ناامنی با آغاز فصل گرما و طولانی شدن روزها همواره به سراغ مردم ملکی غیرنظامی و نیز نظامیان جوان افغانستانی می امده است اما شدت و حدت حملات و مناطق مورد حمله و هجوم مخالفان مسلح محدودتر و محسوس تر بوده است.

به عبارت دیگر، طی سالیان و دفعات گذشته، عموما مناطق مرزی و پشتون نشین مورد حملات طالبان و شبه تروریستان قرار می گرفته است و نوع هجمه ها و مدت شان نسبت به سال جاری کم تر و کمرنگ تر بوده است اما...

اما در سال جاری و با بروز و ظهور پدیده ی هولناک نمایانده شده ی داعش، هم نوع حملات گستره و طیف وسیعی پیدا کرد و هم میزان حملات، تعداد دفعات حملات، منطقه مورد حمله و نیز شدت حملات ساماندهی شده تغییرات چشمگیری داشت.

چهار انفجار و انتحاری عظیم متوالی در فقط یک ماه در قلب پایتخت در مناطق نسبتا مرفه نزدیک به ارگ ریاست جمهوری و نیز تلفات سربازان بی سر در جلریز و بدخشان شواهدی بر این مدعا است که سیر ناامنی و ناارامی پراکنده و صعودی است.

این درحالی است که وزارت دفاع همچنان با سرپرست متمایل به طالبان اداره می شود و سریال تکراری استیضاح و استجواب و استعلام از نیروهای ارشد امنیتی و وزارت داخله راه به جایی نبرده و جز وقت کشی به نفع طالبان نتیجه ای نداشته است.

زنان و کودکان عابر در خیابان ها و سرک ها یا ساکن در منازل و مناطق مسکونی مورد حمله واقع شده طی حوادث اخیر، بیشترین میزان قربانیان انتحاری ها و انفجارها در کابل را تشکیل می دهند که عموما در مناطق شلوغ و پرازدحام و در ساعات میانی روز به وقوع می پیوندند.

در این میان، محکومیت شدیداللحن رییس جمهور یا تقبیح سازمان ملل متحد، دردی از خانواده های قربانیان یا متضرر شدگان مالی و جانی و روانی دوا نمی کند؛ برکسی پوشیده نیست که حمله کنندگان چه کسانی هستند و حامیانشان چه کسانی اما تا اجازه دفاع و خنثی سازی حملات صادر نشود؛ اقدامی صورت نمی پذیرد.

کد (8)

>>>   چرا از استانکزی از این سخن او که بعد از سقوط قندوز توسط طالبان گفت به مردم عادی هیچ آسیبی از طرف طالبان نرسیده است، اسیضاح نشد؟ این سخن او حمایت صریح از طالبان است. یعنی همان چیزی است که طالبان تبلیغ می کند.

>>>   استیضاح و استجواب مسولین امنیتی و سایر وزرای کابینه اصلا بی فایده است . زیرا هر وزیر از خود یک ریس جمهور دارد و اشرف غنی اصلا بدون مشوره یکی ازین هفت رهبر حکومت به اصطلاح وحدت ملی هیچ کاری در مورد بر کناری وزرا کرده نمی تواند . وزرا هم راه خود را گم کرده که زود تر به کدام رهبر گذارش بدهند. صلاحیت های شان معلوم نیست حتی وزیر یک ریس خود را بدون مشوره ان رهبری که ریس به او وابسطه است برکنار کرده نمی تواند. همیطور والیان و قومندانان امنیه ولایات از همه سر کلاوه به اصطلاح جر شده و علت اصلی شکست نیرو های مسلح هم همین است . که در ولایات کسی از والی اطاعت نمی کند . نفر اول معلوم نیست هر کس از مرکز از رهبرانش و انهای که وی را به این پست نصب کرده هدایت می گیرند . این نوع حکومت خنده اور است وزیر خارجه در نقش وزیر دفاع به قندوز سفر میکند و به مسولین نظامی هدایت جنگ میدهد . اشرف غنی از زندانیان فراری خواهش میکند که دوباره به زندان برگردند . استاد سیاف جلسه به اشتراک یک عده یی از قومندانان و مسولین بلند پایه حکومت تشکیل داده تا به ارتباط اوضاع قندوز تصمیم گیرند . در پروان هم چنان حال از ملت راه گم است نمی دانند که چی کسی زمام امور این مملکت را بدست دارند؟ همین اوضاع سر در گم شاید بلاخره کار دولت را یکطرفه کند و ممکن طالبان بر اوضاع اکثر ولایات حاکم شوند.

>>>   وکلای مجلس به جای اینقدراستیضاح وتایید صلاحیت وباجگیری باید قوانینی برای نظارت بیشتربرعملکرد اردو وپلیس ووزرات داخله برای کنترل سرحدات و ممانعت از ورود جنگجویان خارجی وضع کنند.امنیت داخلی مداوم کگنترل شودوخارجیان عضوناتووایساف هم مطابق قوانین داخلی کنترل شوند.
شیوا

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است