قریب به 80 روز از عدم مشروعیت پارلمان و بیش از 11 ماه از عدم مشروعیت حکومت نصفانصف و سهمیه بندی شده وحدت ملی می گذرد اما گویی مردم ملکی و نهادهای مدنی و دستگاه های قضایی به این روند غیرقانونی خو گرفته اند.

در همین راستا، کار کمیسیون انتخاباتی نیز همزمان با برپایی طولانی ترین و مضحک ترین انتخابات صدسال اخیر جهان در افغانستان پایان یافت و عملا و علنا بسیاری از دست اندرکاران و ناظران انتخاباتی خواهان برکناری رییس و اعضای این جمع ناموفق شدند.

اینک اما نه تنها احمد یوسف نورستانی و دار و دسته اش از کار برکنار نشده اند که هرازگاهی با اظهارات بی پایه و اساس خود در صدر توجه مخاطبان خاص قرار می گیرند و مدعی هستند که تا ختم دوره شش ساله، هیچ شخص یا نهادی حق عزل اینان را ندارد.

گذشته از این، وجود چند کمیته و کمیسیون موازی کار و مداخله کار و بی نتیجه ازجمله کمیسیون نامستقل انتخابات، کمیسیون سمع شکایات انتخاباتی و کمیسیون اصلاح نظام انتخاباتی نه تنها کمکی به روند توزیع تذکره های الکترونیک نکرده که انتخابات پارلمانی را نیز تا اطلاع ثانوی به تعویق انداخته است.

تذکره های الکترونیکی که قرار بود تسریع بخش و تعجیل کننده و تسهیل گر روند انتخابات بزرگ و سراسری باشد؛ اینک مزید بر علتی شده است برای انواع اهمال کاری و تعلل و درجا زدن و حیف و میل پول های خزانه ملی.

علاوه بر همه اینها، نه رییس کمیسیون انتخابات و نه رییس کمیسیون سمع شکایات و نه رییس کمیسیون اصلاح نظام انتخاباتی هیچ یک بیکار ننشسته اند و بجای جبران مافات، به حکومت هشدار می دهند و اظهارنظرهای استهزاآمیز صادر می کنند و ...

نکته قابل توجه دیگری که نباید از نظر دور بماند قهر دو تن از اعضای کمیسیون نوظهور اصلاح نظام انتخاباتی و ارایه گزارش کاری نامناسب و غیر قابل قبول از عملکرد این ارگان است؛ گویی حاشیه پردازی و عدم اولویت بندی گریبانگیر اصلاحات انتخاباتی نیز شده است تا نمایندگان مجلس با خیال راحت بخورند و بیاشامند و اسراف کنند و به ریش مردم بخندند.

کد (8)

>>>   جیبها خالی شد برای پر کردن امدند

>>>   اعضای مجلس.... که چون برج خاموشان از چاقی دیګر حرکت کرده نمیتوانند؛ وووو.....؟ خداوند این همه را یکسره به سزای اعمال شان برساند.
فریده کابل

>>>   پارلمان به معنى خيانت وشروع خيانت بمردم وجاى خيانت ودروغ بمردم وبه وطن وجاى وطن فروشان وجاى جاسوسان واقعى دولت هاى بيگانه در جنگل پارلمان نيست اما درافغانستان است ٠ مسافرجبرى

>>>   عزیزانم ، این پارلمان کذایی و این ارگ نیشینان همه تقلب بیش نیست ، از زمان انتخابات و دو بار پول بی زبان را به دست هزاران مردم با زبان و به بازی گرفتن مردم بی سواد جامعه و حکومت به اصطلاع وحدت ملی شابیه بیش نیست به ریش انها خیلی ها از بالایی ها خندیدند و انها هم به ریش مردم بیچاره افغانستان که از روی جهالت نادانی به این دانه های شطرنج که همه دانه های سر بازان کهنه بودند راهی داده بودند ، خندیدند .

