از آنجایی که نماینده های خودخوانده و ناخوانده ی ارگ ریاست جمهوری و حکومت وقت در نشست های مهم بین المللی و همایش های جهانی با محوریت افغانستان ید طولایی در وقت کشی و فرصت سوزی داشته اند و دارند؛ جوامع مدنی افغانستانی به فکر افتاده اند که...

که علاج واقعه قبل از وقوع باید کرد و نباید هفتادمین گردهمایی سران سازمان ملل متحد درخصوص مسایل افغانستان همچون تجمع های پیشین بی نتیجه باشد و در راستای بی کفایتی و عدم مدیریت و تدبیر نمایندگان نمادین دولتی از دست برود.

لذا هم بر سر تعیین جایگزین و نماینده رییس جمهور برای عرض اندام و سخنرانی در هفتادمین نشست سازمان ملل متحد میان دو تیم حاضر در ارگ اختلاف بود و هم بر سر متن آماده ی قرائت؛ چرا که هر تیم جداگانه متنی تهیه و تدارک دیده است و وحدت ملی در حکومت موج می زند اما...

اما نظر به اینکه رییس جمهور محمد اشرف غنی و رییس اجرایی عبدالله عبدالله نمی توانند کوچکترین و قابل پیش بینی ترین مسایل داخلی خود را بی سروصدای رسانه ای یا مداخله خارجی ها حل و فصل کنند؛ سرانجام غرب به آنها گفت که نخست وزیر در غیاب رییس جمهور باید در مجمع اشتراک نماید.

و بدین ترتیب شد که الفبای ابتدایی سیاست بازهم توسط خارجی ها به خورد افغانستانی ها و ارگ نشین ها داده شد تا مشکل حضور مهره ها در مجمع جهانی، حل و فصل گردد اما مساله قرائت کدام متن با کدام اولویت ها همچنان لاینحل باقی مانده است تا نهادهای مدنی بپاخیزند.

در این مواقع می توان به ضرب المثلی معروف دل خوش کرد که کوشش بیهوده به از خفتگی! هرچند از این رقابت ها برای چکر زنی در اروپا و جنجال ها برای قرائت چنددقیقه ای متنی چندصفحه ای برنمی اید که چیزی دستگیر ملت شود اما از غیاب در این نشست بهتر است.

پیش از این نیز، بیماری رییس جمهور، گذشته از زمزمه های تشکیل حکومت موقت و کودتا از سوی رییس اجرایی، بر نگرانی ها مبنی بر بی دستاورد بودن حضور افغانستان در سازمان ملل متحد دامن زده بود چرا که با دست پر رفتن و دست خالی برگشتن رسم حکومت وحدت ملی است.

کد (8)

>>>   چه فرق میکنه غنی یاعبدا.. مهم طرح ونقشه راه برای خروج ازمعضلات وبحرانهاست
شیواکاندیداحتمالی بلخ

>>>   هههههههه کودتا توسط رییس اجریه ههههه همین پست سمبولیک ریاست اجریه که عبدالله در اختیار دارند از برکت اشرفغنی است

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است