در پی اعلام دولت آلمان مبنی بر برگرداندن مهاجران افغانستان به کشورشان، وزارت مهاجران به عنوان مسوول مهاجران اعلام کرد: افغانستان توان پذیرش این مهاجرین را ندارد و دولت آلمان نباید آنها را به افغانستان دیپورت کند اما امروز سخنگوی ریاست جمهوری اعلام کرد که ما آماده پذیرش عزت‌مندانه مهاجران خود به کشور هستیم و زمینه بازگشت آنان را مساعد می‌کنیم.

تفسیر: اول این که به کدام دلیل ریاست جمهوری در کار وزارت‌خانه‌ها دخالت می‌کند؟ اگر همه‌ی کارها را آقای غنی خود انجام می‌دهد پس وزارتخانه‌ها را جمع کند.

دوم. منظور سخنگوی ریاست جمهوری از مساعد ساختن زمینه بازگشت مهاجران معلوم نیست چیست. جوانان که در کشور حضور دارند چه زمینه برای کار و فعالیت دارند که آنها نیز بازگردند.

عبارت مساعد کردن زمینه بازگشت مهاجران در وضعیت کنونی یک طنز تلخ است که آدمهای بسیار بی‌حیا می‌توانند به زبان بیاورند. اشرف غنی بهتر است دست از استبداد فردی بردارد و بگذارد دیگران نیز در پهلوی او کار خود را انجام دهند. سخن ارگ ریاست جمهوری بهانه می‌دهد به دست همه‌ی کشورهای مهاجر پذیر که افغانستانی ها را از کشور خود اخراج کنند.

شجاعی

>>>   وزارت مهاجرین اگر شهروند خود را تسلیم نمیشود در میدان بی صاخب رها میکند مگر خوب کرده که ریاست جمهوری عزت وطنداران را بجا آورده است .
اگرسی ملیون نفوس افغانستان از گرسنگی بمیرد بگذار چند مهاجر هم در قطارش اگرنفوس افغانستان را کسی قتل دارد و اینهابی دست و پا باشند بگذار مهاجرهم در قطارش .
وزارت مهاجرین میتوانست از کشورهای مهاجرپذیر خپاهش کند درحالیکه بی صاحب رها میکند یعنی تصمیم وزارت به تمام معنی غلط است .
واقعاریس جمهورمادرست فکرکرده اگرجهان وطن بیزارکارنداشته باشدهنوزخانه پدری مهاجرین درجایش موجوداست تجدیدتربیت شودکه وطن مادراست .
مابه هیچ کشورحق نداریم امرکنیم تاوطن شانرابه مهاجرمابدهدکه اینهاوطن خودرا به دیگران داده وطن دیگران راعوضی میخواهد.
ریس جمهورماعقلی کارکرده تشکر!
وطندار

>>>   برادر خورد من که از فاکولته انجنیری فارغ التحصیل بود 2 سال در تلاش وظیفه بود اما موفق به دریافت وظیفه نشد. و بار ها و بار ها در موسسات دولتی و خارجی درخواستی داده اما وظیفه پیدا کرده نتوانست. امسال با وجود خطرات فراوان به طرف اروپا روانش کردیم فعلا در کشور سربیا است .بخیر نزدیک جرمنی رسیده است. قبلا کلام برنامه نداشتیم که روانش کنیم بعد از سقوط کندز و نا امنی های شمال تصمیم گرفتیم که باید هر قسم شود برود اگر به قیمت جانش هم تمام شود.( یک بار مردن بهتر است از هزار بار مردن) 6 ساله بود که سایه پدر از سرش رفت و با همکاری سایر برادر های عزیزم تحصیلات خود را به پایان رسانید فعلا دیگر توان عروسیش را نه ما داشتیم و به این بیکاری که داشت نه خودش . فقد کاری که برایش کرده میتوانستیم دادن یک مقدار پول برایش که خود را به یک جای برساند که انشا الله نزدیک شده شروع یک اغاز جدید با چالش های جدید. به هیچ وجه نمی گذارم که دیپورتش کنند و دولت ع غ تسلیمش بگیرد. اول اولاد خود را ع غ بیاورند در افغانستان بعدآ ما میگذاریم که اولاد های ما هم بییایند.
س ح ب

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است