>>>   نگوید پارلمان بگوید ... نامشخص نگهداری میوشد

>>>   اوضاع جاری افغانستان بسیار نامناسب است . این همه مشکلات فقط اشغال بودند افغانستان توسط قوت های غربی است. ملت مظلوم افغانستان هرگز این وطن فروشان و خاینین ملی را به عنوان نماینده خود نمی دانند بلکه این نمایندگان جعلی و دست نشنده قوت های غربی هستند. این شکم پرورانی که در مجلس نشسته اند با خود چه فکر کردند . به ریش ملت ستم دیده افغانستان ریشخند میزنند . به این خاینین بگویید که اینجا افغانستان است . یعنی قبرستان بزرگ امپراطوری های بزرگ متجاوز و غلامان حلقه بگوش است . امارت اسلامی افغانستان به فرضیه الهی خود یعنی جهاد مقدس عمل خواهد کرد و تنهاه راحل افغانستان عزیز است . زنده باد مجاهدین حقیقی این وطن.
والسلام حبیب الله یوسفزی

>>>   اینها فقط مزدوری کشورهای خارجی هستند دنبال دوزدی وجورچپاول وعیاشی است وملت عزیز بخود به اینهادل خوش نکنید که برای شماخدمت نمیکند
جاسم

>>>   در افغانستان كدام چيز مشروع است از اليف تا يا همه نامشروع است

>>>   تمام مردم افغانستان در تلویزونها شاهد برگزاری جلسات عمومی پارلمان غیرقانونی تمدید شده اند. نه تنها امروز بلکه سالهاست که فقط ۴۰ -۵۰ وکیل در جلسه اشتراک مینمایند و نصاب ان هیچوقت جزء روزهاییکه وزرا برای استجواب یا اخذ رای اعتماد به مجلس میایند پوره نبوده است. حتی عده ای از وکیلان واضح میگویند که روزهای استجواب و رای اعتماد روز «غریبی» انها است و از همین خاطر حاضر مجلس میشوند در غیر ان پارلمان چه و کار چه؟ جالبتر اینکه در جریان جلسه های عمومی که از جمله ۲۴۹ عضو تنها ۴۰ - ۵۰ نفر حاضر اند اینها «ترقس» قانون تصویب میکنند. در دنیای دیگر پارلمانها قبل از اغاز جلسات اعلان میکنند که چند عضو حاضر و چند عضو غیر حاضر اند. تنها در صورتیکه نصاب پوره باشد جلسه شروع میشود ولی درین کشور بی پرسان هیچوقت چنین نشده و بنابرین تمام قوانین و فیصله های مجلسین غیر قانونی است. پارلمان افغانستان مایه شرم و ننگ افغانستان است و بس.

>>>   پس از یک هفته دید و باز دید با شخصیت های علمی، فرهنگی، سیاسی، اجتماعی، دوستان و آشنایان، فرصتی یافتم تا سری به شهر تاریخی کابورا یا کابل جدید بزنم. در این شهر، ترافیک سنگین و بی نظمی، خیابان‌هایی پر از چال و دست انداز، انبوه فروشندگان مواد غذایی، دارویی، پوشاک و لوازم خانگی در پیاده روها و کناره‌های اصلی خیابان‌ها و نیز سر و صدای فروشندگان و گدایان از یک سو، و وضع بسیار بد بهداشتی ساختمانها، مغازه ها، کوچه ها، راهروها و اماکن عمومی و نبود فضای سبز از سوی دیگر، مظاهره همو طنان ظلم دیده راه بندی های درمسیر سرک شاشهید ( ع ) وسرک بگرامی روح و روان انسان را به شدت آزار می دهد. وضع سیاسی ناهنجار، تاخت و تاز گروه های مسلح به ظاهر وابسته به ارگانهای امنیتی، دولت بی خاصیتی که مشروعیت کافی ندارد و پارلمان بی صلاحیت و بی کار، وکلای حقوق بگیر و کارمندان رشوه خوارِ غرق در فساد و رهبران ...، هر انسان آزاده ای را متأثر می سازد. دلم از غصه گرفت، و چنان پنداشتم که خرد ورزی و آزادگی از کشور نازنینم و شهر زیبای کابل (البته کابل زیبای چهل سال پیش)، رخت بر بسته است وکسانیکه در قدرت سهیم هستند ( ریس جمهور . ریس اجرایه و معاونین شان . وزیران . معینان . وریاست های مستقل ) نوکران حلقه بگوش خارجی ها باعث گرفتن آزادی کشور نازنینم شده اند
میرخیل

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است