بسم الله الرحمن الرحیم

محرم ماه خون، ایثار، حماسه و احیای اسلام، تسلیت

فرارسیدن ماه خون، ماه شهادت، ماه حیات‌یافتن دوباره اسلام و ماه مبارزه آزادی‌بخش حسین ابن علی (علیهماالسلام) در برابر طاغوت زمان را خدمت مقدس حجه ابن الحسن العسکری (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) و سایر مسلمانان جهان مخصوصا محبان و شیفتگان اهل بیت (علیهم¬السلام) و ره پویان راه انقلابی عاشورا تسلیت عرض نموده و از خداوند منّان اجر عظیم را در برابر این مصیبت عظمی استدعا داریم.

ماه خون
محرم ماه خون، ماه شهادت، ماه غلبه نور بر ظلمت، ماه پیروزی حق بر باطل و ماه شکست شمشیر در برابر خون است. محرم ماهی است که فرزند رشید زهرا (سلام‌الله‌علیها) و مجاهد راه خدا، حسین ابن علی (علیهماالسلام) درس ایثار و فداکاری را در جهت احیاء مقدسات عالیه انسانی و حفظ کامل‌ترین دین آسمانی (اسلام) به جهانیان آموخت. مکتب خونین عاشورا با خون اساسنامه‌اش را نوشت، و با خون آن را امضا نمود و نیز با رنگ سرخ خون دفتر مکتب آزادی را به اتمام رسانده و درس چگونه آزادزیستن را به فرزندان آدم تعلیم داد. آزادمردانِ عاشورا و در راس آن حسین بن علی (علیهماالسلام) با مایه‌گذاشتن جانشان و با جاری ساختن خون گلویشان به آزادی و مقدسات انسانی حیات تازه داده و با قرارگرفتن سرهای سربلند بر روی نی، برای همیشه سر فرودآوردن در برابر طاغوت و ظالم را تحریم نمودند. لذا تا خون در رگ های بشریت جاری است، خون غیرت و شجاعت حسینی و عاشورایی در شیریان های حیاتیِ زندگیِ جوامع انسانی جوش و خروش داشته و منشا انقلاب های خونین و آزادی‌بخش در جهان قرار می‌گیرد.

از این جهت، باید گفت:
خون قبل از ریختن اش در میدان کاروزار، تنها یک انسان را حیات می بخشد اما ریختن این خون در میدان مبارزه با ظلم و جنایت، برعلاوه صاحبش عده دیگری را نیز به حیات طیبه رسانده و بسترِ اجتماع را برای آزاد زندگی کردن تمام انسان ها فراهم می نماید. آنگونه که درخت صفا و صمیمیت، عدالت و محبّت و آزادمنشی به گل نشسته و بنیان ظلم و جنایت و نفاق و قساوت از هم می پاشد.

ماه ایثار
ایثار و از خودگذری کار ماندگار و عظیمی است که رهبران الهی و تربیت یافتگان مکتب توحید به آن اهتمام داشته و برای تحقق آرمان های بلند و انسانی شان این سنت حسنه را به یادگار گذاشته اند. آری، اخلاص در مکتب ایثار یک حقیقت محوری است، و ایثارگران با زیر پا گذاشتنِ منیت های حیوانی، جان شان را در طبق اخلاص قرار داده و با چهره های گشاده قصد دیار دوست می نمایند. البته اوج فرهنگ ایثار در مکتب خونین عاشورا دیده می شود، آنگونه که پیر و جوان و طفل، زن و مرد، امام و ماموم به سوی مقتل عشق روان شده و با حنجره های خونین، برای همیشه شمشیر ظلم و استبداد را کُند ساخت. اثر این ایثار به اندازه همه هستی است و هر صاحب عقلی با استدلال تمام سر تعظیم به پای منارِ ایثارگران دشت کربلا فرود آورده و با رهبرِ این خطه ای ماندگار (امام حسین «ع») عقد الگوپذیری در جهت پیروی از او می بندد.

انسان! تو آزاد آفریده شدی و نباید زندگی اسارت و بردگی را که برخلاف هدف خلقت توست، اختیار کنی. اگر ظالمین و جنایت کاران تاریخ زندگی را بر تو ننگ و تلخ ساخته باید به مکتب ایثار عاشورا پناه ببری و همچون معلمینِ خونین بدن این مکتب، برای آزادی ات جانفشانی نمایی.

