مسوولیت ما در قبال قیام عاشورا چیست؟
بیاموزیم که افراط و تفریط در دین، جای ندارد. سنت ها و رسوم ناپسند به عنوان ارزش دینی مطرح نیست. تبعیض و بی عدالتی منشا دینی ندارد بلکه به حکم خدای عزوجل مسلمانان و مومنین همه برادر هستند و باید اتحاد و یکپارچگی خود را حفظ کنند 
تاریخ انتشار:   ۱۶:۳۲    ۱۳۹۴/۸/۲ کد خبر: 104683 منبع: پرینت

از قیام امام حسین (ع) و یاران آن حضرت نزدیک به 1400 سال می گذرد اما با گذشت هر روز ابعاد این قیام و پیام های آن وسیعتر، درخشان تر و ماندگار تر می شود براستی عامل این درخشندگی و ماندگاری چیست؟

تاریخ انقلاب ها و حوادث زیادی را در خود جای داده است ده ها و صدها انقلاب، قیام و اعتراض در اوراق تاریخ درج گردیده است، هزاران نفر به شمول کودکان و زنان روزمره در سراسر جهان قربانی شده و می شوند و از اثر سیاست های خصمانه ی همنوعان خود، جان های خود را از دست می دهند اما از هیچ کدام به این گستردگی تجلیل به عمل نمی آید و میلیون ها نفر برای ده روز متوالی عزا نمی گیرند و به سرک ها نمی ریزند، کودکان و اطفال اشک ماتم نمی ریزند و شهر و دیار سیاه پوش نمی گردند؛ حقا که این قیام جاودانه شد.

هرچند مبارزه میان حق و باطل از آغاز خلقت انسان وجود داشته و این دو در ادوار مختلف تاریخ در برابر هم و برای زدودن و نابود نمودن یکدیگر تلاش نموده یا به عبارت دیگر مبارزه میان نیروی شیطانی و نیروی الهی در وجود هر انسان جریان دارد و هردو برای سرکوب یکدیگر بصورت مداوم و مستمر با هم مجادله می نمایند، در این مجادله کسانی پیروز میدان می شوند که نیروی انسانی و یا خداگونه اش بتواند، نیروی شیطانی اش را مغلوب و مقهور خود گرداند و بر هواهای نفسانی اش غالب آید، همانطوریکه ابر مردان تاریخ و پیشوایان دین و پاسبانان آن چون حضرت امام حسین (ع) و یارانش برای خدا و حراست از دین رسول خدا (ص) قربانگاه چون کربلا را اختیار نمودند و برای اصلاح امت، از همه ی اهل و عیال خود حتی طفل شش ماهه اش بگذرد و همه را به قربانگاه بفرستد تا برای نجات از دین و ارزش هایش قربانی نماید با وجود که می دانست و متیقن بود که در این راه با دشمنان کینه توز، بیرحم و خون خوار چون یزید مواجه اند.

کسی عاری از عاطفه و احساس انسانی است و این را هم می دانست که افراد و پیروانش در این جنگ نابرابر بیرحمانه به شهادت خواهند رسید و خواهر گرامی اش زینب را به مخروبه های کوفه و شام به اسارت خواهند برد، جوان رشید چون علی اکبرش را از دست خواهد داد، دست های برادر و همدم چون ابوالفضل اش بریده خواهد شد، با آن هم خلل در اراده اش پدید نمی آید و از تصمیم خود منصرف نمی شود ، چرا؟

چون ایشان مسوولیت انسانی اش را در برابر دین جدش رسول خدا به درستی درک کرده بود و به خوبی می دانست که باید از این دین به خوبی حراست و نگهبانی کند تا مبادا بدعت ها و پلیدی ها به عنوان یک ارزش درج آن گردد و تفسیر دینی بیابد.

ایشان به خوبی واقف بود که برای خدا و دین خدا باید از هیچ نوع قربانی دریغ ننماید همانطوریکه رسول خدا حضرت محمد (ص) برای این دین زحمات زیادی را متقبل شد، توهین و حقارت های زیادی را متحمل شد با وجود آن هم به راهش ادامه داد و به آینده درخشان دل بست.

همانطوری که حضرت ابراهیم خلیل حاضر گردید که بخاطر اطاعت از اوامر خدای عزوجل، جگرگوشه اش اسماعیل را به قربانگاه ببرد و کارد بر گلویش بگذارد حتی نگاه های معصومانه فرزندش، هیچ گونه خللی بر عزم اش وارد ننماید. این پیامبران و امامان به خوبی نیروی خدایی را در وجود خود بارور ساخته و نیک می دانند که ارزش ها و هنجار ها به آسانی نهادینه نمی شوند فرایند پیچیده و طولانی را می طلبد تا به عنوان یک باور جمعی مورد پذیرش آحاد ملت و مردم قرار گیرد بناءً باید آماده هر نوع قربانی بود.

لذا امام حسین (ع) خود را قربانی کرد تا به من و تو بیاموزد که انسانی زیست کنیم، از دستورات و آموزه های دین، پیروی و اطاعت کنیم، اخلاق دینی داشته باشیم و وجدان انسانی را در خود تقویت نماییم، برادر گونه زیست نماییم، اتحاد و یک پارچگی خود را حفظ کنیم، در برابر تعدی و تجاوز مبارزه کنیم، از ارزش ها و هنجار های پذیرفته شده خود حراست و نگهبانی کنیم و نگذاریم که این ارزش ها از سوی عده ی تهدید شود و ویران گردد.

