نفرین بر نمایندگان شیطان صفت

مسیر را که من با هزاران ترس و وحشت می پیمودم، شما با چرخبال های ارتش در یک ساعت پیمودید. شما با ماموران خاص امیر ارگ نشین کابل به مساجد و تکایای ما با بوت های چرکین و سیاست های زهراگین تکیه زدید.

در هر قریه من بر سفره رنگین دعوت شدی و بر سفره خونین دعوت کردی. نمک خوردی و نمکدان شکستی. این رسم یاری نبود، من وفا کردم، تو جفا کردی، کوله بار سنگین غم را رها کردی.

به شما باور کرده بودم و از خیانت های بزرگ و سیاست های شوم شما نمی دانستم. شما با رای من، سرنوشت تان به خانه ملت کشانده شد، ورنه مردهای بیکاره دیروز بودید. هرگز باورم نمی شد؛ با ترفند های سیاسی ارگ و با روسپی های فاشیست ترین رییس جمهور، در یک رکاب، فعالیت های خصمانه تان را به اجرا بگذارید.

شما تا دیروز برادر من بودید و برای بهبود و ضعیت زندگی من، در هر کوچه و پس کوچه های جاغوری،... پرسه می زدید اما امروز واژه ها دیگرگونه تعریف و تفسیر می شوند. اکنون شما با قاتلان من دریک سنگر ایستاده ایید و برای نابودی من نبرد می کنید.

همسنگران تو بر کودک نه ساله من هم ترحم روا نداشتند و با نهایت بی رحمی، سر او را در جلوی چشمان خون الود مادرش از بدنش جدا کردند.

تف بر کتاب تو و تف بر مذهب و دین تو که بندگان بی گناه خدا را به رگبار گلوله ها می بندند. شما از هر دین و ایین خارج ایید و تف بر آن دین و مذهب که شما دارید.

نمایندگان کثیف و بی شرم جاغوری! این دستاورد تان چنان سنگین است که کمر هر شیرمردی را می شکند، دانه های اشک را از حدقه های چشم بیرون می زند و گلو را بغض می ترکاند. من تحمل این دستاورد سنگین تو را ندارم و هیچ فردی نخواهد داشت.

تو با یکجا شدن با کاروان توحش و بربریت، اسیران کوردل طالب را به ان گروه مزدور تسلیم دادی و جسد های سربریده کودک و پیر مرد و پیر زن را هدیه آوردی. این پیامد معامله ننگین دیروز تو است که کوله بار سنیگن آن را امروز بر دوش می کشم.

محمد جعفری

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است