جنبش ضد ترس و بیداری اجتماعی را در کابل باید تقویت کرد.

بعد از سقوط قندوز یک جو روانی غالب در شهر کابل شکل گرفته است که امکان دارد دشمن به کمک ستون پنجم در میان شهروندان طالب پرست در بخش های جنوبی و شرقی کابل و در همدستی با گروه های داخل نظام تکرار شود.

دولت هیچ تلاشی نمی کند که این نگرانی شهریان کابل را برطرف کند. بر عکس بازار شایعات دوست و دشمن گرم است.

دشمن از دو ابزار نیرومند استفاده می کند: ترساندن و غافلگیر کردن. دشمن در قندوز نخست غافلگیر کرد و سپس با ایجاد وحشت آفرینی ترس ایجاد کرد. آیا دشمنان این سناریو را در جاهای دیگر از جمله در کابل تعقیب خواهد کرد؟

بدون شک این سناریو در هیچ جاه نمی تواند موفقانه عملی شود مگر اینکه خیانت توسط دو گروه صورت نگیرد: یکی ستون پنجم در دولت و دیگر ستون پنجم در میان اهالی. در قندوز دشمن هر دو را داشتند. دشمن در قندوز بدون جنگ روانی پیش از سقوط شهر را بطور غافلگیرانه اشغال کرد.

بدترین حس این است که بسیاری ها فکر کنند که ارگ کابل به جای دفاع از مردم خود همدست با طالبان اند. افزون بر ان بدترین حس این است که اهالی یک منطقه از منطقه دیگر ترس داشته باشند و تصور کنند که بحیث ستون پنجم طالبان اند. بگونه مثال بسیاری شهریان کابل از هوتخیلی ها و یا تره خیلی ها و یا نواحی دیگر ترس دارند که ستون پنجم طالبان اند.

این ترس را صرف یک نیرو می تواند بر طرف کند و آن دولت وحدت ملی است اما دولت از یک طرف در بر طرف کردن نگرانی های مردم خاموش است و از طرف دیگر یک تعداد رهبران آن متهم به علاقمندی به طالبان اند.

چگونه به مردم اطمینان داد که زیر تاثیر تبلیغات جنگ روانی دشمن نروند و با روحیه بلند به کار و زندگی شان ادامه بدهند؟ همچنان چگونه مردم را بیدار نگهداشت که غافلگیر نشوند باید برای دفاع از جان،ناموس و مال شان آماده باشند؟

به باور این قلم به جای اطمینان های میان تهی و غافلگیرانه باید منابع تهدید در شهر کابل را زیر کنترل و نظارت گرفت و مردم را روحیه داد.

اگر هر شایعات را تبلیغات دشمن بنامیم خیلی اشتباه است باید میان شایعات دشمن و شایعاتی ناشی از تهدیدهای بالقوه تفکیک قایل شد.

سناریوی قندوز در کابل عملی نخواهد شد اگر مردم ضد طالبان اتکا به نفس و بیدار باشند. از منابع تهدید در شهر نترسند بلکه با ترس برزمند و جنبش ضد ترس را تقویت کنند.


هارون امیرزاده

>>>   اگر آمادگی نباشد خودش غافلگیر شدن به پف های بی جا ع و غ و کابینه شان چیزی جور نمیشود.

>>>   رییس این جنبش آقای امجد خان (جبار سنگه) فرمودند: جو در گیا، سمجو وه مرگیا. یعنی کسی که ترسید، فکر کن که او مرده است.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است