در تعریف حکومت وحدت ملی ما از الگو ها و تجارب کشورهای خارجی از بحران قومی بیرون آمده اند استفاده شده است اما رفتار خودکامگی رییس جمهور، به بخش های امنیتی، حتی برای حفظ سرپرستی وزارت دفاع ملی از قدرت قانون سرپرستی را تغییر داده است.

پیامد آن حادثه درد آور قندوز و بزرگترین گناه نابخشیدنی درس های زیادی را به همراه داشت. امید است که هر دو داکتر محمد اشرف غنی رییس جمهور کشور و داکتر عبدالله رییس اجرایی حکومت از این رویداد خونین قندوز درس و عبرت گرفته باشند. با مشارکت عادلانه در رهبری نهادهای امنیتی از اقوام مختلف به وضعیت مثبت در کشور کمک می کند. یکی از دلایل ناتوانی سران حکومت وحدت ملی، عدم شایسته سالاری معاون اول ریس جمهور است و حرف های مفت و جنجال برانگیز و تحریک آمیز در مطبوعات می زند، است. بطور مثال سخن مفت دوستم در فتح نا فرجام فاریاب، گفت: من به سراغ شما طالبان به قندوز می آیم. پیام فرمانده طالب به دوستم، اینجا ولسوالی چهادره قندوز است، فاریاب نیست، اگر به قندوز بیایی با تو کاری کنیم که هرگز یادت نرود.

حرف مفت بی سوادانه دوستم به مردم بی دفاع قندوز سودی نداشت و این فقط یک لاف و پتاق بوده است اما جواب حرف مفت دوستم این عمل غیر انسانی گروه های طالب در شهر قندوز خانواده ها بی عزت و زمین زیبا حاصلخیز آن آسیب و خسارات بر جامنده آن به مردم ملکی میلیار دالر است.

دوستم هم در تصمیم گیری ملی خیلی عاجز است و دایم رخصتی بدون در نظر گرفتن شرایط دشوار کشور به ترکیه می رود. نقص بزرگ دیگر اعضای حکومت وحدت ملی در تقرر کرسی ها، توجه به خویشاوند سالاری، قبیله گرایی، حزب سالاری، فامیلی یا خانوادگی نموده است، دست اندرکاران حکومت بر پایه توانایی و شایستگی شان بر اساس تخصص مسلکی دانشگاهی یا خواندن کورس های کارشناسی برگزیده شوند. نماینده فوق العاده رییس جمهور در امور اصلاحات و حکومتداری خوب فراغت تحصیل دانشگاهی ندارد.

رییس جمهور شایسته سالاری او را تنها اکتفا به برادر بودن او با قهرمان ملی کشور اکتفا کرده است. حکومت داری خوب، از تحقق عینی تا شعار های خالی

به همین سبب حکومت وحدت ملی شل و ناتوان در حکومت داری خوب است. زیرا کشورهای کمک دهنده با جامعه جهانی وقتی کمک های خود را به افغانستان می کنند یکی از خواسته حکومت داری خوب " است که مهم ترین شاخصه آن مبارزه با فساد است و اکنون در چنین فضایی که همه مردم کشور ما از وضعیت فساد انتقاد می کنند. نتیجه کار یک سال حکومت بحران ملی قطع کمک جامع جهان در حال حاضر میلیون ها نفر در سراسر افغانستان گرسنه، بی مسکن و تقریبا آنها فقیر مطلق هستند و هم بگونه فوری به غذا قوت لا یموت نیاز دارند.

در واقع دولت رفاه نوعی نظام سیاسی است که خود را مسوول بهبود وضع عمومی اتباع کشور باید بداند و مزایای مادی را برای بیکاران، بیماران از کار افتادگان و پیران فراهم کند.

تعویض اداره کشور با گزینش شایسته ترین شخصیت های ملی وطندوست، مسلکی، قابل قبول برای ملت افغانستان. خلاصه ادامه راه حکومت داری در افغانستان از سبب تیکه داران قومی دشوار است اما با ایمان قوی به خداوند شجاعت و حمت سربازان ما وحدت ملت با غیور، ما می توانیم.


داکتر یارمحمد حیدر زاده

>>>   جناب داکتر صاحب سلام ! همه حرف های ناگفته را گفتید و تعریف از دولت وحدت ملی را نیز واضح ساختید که دولت افغانستان در گذشته و تا الحال دولت های خود کامه و ناکام صلح بودند و خواهد بود و تا زمانی که در افغانستان یک دولت قوی ملی و غیر وابسته مستقر نگردد همین دولت های ( غارتگران چور و چپاول مال های ملی ) خواهد بود . دولت وحدت ملی به مردم هیچ ار تباط ندارد و مجزا از مردم میباشد . دولت وحدت ملی افغانستان عبارت از گروها و سران مافیای داخلی و بیرونی میباشد .
زره

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است