یک ماهی هست که مسافر کابل پایتخت کشورم شدم شهری شلوغ و پرهیاهو با جلوهای کم و بیش شبیه یک ابر شهر، از وجود زاغه نشین ها در گوشه و اطراف شهر بگیر تا وجود پلازهای( بازرها) بسیار شیک و مدرن و ساختمان های بزرگ در حال ساخت.

گرچه پارسال هم برای چند روزی مسافر کابل بودم ولی در این روزها وقت زیادی برای دیدنی های کابل دارم. منظره ساختمان های که بر پهنای کوه به امتداد با نظم و بی نظم خیرگی میکند وجود جوبهای پر از لجن و خیابانهای تمیز.شاید یکی از شلوغ ترین مکانهای کابل اطراف مندوی کابل و شاه دوشمشیره باشد بازرهای انبوه از مواد غذای و اجناس و کالاهای ارزان قیمت اما چند صدمتری آنطرف تر خیابان ها جای خود را به ماشین های زره دار و گران قیمت مقام های دولتی و غیر دولتی می دهد گاهی هم وقتی افرادی با مخابره در امتداد خیابان مانع ورود افراد و ماشین های می شوند تشریفاتی که ادم را به یاد پادشاهان قدیم می اندازد شاه با قدی برافراشته با خانواده سلطنتی وانتظار رعیتی که برای دیدن انها لحظه شماری می کند اما وقتی کاروانی از ماشین های یک رنگ و چند ماشین در جلو و دنبال از افراد مسلح را می بینید که با سرعت خیابان را طی می کنند و اوضاع حالت عادی را به خود می گیرد از آن همه هیاهوی فقط خاکی که ماشین های سریع به هوا بلند کرده است نصیب مردم می شود و به این می اندیشید که نه شاهی آمده است و نه شاهی می رود خلاصه مطلب این است که این کابل ما سراسر تضاد است و در این شهر این نابرابری ها بیشتر از دیگر نقاط کشور به چشم می آید باید به نقطه ای فکر کنیم که سرزمین ما اری از هرگونه نابرابری اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی... باشد.

خدایا به جوانان ما این توانایی و توفیق را بده تا افغانستانی مسلمان و قدرتمند بسازند. الهی آمین الهی آمین الهی آمین

قریشی

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است