حال بر من و توست تا از قیام عاشورا بیاموزیم که افراط و تفریط در دین، جای ندارد سنت ها و رسوم ناپسند به عنوان ارزش دینی مطرح نیست، تبعیض و بی عدالتی منشاء دینی ندارد بلکه به حکم خدای عزوجل مسلمانان و مومنین همه برادر هم اند و باید زیست باهمی را اختیار نمایند و اتحاد و یکپارچگی خود را حفظ کنند تا به آینده مطمئن دست یابند هیچ کسی بر کسی دیگر برتری ندارد فقط ملاک برتری، تقوا و پرهیزگاری است بناءً باید به قول شاعر ما باید؛ دست در دست هم دهیم به مهر، خانه ی خویش را کنیم آباد.

آرش


این خبر را به اشتراک بگذارید
نظرات بینندگان:

>>>   برادر ، مسئو لیت ما این است که با اتحاد وهمدلی ودرد مشترکی که داریم بیخ وبن این حکومت وحشت ملی را که بد بختی هارا هزار چند ساخته از بین ببریم و بزور این جاسوسان را از ارگ بیرون برانیم وحکومت مشروعی را پایه گذاری کنیم، خاینین ووطن فروشان را که در راس آن کرزی وتیم فاسدش می باشند محاکمه نماییم.
پاچاگل

>>>   دوستان گرامی مسولیت همه ما از نگاه اسلامی وانسانی این است که در برابر طالبان خود فروخته شده جاسوسان استخبارات بیگانه ایستادگی ومقاومت کنیم وشرارت پیشه های طالبان را که هرروز ازین ملت مسلمان خدا جو قربانی میگیرد ومساجد را با قران های داخل مسجد ونماز گذاران به اتش میکشد وتمام اعمال طالبان خلاف اسلام وارزش های اسلامی است وطالبان اسلام را بدستور باداران شان بد نام میکنند هر فرد این وطن مسولیت ایمانی واسلامی وانسانی دارد تا در نا بودی طالبان جنایت کار از اسلام بی خبر متحدانه عمل کنند وانها را نابود سازند وافراد پیرو طالبان را از هر گوشه وکنار مملکت که سر بلند کردند انها را در همان محل سرکوب نمایند تا کشور ما ازین رنج وغم که طالبان وپیروان انها برای مردم ما بوجود اورده اندازبین برده شود ومردم بدون ترس وبیم مصروف عبادات دینی وکار وبار روزمره خود گردند .

>>>   برادر عزیز ! گریه کردن به حضرت حسین...مرام او گریه کردن نبود بلکه هدف اصلی و بنیادی اش عدم اعطاعت از ستمکاران و بی دینان بود . ما هدف را کنار زدیم و بگریه ی چند روزه اکتفا کردیم . و در روز عاشورا باز به دول خائینین میرقصیم و هدف حضرت حسین را زیر پا میکنم و از غنی ، عبدالله ، دانش ، محقیق ، خلیلی ...غیره اطاعت میکنیم تا مارا بکاری بگمارند و از راه حلال و حرام صاحب پول شویم آیا هدف از قیام حضرت حسین همین بود؟ گریه بحال خود بکنید که « شما بگریه ضرورت دارید نه حضرت حسین .» وافتخار خلیلی این است که بروز عاشورا خون جمع آوری کند و بمقام باداران خود نشان بدهد که روز عاشورا را مبدل ببازار و فروشگاه خون کرده است . چرا در روز های دیگر همین کار نمیکند ؟ او از عاشورا در موقف سیاسی خود می افزاید و از عاشورا سوء استفاده میکند .و ملا ها در عاشورا لیاقت خود را در سخن رانی امتحان میکند و هر ملای که مردم را زیاد گریستاند همان ملا لایق است .و روایت های ضیف را بیان میکند که «هر کس یک قطره اشک بریزد راساً به بهشت میرود . »برادر ! کسی که خاین باشد و احکام خدا و پیغمبر را اطاعت نکند و تمام سال گریه کند به بهشت نمیرود حسین بخاطر احکام دین قیام کرد نه بخاطر گریه . اگر هدف حضرت حسین را همین ملا ها بمردم بگوید جهان گلستان میشود ومردم از یک حکومت فاسد اطاعت نمیکند واولاد شان آواره نمیشود . توجه کنید ! حکومت فاسد ، وکلا غاصب ، قضات رشوتخوار ، دستگاه دولتی و غیر دولتی غرق در فساد میباشند وبالاخره نباید از غنی ، عبالله ، دانش ، کرزی و حکومت فاسد و دروغگو اطاعت کنیم باید بپا خیزیم و قیام کنیم. در حالیکه ملا در مورد ایشان خموش اند وتنها به گریستن تشویق میکنند و حتی به این خاینین اجازه میدهد تا در روز عاشورا غداران و دروغگویان حکومت فاسد سخنرانی کند . مردم هزاره بیدار شوید به مظلومیت خود و حسین گریه کنید که امروز شما و حسین به یزید های دیگر در جنگ استید کمر همت ببندید با فاسدین مبارزه کنید .
خاموش از پاریس


مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است



پربیننده ترین اخبار 48 ساعت گذشته
کليه حقوق محفوظ ميباشد.
نقل مطالب با ذکر منبع (شبکه اطلاع رسانی افغانستان) بلامانع است