چند روزی است که در کابل به سر می برم و در این مدت با وکلای زیادی از هرات برخوردم که برای حل مشکلات موکلان خود اداره به اداره و دفتر دفتر می دوند، حتی برای موکلانی که مطمین اند برای شان رای هم نخواهند داد.

من این برو و بیاهای آنان را "کمیشن کاری محض" می خواندم اما از سفر اخیرم به کابل درس های زیادی فرا گرفتم، به ویژه اینکه چاره دیگری نیست، حتی اگر به وکلا تهمت بزنیم و آنها را "کمیشن کار" خطاب کنیم.

مشکل اساسی در نظام است، مشکل اساسی در "نادیده گرفتن" مردم است و در "فساد" موجود.

بدون وکیل وارد بخش پذیرش وزارتخانه ها شدن هم مشکل است چه رسد به حل مشکلاتی بزرگتر. شاید عده ای با این نوشته من موافق نباشند اما کسانی که برای حل مشکلات خود در کابل به وکلا مراجعه کردند می دانند که چه می گویم.


وحید پیمان

>>>   کاملآ درست فرمودید: خودم یک کارمند دولت هستم بعضی از رئیس های وزارت مربوطه ام را نمیشناسم اگر ضرورتی هم پیش می آید از سکرتر هایشان گذشته نمی توانم که با آن رئیس محترم مشکل را در میان بگذاریم چه رسد به معین صاحبان ووزیر صاحب.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است