مسلمانان! تنها ایثار و جانفشانی است که کمر استکبار را خم و راه چاره را برای آنان مسدود می کند. اگر امروز، شما مسلمانان به فرهنگ ایثار و شهادت برگردید و با خودباوریِ تمام قله های علم و تمدن را نشانه بگیرید می توانید از تسلط کشورهای زورگو رهایی یافته و در فضای صلح و امنیت، به زندگی شرافتمندانه نایل آیید.

ماه حماسه
چه حماسه‌ای بالاتر و ارزشمندتر از حماسه عاشوراست؟ کدام مکتبی به اندازه مکتب عاشورا هیجان، تحرک و حماسه انسانی به جوامع بشری می‌بخشد؟ امروز، هر چه حماسه و غرور انسانی دیده می‌شود مدیون حماسه عاشورا است. در این ماه، درخت حماسه و «مَن انسانی» به ثمر نشسته و غیرت و حمیّت در رگ های ذی‌حیات به حرکت درمی‌آید. در این ماه انسان ها به باطن شان رجوع کرده و خطاب به نفس شان می‌فرماید:
ایهاالانسان! زندگی دنیا همچون ابر بهاری می‌گذرد و بهار عمر همچون یک روزی به پایان می‌رسد و نباید در این حالت، تن به ذلت داد و زندگی ننگ را همچون بردگان پذیرفت، بلکه باید مانند مولا و سرور آزادگان عالَم (امام حسین «علیه‌السلام») فریاد «هیهاتَ منّاالذلّه» درآورده و در شرایطی که: «زندگی جز ننگ نیست و شهادت در راه خدا سعادت و عزت به حساب می‌آید» از جان و مال مایه گذاشته و تا آخرین رمق حیات در راه احیای زندگی با شرافت مبارزه نمود.

ای انسان! شش ماهه (علی اصغر «علیه‌السلام») در راه زندگیِ با عزت جان می‌دهد اما تن به زندگیِ با ذلّت نمی‌دهد و با خون گلویش در فضای آسمان صحرای طف اینگونه می‌نویسد: «آب ذلت را در گلو فرو نمی‌برم تا اینکه درخت زندگی انسانی و با شرافت را با خون گلویم آبیاری نمایم». پس تو ای فرزند آدم! تا دامنه قیامت اینگونه زندگی کن و در غیر اینصورت، در جرگه آزادمنیشان نخواهی بود.

ماه احیای اسلام
فلسفه قیام امام حسین (علیه‌السلام) را امربه معروف و نهی از منکر و در سایه این دو عنصر مهم، اصلاح امت اسلامی، تسلیم‌نشدن امام در مقابل خواسته‌های نامشروع یزید (علیه‌اللعنه) و همچنین احیایی دوباره برنامه‌های قرآن و سنت، تشکیل می‌دهد. فرزند زهرا (س) یکی از بندگان مخلص درگاه حق به حساب آمده که با داشتن اعتقاد راسخ و ایمان کامل نسبت به دین آسمانی پیامبر خاتم (ص) به فکر جامعه انسانی افتاده و دفاع از ارزش های دینی را وظیفه همه انسان های باورمند می‌داند.

زاده علی ابن ابی طالب (علیهماالسلام) با ایجاد نهضت عاشورا، نه تنها باعث احیای دین و ترویج سنّت نبوی (صلّی الله علیه و آله) در عرصه زندگی امت اسلامی شد بلکه با ارزش دادن به مفاهیمی چون آزادی، عدالت و استکبار ستیزی این حقایق را عینیت بخشید و برای جهانیان تعلیم داد که چگونه در برابر سلطه و ظلم ایستادگی کنند و با چه برنامه و همتی در پی حل این معضل باشند. از این‌رو، این نهضت وجهه جهانی پیدا کرده و منشاء حرکت های آزادی‌بخش در جوامع بشری قرار می‌گیرد.

شهید سید اسماعیل بلخی (ره) رهبر فقید نهضت اسلامی افغانستان در مورد جهانی بودن نهضت عاشورا با زبان شعر اینگونه می‌فرماید:
تاسیس کربلا نه فقط بهر ماتم است دانش سرای مکتب اولاد آدم است
از خیمه‌گاه سخته تا ساحل فرات تعلیم‌گاه رهبر خلق دو عالم است


حیدر علی ضیایی

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است