وزیر صاحب خارجه گوش ات را باز کن؟!

بنده از چندی بدینسو به ریاست امور خارجه بلخ جهت تایید تذکره خودم و دوستم جهت حل مشکل آن در کنسولگری ایران داشت به این ریاست مراجعه نمودیم. با چندین بار مراجعه نتوانستیم رییس و یا معاون و یا حتی یک مدیر ر ا ببینیم تنها دو شخص که در درواز کار می کنند همیشه بهانه تراشی و مشکل ایجاد می کنند و نمی گذارند که ما داخل برویم. هر بار که می رویم می گویند رییس صاحب در جلسه و یا هم ملاقات دارند و یا تا هنوز نیامده اند. روز بعد درست ساعت 11 بجه بود که رفتیم ریس صاحب آمده یا نه. در جواب گفتند نه نیامده و در جواب گفتند که شما تذکره خود را به کابل ببرید اینجا تایید نمی شود.

سوال اینجا است؟
چرا من کابل بروم آیا اینجا نمایندگی وزارت خارجه نیست؟
به چشم خود دیدیم اشخاص که واسطه دارند تایید می شوند غریب و بی واسطه نمی شود چرا؟ گناه من چیست؟ شهروند بلخ نیستم؟
چرا این ریاست سهل انگاری می کند؟
کو گوش شنوا که پیام خود را برسانیم؟
به لحاظ خدا، از خدا بترسید تا چه وقت ما بیچاره در بدر شویم در این نا امنی تا کابل چگونه برویم؟؟؟

رضایی

>>>   برادر، تو خبر نداری!
در افغانستان بازار آزاد است. این بازار شامل ادارات دولتی نیز میشود. زمانی که به یک اداره میروی، از پیره دار دهن دروازه بپرس که قیمت این کار و یا آن کار چند است؟ بعد از تثبیت قیمت، پنجاه فیصد پول را در دهن دروازه برای دروازه نگهبان بده و پنجاه فیصد دیگر را بعد از اجرای کار. اگر بعد از پرداخت پنجاه فیصد پول هنوز هم کارتو اجراً نشد، بدان که کارتو مرعی الاجراً نیست و پنجاه فیصد پیش پرداخت را منحیث پول چادر بی بی ببخش، زیرا شاید برای کار های بعدی تو به درد بخورد.

>>>   رضائی فکر میکند آنها مصرف ندارند زندگی ندارند؟؟

>>>   این هموطن ما راست می ګوید چونکه این وضع را من هم دیدم . روزی رفتم در یکی از دفاتر در مزارشریف ‌ وقتی از دفتر برګشتم دیدم بوت هایم ګم شده اند . بوتم را دروازه بان قایم کرده بود دوبار رفتم نزد ریس که کفش هایم نیست دروازه بان فوری کفش هایم را بیرون آورد و ګفت باید حق ما را هم بدهی !

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است