تاریخ انتشار: ۱۴:۳۶ ۱۳۹۴/۶/۱۲ | کد خبر: 101901 | منبع: | پرینت |
فکر نمی کنم که پاکستان بر کرزی فشار آورده باشد که خط دیورند را به رسمیت بشناسد، چون سردمداران پاکستان و آی اس آی اینگونه سخن احمقانه و ابلهانه نمی زنند، به خاطر اینکه قضیه دیورند و پرونده آن سال ها قبل تمام شده و بسته گردیده است، خط دیورند دوبار بوسیله عبدالرحمن خان، چند بار به وسیله حبیب الله خان و همینگونه بوسیله امان الله خان نادر خان و ظاهر خان به رسمیت شناخته شده، سازمان ملل هم بر آن مهر صجه گذاشته، انگلیس و امریکا هم آن را تایید می کنند.
موضوع دیورند در زمان صدارت داود خان به اشاره روس ها دوباره گشوده شد، چون افغانستان تازه فهمیده بود که انگلیس ها، چقدر محیلانه از جهالت سردمداران افغانستان استفاده نموده و این کشور را با خط فرضی دیورند نه تنها متفرق ساخته بلکه سرزمین افغانستان را تجرید نموده محاط به خشکه ساخته بود و چون روس ها بر ضد سیاست های انگیس و یا به عباره دیگر بر ضد امپریالیزم آمریکا می جنگیدند و حتم داشتند که از طریق افغانستان به بحر هند راه پیدا کنند به همین جهت دعوای اینکه دیورند را انگلیس ها بر افغانستان تحمیل نموده اند و قابل قبول نیست، دوباره موضوع دیورند را بر سرزبان ها انداختند، در زمان ریاست جمهوری داود خان، دولت او در فرجام به این نتیجه رسید که پرونده دیورند مختومه بوده هرگز برای افغانستان بردی ندارد.
فلهذا مصمم شد که این موضوع را دوباره به بایگانی بفرستد و با ذلفقار علی بوتو کنار بیاید، پاکستان هرگز بر افغانستان اعتماد نمی کرد ولی با وساطت مصر و عربستان سعودی و کشور ایران بوتو راضی گردید که فقط یک راه ترانزیت از بحر هند تا خاک افغانستان به عاریت داده شود تا تجار افغانستانی بتوانند به سهولت مال التجاره شان را به افغانستان بدون مزاحمت برسانند ولی داود خان بوسیله گماشتگان روسها یعنی خلق و پرچم از میان برداشته شد، در زمان خلقی ها جنگ های بی امان مجاهدان با جکومت دست نشانده همه برنامه های روس ها را درهم ریخت و پاکستان کاملا از خطر ادعای کاذب دیورند جان سالم به در برد.
اکنون دیده می شود که ادعای ابلهانه کرزی بدون اینکه پشتوانه هیچ کشوری را در این خصوص داشته باشد پنداندن رگهای گردن و طمطراق محض بوده باعث ریشخند مردم و جوامع بین المللی شده است و این موضوع سبب آن گردیده است که پاکستان با دید خصمانه افغانستان و مردم آنرا درهم بریزد، در زمان کرزی و با اشاره او یک حرکت ناکام پشتونهای لرو بر را به راه انداختند... این حرکت احمقانه را بزرگنمایی کردند اما بعد ها متوجه شدند که این حرکت بیشتر به نفع پاکستان است تا افغانستان زیرا نفوس اکثریت پشتون ها در صوبه سرحد یا در پشتونخواه پاکستان موقعیت دارند و نفوس اندک پشتون ها در افغانستان زندگی می کنند که به این ترتیب پاکستان می خواست ولایات جنوبی افغانستان را ضمیمه خاک خود بسازد تا همه پشتون ها ، پختون خواه پاکستان را بسازند و طالبان از طریق دفتر قطر می خواستند همین موضوع را بر دولت افغانستان بقبولانند که باعث عصبانیت کرزی شده و بلند کردن بیرق طالبان را درقطر بهانه گرفته و آن را توطیه آمریکا دانست، باید متذکر شد که بلند کردن ادعای افغانستان یا پشتونستان لرو بر بوسیله یون و جنرال طاقت و اشرف غنی احمد زی و اتمر و پشتیبانی کرزی و خرم و امثال آنها سرزبان ها افتاد و حتی یون ادعا می کرد که تمام کابل و ولایات جنوبی افغانستان بایستی با پشتونخواه وصل شوند که افغانسان بزرگ یا پشتونستان کبیر بگونه نام نهاد ساخته شود.
به جرات می توان گفت که این ادعای پوچ کرزی و حواریون نادان او افغانستان را به خاک تیره نشانده است و هرگز قابل حل نبوده فقط برای دشمنان افغانستان حربه خیلی نیرومندی داده است تا و حدت و برادری مردم افغانستان را لطمه بزنند و جنگهای قومی و زبانی و سمتی را تشدید نمایند و باعث عقب گرد و فتور اقتصادی و احتماعی و مذهبی و فرهنگی و سیاسی مردم افغانسان شوند.
