خدمت دوستان عزیز!

من آنچه را می‌نویسم و نشر می‌کنم طبق معلومات مسوولان امنیتی است و دوستان و نزدیکانم که در خط مقدم جبهه با طالبان می‌جنگند.

یا مسوولان امنیتی دروغ می‌گویند و یا اینکه یک تعداد معلومات درست ندارند و هی که می‌تازند و در پی تکذیب هستند.

قندوز پاره‌ تن من است و دردمان مشترک. نزدیک به صدتن از نزدیکان و خویشاوندان ام در قندوز است و از دیروز تاحال به سه استفامت بیجا شدند و از شر طالبان وحشی خودشان را در امان نگه داشته‌اند.

وضعیت قندوز را درک می‌کنم و از پوست و استخوان درد هموطنان ام را احساس می‌کنم. دو شب و روز است نه خواب دارم و نه هم ذهنم آرام است اما نه برای اینکه من در پی چیز دیگری باشم.

در جنگ عقب نشینی، پیشروی و کشتن و کشته شدن است.


ذبیح الله عسکر زاده

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است