طی نظرسنجی که از وب سایت دویچه وله نشر شده است، نشان می دهد که آلمانی ها از ورود روبه افزایش پناهجویان به کشورشان هراس دارند. این در حالی است که زیگمار گابریل، معاون صدراعظم آلمان خواستار گفتگوی باز و عمومی درباره ترس مردم شده است.

یک نظرسنجی که به نیابت از رسانه معتبر آلمانی ای. آر. دی و چندین روزنامه انجام شده است، نشان دهنده تغییر نظر آلمانی ها در رابطه با بحران پناهجویان است. بر اساس این نظرسنجی، شمار کسانی که از ورود پناهندگان زیاد به کشورشان می هراسند، افزایش یافته است.

این نظرسنجی که آخر ماه سپتامبر انجام شد، نشان می دهد که 51 درصد از مردم از ورود پناهجویان نگران هستند؛ این در حالی است که یک ماه پیش این شمار 38 درصد بود. در همین حال، شمار کسانی که گفته بودند نگران نیستند از 59 درصد به 47 درصد کاهش یافته است. علاوه بر این، نظرسنجی خاطرنشان می کند که هراس از افزایش پناهجویان در شرق آلمان بیشتر از مناطق غربی است.

نظرسنجی نشان می دهد که 59 درصد نظردهندگان در شرق آلمان و 48 درصد در مناطق غربی از افزایش پناهجویان ترس دارند.

پژوهشگران همچنان دریافته اند که شک و تردید در کل درباره مهاجرت، بین آلمانی ها افزایش یافته است. 44 درصد از شرکت کنندگان اکنون بر این باورند که مهاجرت بیشتر ضرر به بارآورده تا فایده. درصد افرادی با این باور در گذشته 33 درصد بود.

این نظرسنجی همچنان نشان می دهد که محبوبیت حزب دموکرات مسیحی صدراعظم انگلا مرکل و همپیمان آن در ایالت بایرن، اتحاد سوسیال مسیحی اندکی کاهش یافته است.

میزان محبوبیت این احزاب ماه گذشته 44 و اکنون 42 درصد است.

علاوه بر این، بر اساس این نظرسنجی محبوبیت شخص انگلا مرکل به طور چشمگیری کاهش یافته است. صدراعظم آلمان در ماه آگوست زمینه قانونی پناهجویی آوارگان سوریه را در آلمان تسهیل کرد و اجازه داد تا آنها غیر از دیگر کشورها در آلمان درخواست پناهندگی بدهند. منتقدان می گویند: این سیاست سبب شده است تا شمار پناهجویان در اروپا افزایش یابد و مهاجران دیگر کشورها برای آمدن به آلمان ترغیب شوند.

قابل یادآوری است که هورست سیهوفر، رهبر حزب اتحاد سوسیال مسیحی که یکی از منتقدان سرسخت سیاست پناهندگی مرکل بود، محبوبیت اش از 28 به 39 درصد افزایش یافته است.

کد (14)

>>>   اصلاً پناهجویان مفهوم پناهندگی را نمی دانند.آنها فکر میکنند که در صورتی که یک کشور اعلان کرد که ما پناهنده میگیریم، این بدان معنی است که هر کسی به این کشور وارد شود، حق بود و باش دایمی دارد. در حالی که چنین نیست. در قانون اساسی این کشور ها به کسانی که زندگی شان در کشور شان از حهت اعتقادات سیاسی و دینی و مذهبی شان در خطر است، بعد از تحقیق همه جانبه پناهندگی داده میشود، که این کته گوری شاید یک فیصد و یا کمتر از یک فیصد پناهندگان را تشکیل میدهد. برای کسانی که در کشور شان جنگ است و هیچ منطقه امنی در کشور شان وجود ندارد، پناهندگی موقت تا ختم جنگ در کشور شان داده میشود. باقیمانده اشخاصی که در کشور های شان جنگ وجود دارد، اما در کشور هایشان مناطق امن وجود دارد و یا در کشور شان هیچ جنگ وجود ندارد، دوباره به کشور هایشان فرستاده میشوند. بعضی ها کوشش میکنند که بعد از یک مدت زمانی بود و باش در کشور پناهنده دهنده، دلایل بیاورند که اولاد من اینجا تولد شده و یا این که اولاد های من اینجا مکتب میروند و غیره دلایل. اما این دلایل قانع کننده نیست و در قانون پناهندگی درج نیست. بناً زمانی که کشور آلمان میگوید که ماپناهنده میپذیزیم، این در حقیقت کدام تغیری در قانون پناهندگی نیست، بلکه تعهد کشور آلمان را به همان قانون پناهندگی قبلی که وجود دارد،نشان میدهد.

>>>   معلومه تغییر میکنه وقتی به بیش از 4میلیون ترک تبار و ایرانی وافغان تابعیت بدهندنه اقامت وبه مهاجرین ماهانه بیش از600یوروحقوق ومزایای دیگرهم مانندمسکن وغیره بدهند قابل تقدیر است وهمچنین جذب کننده
شیوا

>>>   آقای شیوا چند بار برایتان نوشتم و از شما خواهش کردم بیشتر مطالعه بفرمائید اگر خیلی وقت مطالعه ندارید لااقل کمی از روز را برای فکر کردن کنار بگذارید . به اخبار هم گاهی گوش کنید بد نیست معضل بیکاری و بحران اقتصادی و بدهی های کشور های اروپائی را هم در نظر بگیرید . آنوقت شاید مثل من به این نتیجه برسید که مگر اروپائی ها مغز خر خورده اند که به کسی ماهیانه 600 یورو بدهند و مسکن مجانی و مزایای دیگر هم به او بدهند که راست راست تو خیابان راه برود و بگویند خوش آمدی چون تو آواره ای روی چشم ما جا داری . برای اطلاع شما می گویم 600 یورو می شود 40000 افغانی یا دو ملیون و سیصد و پنجاه هزار تومان .
شهروند - ایران

>>>   به نظر دهنده دوم!
دولت این پول را به پناهندگان نمی دهد. بلکه دولت فدرال آلمان به دولت های ایالتی بخاطر اعاشه و اباطه پناهندگان، این پول را میدهد که شامل کرایه جای بود و باش یعنی کمپ ها، مصارف تحصیل کودکان و بزرگسالان و خورد و خوراک شان میشود. قبلاً دولت برای پناهندگان ماهانه پنجاه ایروجیب خرچ میداد، اما حالا این جیب خرچ نیز دیگر وجود ندارد و فقط نان و جای بود و باش یعنی کمپ( لاگر) برایشان در نظر گرفته شده است.

>>>   اقای شیوا واقعیت را بیان نموده

>>>   اقای شیوا
ملیت مهاجرین به المان فقط محدود به سه کشوری نیست که شما نوشته اید بلکه از بسیاری کشور های افریقایی یا اسیایی و ارو پای شرقی سابق هم به المان مهاجرت کرده اند.در ضمن وقتی فردی به صورت غیر قانونی به انجا می رود ابتدا باید سال های طولانی و در بسیاری موارد {7تا8}سال در اردوگاه های مخصوص این افراد باشد تا به تقاضای پناهدگی یا مهاجرت او رسیدگی شود.زندگی در این اردوگاه ها مشکل است و افراد با مسائل متعددی از نظر بهداشتی یا غذایی و حتی اخلاقی مواجه می شوند و باید از محدوده خاصی هم خارج نشوند.در مواردی بعضی از افراد به علت همین سختی ها دست به خود کشی زده اند.رقم 4 میلیون برای اتباع این سه کشور را هم معلوم نیست بر اساس کدام ماخذ نوشته اید .
از تهران

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است