این را می توان به صراحت گفت که وجاهت موضوع دیورند دیگر باقی نمانده است و در این شرایط افغانستان هرگز نمی تواند این ادعای احمقانه را به اثبات برساند و هیچ کشوری از او حمایت نمی کند و آنانی که ادعای دیورند دارند همانند کرزی و دارو دسته جنایت کار او، آنها بدون تردید دشمنان واقعی مردم افغانستان شناخته می شوند، جالب اینجا است که همان هایی که سنگ دیورند را بر سینه می زنند خودشان جواسیس آی اس آی و جیره خواران سردمداران پاکستانی هستند.
مریم
>>> سلام مریم جان !
موضوع خط دیورند به این ساده گی ای که در این نوشته آمده، نیست. حتی امضای امیر عبدالرحمن خان در تفاهم نامهء اصلی وجود نداردو یک نسخهء جعلی آن فکر میکنم در یکی از موزیم های انگلستان ، موجود است. نه تنها امیر حبیب الله ، غازی امان الله خان، ظاهر شاه و شهید سردار محمد داوود خان ، این خط را به رسمیت نشناخته اند که حتی داکتر نجیب مرحوم، جان خود را بخاطر نپذیرفت این خط و امضاء نکردن سند آن، از دست داد.
>>> این ملک از دست جاسوسان پاکستانی چون اسماعیل یون وجنرال طاقت وخرم وامثالهم به مشکلات قرار گرفته یکروز پشتونخواه بزرگ را مطرح میکنند وقوله سر میدهند تا مشکل خلق کنند وروزی دیگر مثله درج کلمه افغان را در تذکره های برقی از تلویزیون پاکستانی ژوندن براه می اندازند تا با نفاق افگنی باعث کشمکش های داخلی گردد ودست درازی های پاکستان وکماشتگان ان بنام طالبان بیشتر مرتکب قتل وجنایت وتخریب مملکت ما گردند در حالیکه همین جاسوسان اسماعیل یون وجنرال طاقت وتلویزیون پاکستانی شان بنام ژوندون بجز از جاسوسان همقطاران خود شان دیگر کسی طرفدار شان نیستند اما با انهم این ها هر روز با یاوه سرایی ها انهم از طریق تلویزیون ساخت پاکستان بنام ژوندون در صدد نفاق افگنی ونا امنی در کشورما تپ وتلاش میکنند که باید جلو شان گرفته شود .
>>> آغای کرزی محض دیوانه سیات مدار لجو ج است مسله مرز دیورند بن پاکستان و افغانستان را امیر عبدالر حمن خان امضای قطع گرد ه است.
>>> قبول کنید که عبدالرحمن جابر خودکش بیگانه ترس این سند را امضا کرده است. حضور نظردهنده اول عرض کنم که بعد ازامضای معاهده دیورند ، یکی از...وزیرستانی با انعقاد معاهده دیورند منطقه اش تحت تسلط بریتانیا قرار گرفت برای امیرعبدالرحمن خان نامه میفرستد و از امیر میخواهد که بیعت او مردمش را قبول کند. ملا پیونده درنامه اش متذکر میشود که وی سه هزار مرد مسلح دارد که هرآن آماده امرامیرخواهند بود تا با انگریز مصاف دهند. اما آیا شما میدانید که جواب امیر عبدالرحمن برای ملا پیونده چه بود؟ حتماً نمیدانید. متن دقیق آن درتاریخ غبار ذکرشده و اصل نامه هم احتمالاً درآرشیف ملی موجود است. به هرصورت عبدالرحمن برای... پیونده مینویسد که:" هرقدر برای شما... نصیحت کردم کمترشنیدید ، بناً تصمیم من این شد که اختیار شما را به کفر (انگریز) واگذارم" نقل بالا سند دیگری است که خود امیر شما یعنی عبدالرحمن مناطق آنسوی دیورند را به انگلیس واگذار کرده بود. حالا من به صفت یک افغان به خواه ملک ومردم خویش به همه شما میگویم که قضیه دیورند ختم شده است وهیچیک اززمامداران پاکستانی رسماً از دولت مداران افغانستان نخواسته اند که دیورند را به رسمیت بشناسند. خطی را که دنیا به رسمیت میشناسد ، مردم پشتون پاکستان به رسمیت میشناسد ، تاجیک ها ، اوزبیک ها وهزاره های افغانستان به رسمیت میشناسند ، حتی پادشاه بزرگ ما امیرامان الله غازی با اعمال خود به رسمیت شناخته است حرفی ندارد که به رسمیت شناخته شود. کرزی هم دروغ میگوید ، کسی از وی نخواسته است که درمقابل فلان کار یا چیزی دیورند را به رسمیت بشناسید. کرزی وامثالهم دیورند را به رسمیت نشناسند این هیچ واقعیتی را تغییرداده نمیتواند. حکومت پاکستان درآنطرف خط قایم است وبرقرار.
