- صبح تابوت ها بر دوش مردم از دشت برچی برداشته و به سوی ارگ ریاست جمهوری برده شد.
- در نزدیکی های جاده آسمایی بود که به مظاهره کنندگان پیوستم و مسیر را همراه با مردم پیمودم.
- جمعیت زیادی حرکت کرده بودند، گویی خروش مردم همه توفان و فریاد شده بودند.
- در میان مردم زنان، مردان، جوانان، محصل، دکاندار، فرهنگی، معلم، دست فروش، خبرنگار و همه طیف های اجتماعی دیده می شدند.
- انتظامات نظم خوبی را ایجاد کرده بودند و تلاش داشتند تا از هرج و مرج جلوگیری کنند.
- نیروهای امنیتی تدابیر شدیدی را وضع کرده و تمام راههای مواصلاتی به ارگ مسدود شده بود.
- شعارهای ضد حکومت و طالبان و داعش از سوی معترضان داده میشد و خواهان استعفای غنی و عبدالله از قدرت بودند.
- در نزدیکی های مرکز شهر، مردم زیادی از بلند منزل ها، هوتل ها و پل های هوایی به تماشای این اعتراض می پرداختند و صحنه های این دادخواهی را عکس می گرفتند.
- خبرنگاران زیادی به مراسم آمده بودند و تلویزیون های آریانا نیوز و طلوع نیوز به صورت پخش زنده گزارش می دادند.
- مردم تابوت ها را بر سر شانه گرفتند و به سوی دروازه ارگ ریاست جمهوری در حرکت شدند.
- مردم و تابوت ها به دروازه بسته اداره امور ریاست جمهوری رسیدند و تلاش برای باز کردن آن کردند اما بی نتیجه ماند و مردم مجبور شدند به دروازه دیگر در حرکت شوند.
- گروهی تلاش داشتند تا مردم را به آرامش دعوت کنند و از هر گونه خشونت جلوگیری بعمل آوردند.
- چندین موتر با بلندگوهای متعدد شعار می دادند و مردم را سازماندهی می کردند.
- در یکی از موترها وکلای پارلمان و چهره های سیاسی دیده می شدند و علیه حاکمیت فریاد می زدند.
- مردم بار بار از خواندن قطعنامه جلوگیری کردند و خواهان استعفای داکتر اشرف غنی و داکتر عبدالله گردیدند.
- جمعیت به حدی فشرده بود که حتی امکان برداشتن قدمی به جلو و عقب نبود و من تا مدت طولانی فقط در یک نقطه قرار گرفته بودم و به سخنرانی های چهره های سیاسی گوش می دادم.
- از وضعیت مشخص بود که مقام های حکومت وحدت ملی هراسان شده بودند و از گام های مردم معترض به لرزه درآمدند.
- آقای رحیمی قوماندان امنیه ولایت کابل همراه با تعدادی از مقام های امنیتی دیگر در صحنه حضور یافتند.
- زنان معترض تابوت زنان و دخترک نه ساله که به شهادت رسیده بودند را ساعت ها بر دوش گرفتند.
- مردم هیات اعزامی ارگ را قبول نکردند و خواهان آمدن اشرف غنی و عبدالله در میان جمع بودند.

مهدی ثاقب

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است