کمیتۀ نوبل، جایزۀ سال ‌جاری در بخش فیزیک را به تاکاکی کاجیتا و آرتور مک‌دونالد، دو شهروند جاپانی و کانادایی اعطا کرده است.

این جایزه به دلیل کشف نوسان‌های نوترینو به این دو دانشمند داده شده است. به گزارش اسوشتیدپرس، آکادمی علوم سلطنتی سویدن گفته است که این دو پژوهشگر سهم کلیدی را در آزمایش‌هایی داشته‌اند که نشان می‌دهد، نوترینو، هویت‌ها را تغییر می‌دهد.

این آکادمی گفته است: «این کشف، فهم ما از درونی‌ترین کارهای ماده را تغییر داده که می‌تواند در دیگاه جهانی ما مهم ثابت شود.» کاجیتا، مدیر مؤسسۀ تحقیقات اشعۀ کیهانی و استاد دانشگاه توکیو است. مک‌دونالد، استاد بازنشسته در دانشگاه سلطنتی کینگستون در کاناداست.

این دو برنده جایزۀ ۹۶۰ هزار دالر را میان‌شان تقسیم خواهند کرد و هرکدام یک دیپلم و یک مدال طلا در مراسم اعطای جوایز در دهم دسامبر به دست خواهد آورد.

کد (6)

>>>   نوترینو یکی از جمله بیست و شش ذره بنیادی مانند الکترون، فوتون، کوارکس و دیگر ذرات بنیادی است که تا بحال توسط دانشمندان کشف شده است، که تا بحال فکر میشد که نوترینو جرم و یا کتله و وزن ندارند و از همین باعث هنگام برخورد با یک جسم هیچ عکس العملی با آن نشان نداده و از میان آن تیر میشود. در هر ثانیه ملیارد ها نوترینو از وجود ما بدون مقاومت وجود ما تیر میشود، از میان کره زمین بدون مقاومت تیر میشوند، حتی از یک صفحه سربی که قطر آن به اندازه یک سال نوری، یعنی نه تریلیون کیلومتر است، بدون مقاومت عبور میکنند. اما این دو دانشمند توسط تجربه ثابت کردند که با وجودی که نوترینو کتله ندارد، اما آنها در هنگام برخورد با یک جسم تغیر شکل میدهند. روی همین ملحوظ تغیر شکل دادن آنها شاید سبب این شده باشد که در آغاز مرحله یدایش جهان، یعنی بیگ بن ماده به وجود آمده باشد. زیرا در آغاز پیدایش جهان هر ذره بنیادی یک ضد ذره داشت که هنگام برخورد با یکدیگر، یکدیگر را از بین میبردند و انرژی بصورت حرارت و نور و فوتون ها آزاد میشدند و بدینصورت باید ماده اصلاً بوجود نمی آمد. اما تغیر شکل دادن این نوترینو ها شاید سبب این شده باشد که بعضی ازین ذرات ،ضد ذره پیدا نکرده باشد و در نتیجه این ذرات باقیمانده با تعامل بین خویش ذرات بزرگتر را ساخته باشند که نهایتاً موجب پیدایش کوارکس و بعداً پروتون ها و بایکجا شدن پروتون و الکترون، نویترون ها و با یکجا شدن پروتون و نویترون هسته سبکترین عنصر یعنی هایدروجن و با جذب الکترون به مدار هسته اولین عنصر یعنی هایدروجن و بعداً در اثر یکجا شدن دو هسته هایدروجن عنصر هیلیوم تشکیل میشود. یعنی در اولین دقایق پیدایش جهان هفتاد و پنج فیصد ماده از هایدروجن و بیست و پنج فیصد آن هیلیوم بوده است. بعداً در اثر توسعه فضای کیهان، عناصر ثقیل تر دیگر نمیتوانند تشکیل شوند، اما با بمیان آمدن دوباره قوای جاذبه، این هایدروجن و هیلیوم تراکم میکند و در اثر تعامل هستوی اولین ستاره های غولپیکر بمیان می آیند که باقیمانده عناصر ثقیله، در اثر تعامل هستوی در میان این ستاره ها بمیان می آیند که با انفجار این ستاره ها در آخر عمر شان، این مواد در فضای کیهان پرتاب میشوند ومنحیث غبار کیهانی در یک منطقه دیگر کیهان باهم تراکم میکنند و سیاره ای مثل سیاره ما یعنی زمین را میسازند.
ع.ح

>>>   احسن برشما آقای ع ح، پس در افغانستان فیزیک دان هم داریم!

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است