اگردیورند حرفی دارد این حق مردمان آن طرف خط است که باید آن را مطرح کنند ، مردمان بلوچ پاکستان خواهان آزادی اند وسالانه هزار ها تن در این راه شهید میدهند آیا قیرکدام پشتون پاکستانی را دیده اید که به خاطر آزادی ازیوغ پاکستان کشته شده باشد؟ حتماً ندیده اید. پشتون های پاکستان در آنکشور صاحب عزت استند ، زنده گی خوب دارند ، درارتش افسران عالیرتبه اند ، رییس جمهور وصدر اعظم و رییس استخبارات نظامی پاکستان بوده اند. آنها بیاییند که با افغانستان یکی شوند که چه بشد؟ آنها عقل دارند ، دیوانه که نیستند که کشور قوی مثل پاکستان را پشت پا زنند وبیایند خودرا به فقروجهالت پیوند زنند. کرزی دروغ میگوید ، کشته شدن نجیب هم در راه دیورند یک افسانه است ، نجیب زمانی که کشته شد ، کسی نبود ، یک رییس جمهور فراری ودرتبعید بود آیا پاکستانی ها آنقدر بی عقل اند که بیایند پای سندی که برای آنها تاریخش مصرفش گذشته است امضای یک کسی را که حالا کسی نیست بگیرند. لطفاً به این حرف های کوچه وبازار نچسپید. حالا بیشتر درفکر این باشید که این قطعه خاک باقیمانده را نگه دارید چون برای مردم افغانستان خواب های وحشتناکی دیده اند ، نشود که یکبار مثل عراق وسوریه خدای نخواسته ما هم بدون سرزمین شویم و درآنزمان باز افسوس کنیم که ای کاش همان قطعه حاک خودرا وطن خویش مساختیم.
>>> اگر دیورند را می خواهیم باید پنجده را هم بخواهیم وایران هرات را از ما بخواهد همینطور درجهان چندین سرزمین است که باید تغیرکند بنگلادیش به پاکستان برگردد یا پاکستان به هند ملحق ساخته شود حالا از دست ترورست ها روز نداریم واگر روزی که هرگزنخواهیم دید آنطرف دیورند که زاد گاه ولانه ترورست ها است با ما یکجا شوند آنوقت نام افغانستان به ترورستان تبدیل خواهد شد پاکستان به دبال گرفتن مابقی سرزمین ماست وما ادعای دیورند داریم پشتون های آنطرف دیورند هیچگاه به زبان پشتو صحبت نمیکنند وآنرا به خود عارمیدانند آنهابه اردو صحبت میکنند بیشترین صدمه را همان پشتون ها به افغانستان زده اند مانند حمید گل نصیرالله بابر کرنیل امام مولانا سمیع الحق مولانا فضل الرحمن وده ها مولانای ترورست دیگر حکومات افغانستان بودجه مردم را برای پاکستانی ها مصرف میکنند زمانی در وقت نجیب جوانان پاکستانی را برای تحصیل به شوروی می فرستادند آنان فعلا بعد از تحصیل فعلا در پاکستان زندگی وخدمت میکنند چی سودی برای افغانستان داشت ؟ تاحال هم به فکر پاکستانی ها هستند وزارت اقوام وقبایل پول زیادی را مصرف مهمانی های قبایل میسازند که یک روز باریش های سرخ وروز دیگر باریش های برنگ سفید به مهمانی می آیند وچندروزی درهوتل ها گذرانده کیلو ها نصوار ومیوه مصرف کرده دوباره به نزد آی اس آی برمیگردند معلوم نیست حاصل ما ازین مصارف چی است؟؟؟
(( ر ))
>>> عبدالرحمن خان خودش گفته بود مردمان آن طرف مرز حرف مرا قبول نمیکردند آنها یک روز ریش شانرا سرخ رنگ کرده نزد انگریزها میرفتند پول میگرفتند فردای آن ریش خودرا سیاه رنگ کرده نزد ما می آمدند واز ما پول میگرفتند به همین خاطر من آنهارا به انگلیس بخشیدم
>>> پاکستان و دیورند سرزمین هند بریتانیا بود و پاکستان آزادی خود را از هندبریتانیا گرفت و دیورند را پاکستان از افغانستان نگرفته است و پاکستان ضرورت نداشت وندارد که از کرزی و یا نجیب امضا بگیرد . یورند یک خط شناخته شده تاریخی است مانند سرحد تاجیکستان- ایران - چین و آسیای میانه میباشد . افغانستان به صلح نیاز دارد نه لشکر کشی بی معنی .
زره
مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است