چند كارى كه در كنترل ما است و مي توانيم از عمل كردن به آن اجتناب كنيم:

1. فيرهاى هوايى در مراسم خوشى: به اندازه كافى صداى فير را شنيده ايم و اين عمل ديگر نماد خوشحالى نيست، بلكه با شنيدن آن دل هر هموطن ميرنجد كه باز چه كسى كشته و زخمى شد؟ مرمى ها بايد در جاى مناسب اش استفاده شوند و ديگر اينكه ما خود توليد كننده آن نيستيم يا آنرا از پول همين ملت خريده ايم و يا اينكه از كشورى خيرات گرفته ايم.

2. عكس گرفتن با سلاح: اين ديگر افتخار نيست كه بايد با سلاح عكس بگيريم و آن را در فيسبوک بگذاريم. ما به سلاح نه بلكه به قلم نياز داريم. حتىٰ شاهد بوده ام كه عكس پسربچه ى سه يا چهار ساله يى را با كلاشينكوف گذاشته اند و نوشته اند، اين قهرمان چند لايک دارد؟
ما از همين طفوليت طفل را خشن تربيت مي كنيم.

3. عدم انداختن زباله ها در سرک: بارها ديده ايم كه هموطنان ما قطى هاى نوشابه و ساير زباله ها را از موتر بر روى سرک عمومى پرتاب مي كنند كه اين عمل خود در تناقض با آداب شهرنشيني قرار دارد.

4. عدم همكارى: اگر مي بينيم يک هموطن ما دچار مشكل است و كمكى از دست ما برمى آيد، نبايد به راحتى از آن بگذريم بلكه وى را كمک كنيم. شاهد بوده ام كه كسى براى گدايى می خواست پول بدهد ولى موتر عقبى با هارن كردن بيش از حد، مانع اين كار شد.
تعاونوا على البر و التقوى (در راه نيكى و پرهيزگارى با هم تعاون و همكارى كنيد. ١٩٠ مائده)

5. آزار و اذيت دختر خانم ها در سرک: با ديدن هر مرد، دخترخانم ها بايد احساس مصوونيت كنند نه احساس وحشت. لازم به تذكر بيشتر ندارد.

6. آزار و اذيت خدمات آمبولانس: يكى از مسوولان كابل، آمبولانس حكايت مي كرد كه روزانه ده ها تماس جعلى دريافت مي كنند و زماني كه به محل مي روند اصلا كسى به آمبولانس ضرورت ندارد. ما كشورى نيستيم كه آمبولانس هاى ما فارغ باشند.

7. دست اندازى و جنگ در مشكلى كه بدون جنگ هم حل ميشود: حتماً شاهد بوده ايد كه با يک تصادم عادى، هموطنان دست به يخن شده اند و به اعضاى فاميل هاى شان كه در خانه يا غذا پخته ميكنند، يا جاروب ميكنند يا اتوكارى و يا هم درس ميخوانند دشنام نثار كرده اند.

8. راندن گداها با الفاظ زشت: اين آيه كريمه را به ياد داشته باشيم كه و امالسائل فلا تنهر (و گدا را با خشونت مران)

9. نشر تصاوير آزار دهنده در صفحات اجتماعى: يكي از اهداف تروريستان ايجاب رعب و وحشت در ميان مردم است. ما با نشر عملكردهاى شان، به آنان اشتهار مي كنيم. هموطنان ما بيش از حد آزار و اذيت روحى ديده اند، پس نبايد بيش از اين آزار شان دهيم.

10. برخورد خشن با مراجعان: در علم مديريت يک موضوع مهم به نام Touch Point وجود دارد. Touch Point مي تواند شامل هر نوع حركت ما در اداره، فروشگاه و ساير جاهاى كه متصدى آن هستيم باشد. به طور مثال، اگر ما به يک اداره ى برويم، بخش پذيرش، ریيس اداره، مدير بخش و اكثريت كارمندان با بهترين شيوه با ما برخورد كنند ولى در اخير يكى از كارمندان با ما رويه زشت كند، از آن اداره چه برداشتى مي توانيم داشته باشيم؟ خوب يا بد؟

هر شخص در محل كارش مي تواند Touch Point باشد، حتىٰ اگر كوچكترين موقف را در آنجا را داشته باشد.

پس متوجه باشيم كه همه ما Touch Point هستيم، مبادا با يک حركت زشت ما؛ تمام اداره را زشت معرفى شود.

بياييد اصلاحات را از كارهاى كوچک آغاز كنيم!

مبشر

>>>   تشکر مبشر صاحب مطلب آموزنده بود امیدوارهستیم همه هموطنان نکات فوق را در گوشه مغز خویش ثبت نمایند و همچنان دارائی معنوی خویش را با یکدیگر شریک سازند تا همه انسانها به بالاترین درجه انسانیت برسند

>>>   جمله 3 بکلی غلط است عدم انداختن زباله ها در سرک در حالیکه در بالا نوشتید که از این اعمال اجتناب كنيم پس باید نوشته میشد انداختن زباله ها در سرک نه عدم انداختن زباله ها در سرک . براستی ادبیات نزدیک به صفر شده است جای گله نیست

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است