حکومت این عمل را کار دشمنان افغانستان می داند و محکوم می کند، فعالان مدنی گرد هم می آیند و خواهان به کیفر رسیدن کسانی می شوند که این عمل غیر انسانی را مرتکب شدند، مردم در صفحات اجتماعی عکس های تو را یکی پی دیگر به اشتراک می گذارند و به دولت و بی مسوولیتی اش فحش می دهند.

اما این همه تنها برای چند روز است، بعد از چندی همه چیز فراموش می شود، نه کسانی که که تو را به وحشیانه ترین شکل به قتل رساندند به کیفر می رسند، نه فعالان مدنی دیگر گرد هم می آیند تا برای تو داد خواهی کنند و نه مردم دیگر از تو یادی می کنند.

تو برای همیشه فراموش می شوی مانند نو عروس غوری.
و ما منتظر قربانی بعدی می باشیم...
یادت جاودانه باد!


منیژه نایل

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است