خط دیورند بهتر است مال پاکستانیها باشد. فعلا این قومهای سرحدی که در افغانستان وجود دارند و تمام بلاها را بر کشور تحمیل کرده اند، بس است. اگر خط دیورند هم بر این قوم ریس جمهور اضافه گردد، دیگر اسم افغانستان را «پشتونستان» بگذارید.
ض
مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است