محققان دانشگاه دوک از تفاوت‌هایی کلیدی در ساختار مغز طوطی‌ها پرده برداشته‌اند که شاید توضیحی بر توانایی بی نظیر طوطی‌ها در تقلید آواها و صحبت کردن انسان باشد.

داده‌های به دست آمده در مورد اینکه طوطی‌ها چگونه اطلاعات ضروری برای تقلید صداهای جدید را پردازش می‌کنند و اینکه چه مکانیزمی در تقلید آواهای صحبت کردن انسان نهفته است، راه بزرگی را در مسیر تحقیقات درباره طوطی‌ها باز کرده است.

در این تحقیق، دانشمندان با آزمایش الگوهای بیان ژنی به این موضوع پی بردند که مغز طوطی‌ها با ساختاری متفاوت از مغز پرندگان آوازخوان و مرغ مگس‌خوار که قابلیت یادگیری آواها را از خود نشان می‌دهند، ساخته شده است.

طوطی‌ها علاوه بر برخورداری از مراکز معینی در مغز که کنترل یادگیری اصوات را به عهده دارند و «هسته» خوانده می‌شوند، چیزی دارند که دانشمندان آن را «پوسته» یا حلقه بیرونی می‌خوانند و در یادگیری آواها نقش دارند.

بر اساس یافته این تیم تحقیقاتی، پوسته در گونه طوطی‌هایی که در تقلید صحبت کردن انسان‌ها بسیار معروف هستند، نسبتاً بزرگتر است. تا کنون طوطی budgerigar تنها گونه ای از طوطی‌هاست که مغزشان برای شناخت مکانیزم‌های یادگیری آواها مورد کاوش قرار قرار گرفته است.

این یافته‌ها در مجله PLOS ONE منتشر شده است.

کد (6)

>>>   میلیون ها سال پیش ،انسان های اولیه نیز با تقلید از صدا های پرندگان و دیگر حیوانات، شروع به آموزش سخن گفتن کردند.
طور مثال این حیوانات و صدا هایشان را در نظر بگیرید:
گاو-او وا
خر- عر عر
سگ - عو عو
بقه- کواک کواک
مرغ- قع قع قع
حالا فکر کنید که یک طفل انسان بدوی در جنگل تمام این حیوانات را دیده است و به غار خانه خویش نزد پدر و مادر خود می آید و چننین میگوید:
قع کواک عو عر اوا.
آیا به نظر شما نمیتواند، این یک مصرع شعری باشد؟
مصرع دیگرش میتواند با تبدیل شدن جای کلمات چنین باشد:
عر عوا عو قع کواک.
بناً دو بیتی مکمل چنین است:
قع کواک عو عر اوا.
عر عوا عو قع کواک.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است