عدم موجودیت یک (سیستم) در دولت، نظام، قضا، امنیت، استخبارات و تمام ابعاد دیگر حکومت داری در کشور محسوس است.

ما همه از رییس جمهور شروع تا فرد خرکار این وطن سرگردان دنبال گمشده می گردیم که خود ما هم نمی فهیم چیست، گمشده کشور ما یک سیستم درست و مدرن که به اقتضا زمان و عصر امروزه برابر باشد، می باشد.

خوشبختانه که امروز با رشد سریع تکنولوژی در جهان فاصله ها خیلی کوتاه شده و یک شخص می تواند حتی هزاران اسناد و مدارک مهم را در داخل یک مموری یا حافظه کوچک ثبت و حفظ نماید و ضرورت به جمع کردن هزاران کتاب و پرونده، دفتر و دیوان و دها هزار مامور و کتابچه قلم نیست و این امکانات خوشبختانه در کشور موجود می باشد.

فقط کافی است فرد کار فهم و متخصص ان را در همان وظیفه بگماریم، به همین تناسب اگر ما در تمام امورات جوانان تحصیل کرده و پور انرژی را بدون در نظرداشت تبعیض بکار بگماریم در حقیقت کاری را برای اماده کردن یک سیستم آماده ساختیم.

مثال کوچک:
با احترام خاصی که به آقای وزیر خارجه دارم و از تلاش و احساس مسوولیت اش به صفت یک فرد این کشور در قبال قندوز درک و تقدیر می کنم، باید بگویم که آقای عزیز، شما وزیر خارجه هستید یا داخله یا دفاع؟
کجا هستند وزیران داخله و دفاع؟

بگذارید هر کس وظیفه اش را در همان محدوده شغلی اش با نظم و تعهد انجام دهد. ما مشکلات افغانستان را در دنیای بیرون با نظم فعال، هوشیار بپیش برده مشکلات را ریشه یابی و از طریق گفتگو در صدد حل آن باشید.

آمریکا، اروپا و روسیه را متقاعد سازید تا لانه های تروریستان را در پاکستان نابود سازند، ریشه و چشمه را برایشان با زبان خود شان تفهیم کنید و آنگاه به مراتب مفید تر واقع خواهد شد از رفتن تان در صف اول جنگ. بیایید در میدان فوتبال جا و پوزیشن خود را بشناسیم تا گل نخوریم، اگر همه ما به گل یا دروازه ایستاد شویم، گل نخواهیم خورد ولی گل هم نخواهیم زد و اگر همه حمله کنیم، دروازه خالی خواهند ماند و بازی هم جالب و دیدنی نخواهد بود، بیایید همه وظیفه و کار خود را بشناسیم، صادقانه، متعهد و با جرعت آن را انجام دهیم تا به هدف برسیم و بتوانیم اساس یک سیستم را بگذاریم.

اگر جای شما می بودم جفای که چندین دهه است به ملت م زخمی وخسته از جنگ شده به گوش تمام رییس جمهوران و وزیران و مردم جهان با منطق، استدلال و اثبات می رساندم که جنگ افغانستان تحمیلی است، دشمن صددرصد معلوم و هزاران مدرک وسند هم موجود بوده ،افغانستان را از میدان جنگ به میدان سبز تبدیل می کردم.

از رقابتی که بین روسیه و آمریکا در حال شکل گیری است به نفع کشور استفاده کرده نظام، اردو ،استخبارات و زیر بناها را قدرتمند می ساختم و تمرکزم را به سیاست های مکارانه پاکستان نموده نقاب را از چهره استخبارات برداشته پایگاه، تربیت، ترویج انتحاری و تروریستی را توسط آمریکا و روسیه نابود می ساختم، امید مردم این است تا شما زیادتر در پیدا کردن دیپلومات های جوان و خوب تلاش و گماشتن آنها در وظیفه، حمایه جامعه جهانی را جلب کنید.

کارت سبز به شما، کارت زرد و سرخ برای وزیران داخله و به اصطلاح دفاع.
در امان خدا باشید.

فابین لطیفی

>>>   سلام برشما اقای قابین لطیفی فکر وخیالت را از وزیر شدن خارجه از سرت دور کنید هنوز به ان لیاقت نرسیده اید که شما را بجای یک دیپلومات سابقه دار تحصیل کرده تعویض کنند خپ خود بزن که جناب وزیر خارجه خبر نشود اگرخبر شد باز با رسم دیپلوماسی خود راه کمکت میکند .

>>>   بس است این صلاح الدین ربانی هم کدام نابغه نیست این چوکی را به بهائی خاموش بودن خون پدرش گرقته است که برایش شرم است که اینقدر عاشق چوکی و قدرت باشد افتخار نکنید به این افراد...

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است