روسيه از همان زمان كه بلوك ضدتروريستي را در منطقه تشكيل داده به دنبال گردآوردن كشورهايي كه منافع نسبتا متعارضي با يكديگر دارند در اين بلوك يا ایتلاف ضدتروريستي بوده است.

بر اين اساس مسكو با كشورهايي چون ايران و عراق كه روابط نزديكي با يكديگر دارند در سوريه وارد فاز همكاري و در نخستين مرحله موفق به تشكيل ایتلاف ضدتروريستي شده و در مرحله بعد خواهان جلب همكاري و مشاركت بازيگراني كه منافع نسبتا متعارضي با روسيه و از سويي نيز روابط نزديكي با ايالات متحده دارند شد.

به همین دليل در طول ماه‌هاي گذشته پوتين مذاكراتي در زمينه‌هاي گسترده‌ با مقامات برخي از كشورهاي عربي چون عربستان، امارات، قطر و اردن انجام داده است اما سوال اينجاست آيا به‌راستي روس‌ها مي‌توانند همه بازيگران منطقه‌اي را زير يك چتر جمع كنند؟ به هرحال ترديدهايی جدي‌ در اين خصوص وجود دارد زيرا هر يك از بازيگران منافع نسبتا متضادي در سوريه دارند، خواسته‌ها و اهداف آنها هم نسبت به ساير بازيگران منطقه‌اي و بين‌المللي داراي ابعاد متفاوتی است اما در عين حال نبايد از ياد برد كه حل‌وفصل بحران سوريه به هر روي بايد از يك گذرگاه سياسي عبور كند و صرفا مسایل سياسي در عرصه نظام سوريه نمي‌تواند تعيين‌كننده باشد.

بنابراين روس‌ها با توجه به ابعاد سياسي اين مساله تلاش مي‌كنند نظر مساعد ساير كشور‌ها را نيز جلب كنند. ضمن اينكه تلاش مي‌كنند با برجسته كردن مساله تروريسم و با توجه به نگراني برخي از كشور‌ها نسبت به بحران خشونت و افراط‌گرايي در منطقه، نظر آنها را جلب كنند.

در حال حاضر مصر تاحدود بسيار زيادي از سياست‌هاي روسيه در سوريه حمايت مي‌كند و روس‌ها اميدوارند كه برخي از كشورهاي منطقه نظير كويت را نیز با خود در كوتاه‌مدت همراه کنند؛ چراكه مساله تروريسم مي‌تواند در درازمدت با توجه به مخاطرات امنيتي كه براي هر كدام از اين كشور‌ها دارد آنها را نيز مجاب به يافتن تدابيري جهت يك راه‌حل سياسي براي خروج از اين بحران کند تا حتي اگر به ایتلاف روس‌ها نمي‌پيوندند باز هم اين آمادگي را داشته باشند كه از لحاظ سياسي در آينده پاي ميز مذاكره بنشينند.

بنابراین تغيير مواضع كشورهاي مذكور و مخالف اسد در سوريه تنها با يك انقلاب سياسي و نظامي امكان‌پذير است هرچند مشاركت و همكاري همه كشورهاي منطقه در بحران سوريه بسيار موثر بوده و در عين حال مي‌توان شاهد وجود دو قطب متفاوت در سوريه بود كه در حقيقت بيش از هر چيز به بحران كنوني دامن مي‌زند.

كشورهاي غربي با همراهی برخي از كشورهاي عربي و تركيه خواهان اين هستند كه دولت اسد از صحنه قدرت كنار رفته و در مقابل روسيه و ايران خواهان حفظ نظام اسد در سوريه هستند. بر اين اساس امكان اينكه كشورهاي عربستان، امارات، قطر و اردن بتوانند در زير چتر ‌اطلاعاتي دور هم گرد آيند بسيار كم است اما در عين حال اگر قرار باشد مذاكره‌اي ميان طرفين صورت بپذيرد در آن مذاكره كشور‌ها می‌توانند امتياز‌هايي را به طرف مقابل بدهند و پاي ميز مذاكره تكليف نهايي بحران سوريه را مشخص كنند اما در ‌‌نهايت احتمال گرد آمدن همه نيرو‌ها در زير يك چتر بسيار اندك است.

کد (6)

>>>   پوتین میخواهد داعش را از بین ببرد و یک دولت مشترک از بشارالاسد و مخالفین او تشکیل کند. در یمن نیز یک دولت متشکل از سنی ها و شیعه ها تشکیل کند و در لیبیا نیز. اما پارلمان لیبیا تشکیل دولت اعتلافی را رد کرد. این که آیا کشور های اروپایی میتوانند با همکاری با روسیه درین زمینه موفق شوند و یا این که امریکا چنین چیزی را میخواهد و یا کشور های عربی به رهبری عربستان، مسًله جداگانه است.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است