به قندوز رفتیم تا از شهری که تازه پس از یک جنگ سخت و نفس گیر دوباره بدست حکومت آمده است دیدن کنیم, از مردم با همت و سربلند قندوز عیادت کنیم, ساعتی در کنار آنها بنشینیم و از ماجراهای جنگ بشنوییم, از ماجرای زندگی زیر پرچم طالبان بشنوییم ... با آنها ابراز همدردی کنیم و پیام بدهیم که همه ملت در غم و درد قندوز و قندوزیان عزیز شریک هستند و برای حفاظت و حراست از هموطنان شان آماده هرگونه کمک و همکاری هستند.

قندوزیان عزیز روزهای سختی را سپری کرده بودند, از وحشت و دهشت می گفتند, از قتل ها و غارت های پلان شده می گفتند, از تجاوز و ... سخن می گفتند.

شهر خالی بود, هنوز هم در برخی نقاط شهر طالبان با نیروهای نظامی درگیر بودند, دکان ها بسته بود... مردم از نبود مواد غذایی سخت دچار مشکل بودند. نظامیان با روحیه بلند وطن دوستی در میدان های نبرد حضور داشتند و وعده فدا کردن جان و زندگی شان را برای حفاظت و حراست از هموطنان ثندزی شان می دادند و می گفتند حاضر اند برای امنیت و آرامش هموطنانشان زندگی شان را فدا کنند.

اگر می توانید به کمک هموطنان قندوزی تان بشتابید و برایشان مواد غذایی برسانید.

داکتر فهیم توخی

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است