وقتی به گذشته مهاتاما گاندی, نیلسون ماندیلا و غیره، رهبران دولت هایی می بینید که در شرایط خیلی بد و حتی زیر استثمار دولت های ابر قدرت وقت قرار داشتند و چگونه ملت هایشان را از شر آن همه بدبختی ها نجات بخشیدند, بعد می آیید به برخی از رهبران کنونی دولت ها منجمله کشورخود ما مقایسه می کنید که همواره این بزرگوارها تمثیل از کشانیدن افغانستان از چنین بحران ها و ناهنجاری های کنونی می کنند و به مردم وعده های امروز و فردا می دهند که گویا ازجان و دل در راه آوردن آرامی و صلح و برابری براین ملت مظلوم می کوشند فکر آدم را به فکر زمان سیاه طالبان فرو می برد.

به یاد دارم در یکی از سخنرانی ها در پارک وزیر اکبرخان یکی از بزرگان طالبان که لباس های سفید به تن با موهای ژولیده و عمامه ی سفید بسر داشت در سال های نخستین رژیم سیاه طالبان خطاب به مردمی که به اطرافشان جمع شده بودند می گفت: (ترجمه به فارسی): ما یک حکومت ملی و سرتاسری تشکیل می دهیم در این خاک اما تمام دنیا می داند که مالکان اصلی این سرزمین یک قوم خاص است (که ایشان صریحا از قوم خویش نام بردند) و سایر اقوام این کشور را بدون در نظر داشت تاریخ چندین هزار ساله شان اجنبی و بیرونی می خواند و بار بار می گفت: این هم کدام مشکلی نیست خیر باشد ما تمام اقوام و ساکنان این سرزمین را با آغوش باز و جبین گشاده می پذیریم... از این نوع حرف ها در سخنان شان خیلی شنیده می شد.

من که هنوز قادر به بحث و مباحثه را از لحاظ کمی سن و سال و هم قدرت لب گشودن در برابر این طیف افراطیت گرا و ظالم ترین آدمین روی زمین را نداشتم با خاموشی به سخنان نیش دار همچون مار های زهراگین شان صرف گوش می دادم و گاه از فرو ریختن اشک از چشمان و اندیشیدن به ستم ی که در حق مردم می نمودند و گفته های زهراگین شان چشم هام خیره می شد که حتا عمامه سپید رنگ شان به چشمانم سیاه و سروکله هایشان همانند حیوان های درنده یی به نظر می رسید. به هرحال...

حالا هم افزایش روز افزون سطح بیکاری درکشور, فرار جوانان از بی کاری و فقر و ناامنی همه بدبختی ها ازسیاست های دوروی رهبران خودکامه کنونی هستند که تا این جریان در نظام کنونی ادامه داشته باشد ملت شاهد آمدن رفاه و آرامی نخواهد بود.

اینبار نیز اگر باری به برخی از وزارتخانه ها سری بزنید همان مسایل طالبانی (بخل, کینه و عداوت, مسایل قومی و سمتی و حزبی و گروهی و زبان پرستی ها و ... ) به شدت به نظر می رسد و این وعده های دروغین و عوام فریبانه رهبران کنونی را نیز کمتر از همان حکومت سیاه طالبانی نمی بینم.


رحمت نیکان

>>>   ... به به کسانیکه زیر نام طالبان کشور ما را با انفجارات شان ویران میکنند و مردم ما را با انتحاری های شان قتل عام میکنند واز نهایت بی غیرتی حتی از پوشیدن لباس زنانه وچادری خام ها بخاطر ترور شان اسفاده میکنند تا مورد شناخت نیروهای امنیتی کشورم قرار نگیرند ودستگیر نگردند ولی با انهم نیرو های مسلح کشور ما با توکل بر خدا وعشق بوطن وعلاقه بوظیفه شان گماشته گان بیگانه را با پوشیدن لباس زنانه وچادری بسر شان مانند خانم ها وخال وخطاب روی شان گرفتار کرده واز طریق رسانه های تصویری نشانداده اند...بکار شیطان دشن انسان .

>>>   بسیار زیبا بیان نمودید، افغانستان به رهبری ضرورت دارد تا مردم را از مظلومیت نجات دهد ورنه از عودالرحمن تا غنی خان ظلم ایشان همچنان ادامه دارد. اگر رهبری ظهور نمیکنند باید مردم بیدار شوند!

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است